گیمینگرویتی

ثبت نام

نقد و بررسی بازی Tortuga – A Pirate’s Tale | استراتژی دزدی

تبدیل شدن به یک دزد دریایی و البته قرار گرفتن در نقش رهبر یک دزددریایی، به واسطه افسانه‌ها و گزارش‌هایی که در طول تاریخ از آنها شنیده شده است، آنها را به یک نماد و سمبل قدرت روی آب‌های کره زمین تبدیل کرده است.می‌توان گفت که دزدان دریایی از جمله گروه‌هایی در تاریخ بشر هستند که به ندرت کسی آنها را می‌شناسد و همیشه در یک حالت راز و در به شکل یک نماد مخفی در طول تاریخ زندگی کرده‌اند. به همین دلیل است که به همان اندازه که خشونت و وحشی‌گری آنها دست‌مایه تاریخ نویسان و داستان نویسان شده است، به همان مقدار هم از دل آنها قهرمانان و انسان‌های دوراندیش نیز زاده شده است. بنابراین با وجود چنین اندیشه و تصویری از این گروه‌های ناشناخته، بازیسازان نیز در طول سال‌ها به شکل‌های مختلف عناوین و بازی‌های زیادی را در نقش یک دزد دریایی ساخته‌اند که اغلب آنها در سبک‌های مختلف نیز مورد توجه قرار گرفته و به ما نشان داده‌اند که دزد بودن هم آنچنان بد نیست. عنوان Tortuga: A Pirate’s Tale یکی از همین عناوین است که با وجود نکات منفی که دارد اما ارزش بازی کردن را دارد لذا با گیمین‌گرویتی همراه ما باشید.

عنوان Tortuga: A Pirate’s Tale یک بازی اکشن ماجراجویی با نمای ایزومتریک در سبک استراتژیک است که درون مایه‌های نقش آفرینی را نیز دارد. همان‌طور که اشاره کردیم قرار گرفتن در نقش دزدان دریایی به واسطه خلق و خوی و قائده و اصولی که داشتند همیشه یکی از اصلی‌ترین تم‌ها در صنعت فیلم و بازی‌سازی مورد توجه قرار گرفته است. دزدان دریایی انسان‌های خیرخواهی نبودند. به عنوان یک قاعده‌ی سرانگشتی، گروهی متجاوز شکنجه‌گر بودند که در عین حال ذاتاً ضد امپریالیسم بودند و به عنوان مثالی از خیزش انسان‌های عادی در مقابل امپراطوری‌های بزرگ و کارهایشان معرفی می‌شدند. در داستان دزدان دریایی همواره یک تم قدرتمند جنگجوی آزادی و آزادسازی به چشم می‌خورد که باعث می‌شود آن ها را شبیه رابین هود تصور کنید. حالا بماند که رابین‌هود واقعا از منظر حقیقت یک شورشی بود یا یک آزادی‌خواه.

چیزی که بیشتر از هر چیزی در Tortuga: A Pirate’s Tale به چشم می‌خورد و مغایر با ذات قضیه است، این است که سازندگان جنبه خشونت واقعی را حذف کرده و روی جنبه غارت و کسب اموال تمرکز کرده‌اند، چیزی که شاید در تصویر به شکل ساده‌ای فقط به جمع‌آوری آیتم‌ها و لوت بازی شبیه باشد. (البته قصد ندارم که توصیه اخلاقی بدهم) بنابراین عمق هسته گیم‌پلی به جمع‌آوری پول و جابه‌جایی آنها به مقر اصلی و در ادامه به خرید و ارتقائ خدمه و لوازم و کشتی منجر می‌شود. وقتی همه چیز به خوبی پیش برود و سود خوبی از غارت و دزدی به دست بیاید، می‌توانیم زمین‌ها و لنگرگاه‌های زیاید بخریم و همچنین با انجام شخصی‌سازی، به ارتقای کشتی‌ها و جزییات ریزی که بازی به مرور در اختیار ما قرار می‌دهد بپردازیم.

سیستمی که بازی برای روند رو به رشد بازیکن ارائه می‌دهد جالب و در نوع خود لذت بخش است اما نکته‌ای شاید تیم سازنده هم به آن توجه نکرده باشند این است که بازی خیلی سریع می‌خواهد تا ما را به یک قدرت در منطقه تبدیل کند. به این صورت که ما در ابتدای بازی با یک کشتی کوچک و البته تعداد خدمه کمتری روی دریا حضور داریم که برای این که به رشد برسیم کار را باید از روی کشتی‌ها و ناوگان‌های گوچک شروع کنیم، دزدی‌های کوچک و فروش اموال در ساحل و به همین ترتیب روندی که باعث می‌شود ما به رشد رسیده و به مرور به یک ابر گروه در بین دزدان دریایی تبدیل شویم.بزرگ شدن یک گروه به همان اندازه دشمنان بزرگ‌تری را می‌طلبد که همین امر اکشن بازی را برای ما به ارمغان می‌آورد.

 

قدرتمند شدن هزینه زیادی هم می‌طلبد. به همان اندازه که نبرد با دزدان رقیب سخت خواهد بود، حمله به کشتی‌های بزرگ به واسطه محافظانی که دارند نیز سخت پیش خواهد رفت. با این که سیستم لِول‌بندی در بازی وجود ندارد اما با یک سری مشخصه‌ها می‌توانیم ضعیف و قوی بودن دشمن را به خوبی تشخیص دهیم. در قدم اول که دشمنانی که شما را می‌»ینند در همان قدم اول قدرت شما را سنجیده و اگر بدانند که از شما ضعیف‌تر هستند فرار خواهند کرد. در قدم دوم بعضی از دشمنان از سبک و شیوه خاصی از مبارزه پیروی می‌کنند که مبارزه با هر کدام از آنها استراتژی خاص خود را می‌طلبد. برای مثال برخی از کشتی‌ها سرعتی هستند و در مقابل توپ‌های شما می‌توانند جاخالی بدهند یا در بعضی از آنها هستند که مقاومت بالایی در برابر توپ‌خانه شما دارند و حتی در برخی موارد شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که کشتی‌ها در نزدیک‌ترین فاصه خودشان قرار می‌گیرند و امکان برخودر آنها وجود دارد که در این هنگام کار به نبرد تن به تن می‌شکد و اینجا خدمه و افراد هستند که پیروز میدان را مشخص می‌کنند. به همان اندازه که خرید کشتی و مجهز کردن آن مهم است، به همان اندازه هم توجه به نیازهای خدمه و انتصاب افراد با مهارت بالا برای پیروزی در نبردها نیز مهم هستند.

بازی به همان اندازه که یک نقش‌آفرینی است، به مانند آثار نقش‌آفرینی‌های شرقی در میدان نبرد مبارزات به صورت نوبتی انجام می‌گیرد. در حین مبارزه چه به صورت تن به تن و چه در داخل کشتی با یک کشتی دیگر که در حال مبارزه باشیم، مبارزات نوبتی انجام می‌گیرد. دقت به موقعیت مکانی و دقت در نحوه انتخاب نوع مبارزه از مواردی است که برنده میدان را مشخص می‌کند. در صورت پیروزی پول و آیتم‌های زیادی کسب خواهید کرد و در صورت شکست (اگر نتوانید از میدان فرار کنید) همه چیز خود را از دست خواهیم داد. بازگشت به اسکله و از سر گیری مبارزات و حکم‌رانی روی دریا به منابع و آیتم‌هایی که در ساحل انبار کرده‌اید بستگی دارد.

با وجود این که بازی سعی کرده است به عنوان یک شبیه‌ساز عمل کند لذا زاویه دوربین و البته نگاه ایزومتریک به بازی باعث شده تا گرافیک بازی دست‌خوش تاثیراتی قرار بگیرد. در گام اول بسیاری از اتفاقات هستند که جنبه هنری یا فانتزی به خود گرفته است. با این که اندک ایرادات فنی از جمله افت فریم و البته کم توجهی به بافت‌های مختلف به هنگام نزدیک کردن دوربین به کشتی، زمین یا خدمه دیده می‌شود، اما رنگ‌بندی و پویا بودن محیط باعث شده تا بازی جذابیت گرافیکی خودش را حفظ کند. فیزیک بازی به خاطر نبردهایی که رخ می‌دهد در خط اول گرافیک قرار گرفته است. کشتی‌هایی که آتش می‌گیرن و در طول مبارزات تکه تکه می‌شوند و توپ‌هایی با برخورد به کشتی‌ها متلاشی می‌شوند هر کدام نه تنها منظره‌ای جذاب به وجود می‌آورند بلکه تکه‌های پخش شده باعث می‌شود تا گرافیک بازی از این حیث نیز نمره قابل قبولی بگیرد.

با وجود این که بازی داستان آنچنانی ندارد. در واقع به عنوان یک شبیه‌ساز ما با داستانی روبرو نیستیم که خط مسیر آن را دنبال کنیم، اما شرایط به وجود آمده و حس قدرت‌طلبی ایجاد شده باعث می‌شود تا با قدرتمند شدن خودمان در منقطه به یک نام بزرگ یا یک دزددریایی نام‌دار تبدیل شویم. این تغییر به صورت نامحسوسی در بین مردم دنیای بازی احساس می‌شود. مردم از قدرت گرفتن یک شخص جدید حرف می‌زنند و حتی کشتی‌ها از این که بدون محافظ در دریا حرکت کنند به خاطر حضور شما هراس دارند و همین موضوع قابل لمس نیز است. این نکته در میان گفته‌ها و حرف‌های مردم نیز شنیده می‌شود. درواقع از دید زاویه سوم شخص اندک مکالماتی هر چند تکراری در طول بازی شنیده می‌شود که نشان از توجه تیم سازنده روی دیالوگ‌ها و صداگذاری بازی است.

تیم سازنده با این که موسیقی خاصی در بازی به جز چند قطعه حماسی برای نبرد‌ها، کار نکرده‌اند اما صداگذاری و افکت‌های صدا به خوبی قابل لمس است. مواقع نبرد و سروصدایی که به هنگام ترکیدن یک بشکه سوخت یا صدهایی که خدمه در حین فرار و دادن و گرفتن دستور از خود در می‌آورند همگی نشان از وجود دقت در افکت‌های صوتی بازی می‌دهد. با این وجود همین موارد به مرور تکراری می‌شوند و ما به عنوان ناخدای کشتی دیگر با شنیدن یک صدا به خوبی از موقعیت مکانی و کمبود‌های کشتی خود آگاه می‌شویم.

امتیاز به پست :

این نقد و بررسی بر اساس نسخه‌ی مخصوص منتقدین، و پس از حدود 15 ساعت تجربه‌ی بازی روی پلتفرم پلی‌استیشن۵ انجام شده است.

سخن پایانی

یکی از ویژگی‌های جذابی که در Pirate’s Tale وجود دارد، بازی از نظر تاریخی و منطقه‌ای که در آن رخ می‌دهد، تداعی کننده یک حس خوب نسبت به کاری است که انجام می‌دهیم. درواقع بازی به مانند یک شبیه‌ساز ما را به دورانی برمی‌گرداند که به خوبی و به شکلی فانتزی می‌توانیم از دزددریایی بودن لذت ببریم.

نکات مثبت

توجه ویژه به شخصی‌سازی

نبردهای جذاب

محیط‌های پویا و زنده

نکات منفی

تکراری شدن بازی بعد از چند ساعت

اندک ایرادات فنی

آسان شدن نبردها در مقابله با دشمنان

آدرس شبکه های اجتماعی :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *