مرز باریکی بین یک اکشنِ حقیقا درگیرکننده و اکشنی که صرفا پر زرق و برق است، وجود دارد. استدیوی Team Ninja سالهاست فرمول پنهان شمشیرهای بران را پیدا کرده است. آنها از روزهای دورِ Ninja Gaiden می‌دانند ضربات شمشیر را چگونه بر تن دشمنان بنشانند اما برای مخاطبان امروزی جرقه حاصل از تصادم اسلحه‌ها چشم‌نوازتر است. پس از دو نسخه از سری Nioh حالا این استدیو Wo Long: Fallen Dynasty را به تازگی با تاکید بر اینکه دفع ضربات دشمنان بهترین نوع حمله است، منتشر کرده است. با نقد و بررسی این عنوان همراه گیمین‌گرویتی باشید.

به چین و اواخر دوران سلسله هان می‌رویم. آشفتگی و ‌اقدامات شیطانی سه امپراطوری را تهدید می‌کند و ما به عنوان یک سرباز ناشناخته وارد مهلکه‌ای می‌شویم که شمشیر در آن حرف اول را می‌زند. Wo Long مهره‌های بزرگی برای روایت یک داستان منحصربه‌فرد را دارد. از اکسیری که قدرت‌های شیطانی اعطا می‌کند و افراد را به فساد جسمی و روحی می‌کشاند تا حضور شخصیت‌های تاریخی و آشنای چین در بازی که پتانسیل عظیمی برای داستانسرایی دارند.

اما متاسفانه بازی تلاش چندانی نمی‌کند که از مهره‌های خود در جهت روایت بهره بگیرد و صرفا با یک روایت غیرمنسجم روبه‌رو هستیم که میان هر مرحله و عمدتا از طریق کات‌سین‌های نه چندان جذاب ارائه می‌شود. دیالوگ‌هایی بسیار کلیشه‌ای از زبان شخصیت‌هایی مهم جاری می‌شوند و صداپیشگی بسیار مبتدیانه نیز کمکی به آن نمی‌کند. پس از چند ساعت بازی تمام مهره‌های خود را می‌سوزاند و دیگر دلیلی وجود ندارد که بازی را برای سرنوشت شخصیت‌ها یا دنبال کردن رویدادهای آن ادامه دهید و تمرکزتان کم کم به سمت گیم‌پلی سوق پیدا می‌کند.

حتی بازی تلاشی انجام نمی‌دهد تا از طریق محیط داستانسرایی کند. در طول بازی با محیط‌های بسیار متنوع و جذابی روبه‌رو می‌شویم اما آنها چیزی از دنیای بازی بازگو نمی‌کنند. حتی در روستای مخفی بازی که به عنوان Hub برای ارتقای مهارت‌ها و تعامل با شخصیت‌های مختلف در بازی تعبیه شده است نیز گفتگوها یا رویدادهای معناداری به وجود نمی‌آید و این مکان بسیار بی‌روح و خالی از سکنه به نظر می‌رسد.

Wo Long از عناوینی است که تنها کافی است یک مرحله از آن را پشت سر بگذارید و دیگر تا انتها می‌دانید چه مسیری انتظارتان را می‌کشد. خبری از سردرگمی نیست و پله به پله آن را قبلا تجربه کرده‌اید و مهارت‌ و آشنایی شما با عناوین مشابه به کارتان می‌آید. Wo Long به راحتی در دسته عناوین سولزلایک قرار می‌گیرد و ساختاری مشابه عناوین Nioh دارد اما روحِ گیم‌پلی آن بدون شک مدیون عنوان محبوب Sekiro است و حتی در بازی می‌توانیم شاهد اشاره‌های مشخصی به این عنوان باشیم.

خیلی سریعتر از عناوین دیگر این سبک می‌توانید ذهن خود را به گیم‌پلی Wo Long متصل کنید و قلق آن را به دست آورید. در واقع شاید باس ابتدایی چالش‌برانگیز باشد اما وقتی با زمان‌بندی دفع ضربات و سیستم Deflect در بازی آشنا شدید، دیگر چیزی جلودارتان نخواهد بود و از همان ابتدا حس قدرت را تجربه خواهید کرد. هسته مبارزات بسیار سرگرم‌کننده و خوش‌آهنگ است و رساندن دشمنان به وضعیت Critical و یکسره کردن کار آنها بسیار حس رضایت‌بخشی دارد که حتی تا لحظات پایانی بازی نیز با شما باقی می‌ماند. برخورد سلاح با یکدیگر و فنون رزمی به طور هوشمندانه طراحی شده‌اند و به خوبی اثر تک تک ضربات بر تن دشمنان قابل لمس است.

تلفیق شدن این هسته درگیرکننده مبارزات با سیستم اعتیادآور Morale یک ریتم گیم‌پلی دلپذیر را ایجاد کرده است و شما را مدام تشویق می‌کند تا ادامه دهید. سطح Morale یا در واقع روحیه جنگجویی شما با شکست دادن دشمنان و پیشروی، افزایش پیدا می‌کند و به شما قدرت بیشتری می‌بخشد. از طرف دیگر اگر پرچم‌های مختلف را در سرتاسر هر مرحله پیدا کنید، سطح Fortitude خود را افزایش می‌دهید که با این کار روحیه شما حتی در صورت مرگ نیز از سطح خاصی پایین‌تر نخواهد آمد. این یک سیستم بسیار هوشمندانه است که مدام تشویق‌تان می‌کند تا کل نقشه را گشت و گذار کنید و با دشمنان بیشتری درگیر شوید و در نهایت با قدرت و صلابت بیشتری به سمت باس هر مرحله بروید.

متاسفانه این درگیرکننده بودن سیستم گیم‌پلی بازی پس از اواسط بازی به دلایل مختلفی رنگ می‌بازد. یکی از اصلی‌ترین دلایل تنوع بسیار کم دشمنان در بازی است. در واقع پس از چند مرحله اول، دیگر با دشمنان جدید زیادی آشنا نخواهید شد و به طور کلی در بازی کمتر از 15 نوع دشمن وجود دارد که برای چنین عنوانی بسیار ناامیدکننده است. از این رو پس از مدتی به مبارزه با دشمنانی که قبلا بارها شکست داده‌اید و حالا صرفا با تعداد و قدرت بیشتری به سراغ شما می‌آیند، علاقه نخواهید داشت و ممکن است بخواهید مستقیما به سراغ باس بروید و مرحله را به پایان برسانید.

از طرف دیگر باس‌‌فایت‌ها از نظر تنوع ظاهر و انواع ضرباتی که می‌توانند به شما وارد کنند و نوع مبارزه تا پایان جذاب باقی می‌مانند و پس از مدتی به نقطه عطف هر مرحله تبدیل می‌شوند. اما مخاطبانی که به چالش و رویارویی چندین و چند باره با باس‌ها علاقه‌مند هستند،‌ مطمئنا ناامید خواهند شد چون اکثر باس‌ها را به راحتی می‌توانید در همان اولین رویارویی شکست دهید و فرصت کمی برای شناخت آنها و روبه‌رو شدن با تمام ضربات آنها را خواهید داشت. همینطور در برخی مواقع ممکن است دشمنان عادی بیشتر از باس‌ها برای شما چالش ایجاد کنند و به طور کلی تعادلی در چالش بازی وجود ندارد.

برخلاف دشمنان، مناطقی که به عنوان میدان نبرد اصلی در بازی شناخته می‌شود، هم از نظر ظاهر متنوع بوده و هم دارای هویت متفاوتی هستند و با پیشروی در بازی افت نمی‌کنند. برای مثال ممکن است در یک مرحله به گشت و گذار در یک زندان بزرگ چند طبقه‌ای و به دنبال یافتن کلید سلول‌ها باشید و در مرحله‌ای دیگر از قایقی به قایقی دیگر بپرید و راه خود را با پایین آوردن سطح آب و ایجاد منطقه‌ای کاملا جدید برای گشت و گذار باز کنید. اکثر مناطق شامل یک عنصر قابل تعامل منحصر به خود است و این باعث به‌یادماندنی شدن هر مرحله و عدم تکرار می‌شود.

این هوشمندی و تنوع را می‌توان در طراحی مراحل بازی نیز لمس کرد. هر مرحله دارای مقیاسی بسیار مناسب است و محیط‌ها نه بیش از اندازه بزرگ و خسته‌کننده بوده و نه به اندازه‌ای کوچک هستند که آزادی عمل را از مخاطب دریغ کنند. طراحی مراحل هیچ‌گاه گیج‌کننده نمی‌شود و به راحتی می‌توانید نقشه منطقه را در ذهن خودتان بسپارید و در آن رفت و آمد کنید. با اینکه به دلیل فراوان بودن چک‌پوینت‌ها، استفاده از میانبرها کمی بی‌معنی به نظر می‌رسد اما درهم‌تندینگی بخش‌های مختلف یک مرحله اجازه می‌دهد رویکرد خودتان را انتخاب کنید و از جهات مختلف دشمنان را غافل‌گیر کنید.

از طرف دیگر مراحل فرعی محتوای بزرگی به بازی اضافه نمی‌کنند و معمولا شامل گشت و گذار در همان محیط‌های اصلی از زاویه‌ای دیگر و مبارزه با دشمنان به نحوه‌ای متفاوت یا رویارویی با دو دشمن قدرتمند به صورت همزمان می‌شوند. با این حال بودن آنها بهتر از نبودنشان است و مطمئنا در کنار مراحل اصلی، یک محل تمرین مناسب برای ارتقای سطح مهارت‌ها و قوی‌تر کردن شخصیت‌تان است و شما را از تکرار مراحل اصلی برای به دست آوردن امتیاز و ارتقای Level،‌ نجات می‌دهد.

سیستم ارتقای شخصیت بسیار مشابه چیزی است که در عناوین این سبک انتظار داریم اما با عناصری از جمله زمین، آتش و آب تزئین شده‌اند و می‌توانید با ارتقای هر کدام از آنها پارامترهای مختلفی مثل فرصت دفع کردن ضربات دشمنان، افزایش سطح Spirit و دیگر ارتقاهای معمول مانند افزایش قدرت سلاح و همینطور افزایش سطح خون را انجام دهید. سلاح نیز با استفاده از آیتم‌هایی که در طول مراحل پیدا می‌کنید در آهنگری قابل ارتقا هستند. به طور کلی سیستم ارتقا و بهبود قابلیت‌های شخصیت دارای نوآوری یا سیستم خاصی نیست اما کارایی مناسبی دارد و هیچ‌گاه اذیت‌کننده نمی‌شود.

یک سیستم لوت مشابه عناوین Nioh را در Wo Long شاهد هستیم اما به دلیل تعداد کمتر لوت، مدیریت آنها آسانتر شده است و نیازی به صرف زمان زیادی وجود ندارد. این مدیون رابط کاربری مفید بازی نیز است که در چند ثانیه می‌توانید تعداد بالایی از سلاح و زره را Salvage کنید و فضا را برای دریافت آیتم‌های بیشتر خالی کنید. امکان شخصی‌سازی قدرت سلاح و زره نیز وجود دارد و به راحتی می‌توانید قابلیت‌های مختلف را از یک اسلحه به اسلحه دیگر منتقل کنید و در نهایت بهترین ابزار جنگی را طبق نیازهای خود بسازید.

یک جنبه دیگر از مبارزات Wo Long، افسون‌های جادوگری هستند که در صورت استفاده صحیح مخصوصا در هنگام مبارزه با باس‌ها می‌توانند بسیار مفید ظاهر شوند و آنها نیز به چند عنصر مختلف مثل آتش و آب تقسیم شده‌اند. امکان استفاده از اسپل‌ها به سیستم روحیه گره خورده است و هر چقدر روحیه بالاتری داشته باشید می‌توانید از افسون‌های قدرتمندتری استفاده کنید. به طور کلی با اینکه این افسون‌ها برای مبارزات ضروری نیستند اما استفاده هوشمندانه از آنها کمک بزرگی به موفقیت در بازی می‌کند و همینطور به مبارزات که ممکن است در انتهای بازی به تکرار دچار شود،‌ تنوع ببخشد.

واضح است که طرفداران این سبک گرافیک را جزو اولویت خود نمی‌دانند اما Wo Long در بسیاری مواقع حتی از عناوین قبلی استدیوی Team Ninja نیز از نظر بصری ضعیف‌تر عمل می‌کند و به طور مشخصی تیم سازنده علاقه‌ای به اضافه کردن جزئیات بیشتر به محیط، بهبود بافت‌ها و انیمیشن شخصیت‌ها نداشته است. بزرگترین مشکل در این زمینه نورپردازی بسیار مبتدیانه و منسوخ‌شده‌ای است که مخصوصا در مناطق بسته شاهد آن هستیم و ظاهر خیلی بدی به بازی می‌دهد و بعضا طراحی هنری خوب بازی را نیز از دید پنهان می‌کند.

خوشبختانه از نظر موسیقی شاهد عملکرد بسیار خوبی هستیم و مراحل مختلف دارای لحن موسیقی متفاوتی هستند و در هنگام مبارزات نیز به خوبی حماسی بودن آنها از طریق موسیقی منتقل می‌شود. صداگذاری نیز نقش مهمی در درگیرکننده شدن مبارزات داشته است و مطمئنا شنیدن صدای دلنشین برخورد سلاح و دفع ضربات، اثر بسزایی در این گیم‌پلی اعتیادآور دارد.

از نظر عملکرد تکنیکی بازی، نشانی از باگ و مشکلات بزرگ در بازی دیده نمی‌شود و در نسخه‌ PS5 بازی عمدتا به صورت روان و بدون افت فریم اجرا می‌شود. در هر دو حالت Performance و Resolution بازی یک تجربه 60 فریم بر ثانیه را هدف قرار داده است اما در حالت اول شاهد ثبات بیشتری هستیم. استفاده قابل‌لمسی از امکانات کنترلر دوال‌سنس صورت نگرفته است و در حد معمول شاهد انتقال اثر ضربات به دستان هستیم.

اگر در انتهای بازی هنوز از Wo Long Fallen Dynasty سیر نشده باشید، می‌توانید به سراغ مراحل فرعی بروید یا اینکه خود را با درجه سختی بیشتر در NewGame+ به چالش بکشید و به دنبال سلاح و زره‌های کمیاب بازی باشید. به طور کلی پس از پایان، محتوای بسیاری وجود دارد که می‌توانید از آن بهره‌مند شوید. این شامل تجربه بازی به صورت Co-op نیز می‌شود که به صورت روان و کم‌نقص و به روش کلاسیک عناوین سولزلایک انجام می‌شود و همینطور می‌توانید به دنیای کاربران دیگر منتقل شوید و با آنها مبارزه کنید.