نسخه نسل نهمی The Outer World با نام کامل The Outer Worlds: Spacer’s Choice Edition بهترین فرصت برای کسانی است که به هر دلیل تا کنون موفق به تجربه این عنوان نشده‌اند؛ Obsidian Entertainment بار دیگر توانسته هنر خود در خلق یک عنوان نقش‌آفرینی موفق به رخ بکشد و این بسته‌ی ارزشمند را برای علاقممدان به ژانر RPG به یادگار بگذارد. با نقد و بررسی این عنوان، همراه گیمین‌گرویتی باشید.

استودیوی بازیسازی Obsidian بیشتر به واسطه تولید عناوین نقش‌آفرینی موفقی چون Fallout: New Vegas و Pillars of Eternity در ذهن مخاطبان این ژانر شناخته می‌شود. این استودیوی خوش فکر در سال 2019 عنوان The Outer Worlds را روانه بازار کرد که در زمان عرضه تحسین و تمجید بسیاری را از سوی منتقدان و علاقمندان به ژانر نقش‌آفرینی دریافت کرد. اکنون پس از گذشت 4 سال نسخه‌ی ریمستر شده، بهبود یافته و البته کامل و با تمام مخلفاتِ این عنوان به نام The Outer Worlds: Spacer’s Choice Edition را روانه بازار کرده است که در واقع به نوعی یک تیر و دو (و شاید هم چند) نشان است!

بسته‌ای که در مورد آن صحبت می‌کنیم شامل بازی اصلی، به همراه به‌روزرسانی مخصوص کنسول‌های نسل جدید و تمام محتوای قابل دانلود (DLC) این عنوان به صورت یکجا بوده که فرصت خوبی است تا چه برای اولین بار به تجربه بازی بپردازید، و چه از بهبودهای گرافیکی آن روی کنسول‌های نسل جدید لذت ببرید و آن را مجددا تجربه کنید.

بازی The Outer Worlds عنوانی نقش آفرینی و اکشن با نمای اول شخص است که در آن پلیرها درگیر ماجراهای جذابی می‌شوند و نهایتا به عنوان یک سفر خاطره‌انگیز فضایی و مفصل از آن یاد خواهند کرد.

شما به عنوان پلیر (که با نام غریبه شناخته می‌شوید!) درون یک کشتی از پس یک خواب عمیق و بعد از گذشت چند دهه به هوش می‌آیید و وظیفه دارید تا از توطئه کلونی‌های بیگانه در امان مانده به مبارزه با آنها بپردازید. داستان در TOW حق انتخاب‌های زیادی پیش رویتان قرار می‌دهد اساسا تاثیرگذاری نحوه بازی و تصمیمات را بر گیمپلی مشاهده خواهید کرد. چیزی که ژانر RPG را تعریف می‌کند.

گشت و گذار در سیاره‌های دیگر، مبارزات جذاب و خوش دست، مکانیزم‌های نقش آفرینی بسیار دقیق که کاملا لمس آبسیدین در آن قابل رویت است و خلق دنیا و اتمسفری منحصر به فرد که هر جایی نظیر آن گیرتان نخواهد آمد.

در ادامه اما، به طور کلی به بررسی تغییرات و ویژگی‌های نسخه Spacer’s Choice Edition نسبت به بازی اصلی خواهیم پرداخت.

نخستین تغییری که Spacer’s Choice Edition با نسخه منتشر شده در سال 2019 کرده است مربوط به بهبود کیفیت بصری آن است. اکنون مدلسازی شخصیت‌ها با جزئیات بالاتر و زیباتری انجام گرفته و حس واقعی تری القا می‌کنند. محیط‌های شهری پرجزئیات‌تر، زنده‌تر و پویاتر و پرجمعیت‌تر از قبل هستند. اتمسفر بازی نیز دستخوش تغییر شده که ماحصل تونالیته‌ی رنگی متفاوت آن است. نرخ فریم بهبود یافته و ثابت در عدد 60، و رزولوشن 4K لذت گشت و گذار در دنیای The Outer World را دو چندان کرده است. شاید به لحاظ اسمی این نسخه صرفا یک پچ یا به روز رسانی نسل جدید باشد، اما حقیقتا این حجم از بهبودها، بازی را شبیه یک ریمستر واقعی و تر و تمیز کرده است. در Spacer’s Choice Edition خوشبختانه شاهد کاهش چشمگیر زمان بارگذاری (Loading) هستیم. یکی از مشکلات نسخه اصلی بازی لودینگ‌های طولانی بازی بود و از آنجایی که TOW یک بازی Open World به معنای واقعی کلمه به شمار نمی‌رود (علی‌رغم وجود محیطهای باز و بزرگ آن) این زمان‌های بارگذاری طولانی برای جابجایی در برخی محیطها بسیار آزار دهنده و ملال آور می‌شدند که خوشبختانه در Spacer’s Choice Edition و به لطف قدرت کنسولهای نسل جدید برطرف شده است.

به لحاظ ظاهری و تکنیکی شاید بتوان مهمترین نکته‌ی Spacer’s Choice Edition را افزوده شدن آب و هوای دینامیک به بازی برشمرد. بازی اکنون دارای یک سیستم آب و هوای پویا و متغیر است و در هر کجای جهان بازی که باشید، آب و هوا به طور تصادفی تغییر می‌کند. در طول تجربه شخصی‌ام در The Outer Worlds: Spacer’s Choice Edition، روزهای گرم آفتابی، آسمان شب سرد، باران‌های استوایی و موارد دیگر را تجربه کردم. تمامی این موارد حقیقتا جزئیات خوبی را به محیط اضافه می کنند و باعث می‌شود هر انکانتر و گشت و گذاری در جهان بازی، احساس تازگی و متفاوتی از تجربه‌ی قبلی و پلیرهای دیگر داشته باشد.

در The Outer Worlds: Spacer’s Choice Edition هوش مصنوعی دشمنان به طرز چشمگیری بهبود یافته است و می‌توانم بگویم که این مورد باعث تعجبم شد. دشمنان اکنون با مهارت بیشتر و بسیار آگاهانه‌تر به دنبال شما می گردند؛ چه در پناهگاه باشید یا در بین بوته‌ها…

در این میان، حیف است از بهبود مبارزات با سلاح سرد و تنوع بالای این بخش نیز سخنی به میان نیاوریم. مجموع این عوامل به عمیقتر شدن انکانترها و به طور کلی مبارزات The Outer Worlds: Spacer’s Choice Edition کمک بزرگی کرده است.

در بحث مکانیزم‌های نقش‌آفرینی همانگونه که پیشتر اشاره کردم هنر استودیوی Obsidian کاملا مشهود است؛ شاخه‌بندی (مثل قابلیتهای مبارزه، هک کردن، و از این دست) و پرک بندی بسیار دقیق، سیستم جمع آوری XP بسیار کارآمد و پیشروی و همخوانی عالی محیط و المانهای آن، همچون سختی انکانترها و دشمنان، مجموعا دنیایی پویا از منظر سیستم Role Playing را به عنوان خروجی به دست داده است. شاید تنها ایراد وارده به این بخش به وجود گلوله‌های مشترک برای سلاح‌های مختلف اشاره کرد کمی در مبارزات می‌تواند دردسرساز باشد.

اما یکی از نکات دلسرد کننده در The Outer Worlds: Spacer’s Choice Edition عدم پشتیبانی از فایل Save پیشین است. علیرغم اینکه این نسخه حاوی دو محتوای قابل دانلود The Peril on Gorgon  و  Murder on Eridanosنیز هست (که هر یک حدودا سه الی چهار ساعت محتوای داستانی و تعدادی ماموریت جانبی به بازی اضافه می‌کنند) که به گونه‌ای ادامه و در پایان داستان قابل دسترسی هستند، بسیار عجیب است که شما قادر نخواهید بود از نسخه‌ی Save قبلیتان کار را ادامه دهید و تیم سازنده کاملا فرض را بر این گذاشته که تمام افرادی که می‌خواهند به تجربه‌ی این نسخه بپردازند، یا پلیرهای جدید هستند، یا اینکه قصد دارند The Outer Worlds را مجددا از اول تجربه کنند!

به لحاظ صداگذاری و موسیقی نیز TOW عنوانی بسیار غنی و جذاب است. موسیقی کات‌سین‌ها فوق‌العاده است، در هنگام نبرد، از آن هم بهتر می‌شود و در لحظاتی که در حال گشت و گذار و اکتشاف در بازی هستید غوغا می کند، و حس غوطه‌وری در دنیای بازی را به بهترین نحو ممکن به پیلر منتقل می کند. افکتهای صوتی مانند صدای اسلحه‌ها و برخوردها نیز بسیار دقیق و با حوصله کار شده اند.