بازی‌های زیادی با اقتباس از انیمه‌ها ساخته شده‌اند و همین حالا هم در حال توسعه هستند، اما خیلی کم پیش آمده که شاهد معرفی یک بازی ویدیویی باشیم و اندکی بعد انیمه آن را هم در دست ساخت ببینیم. Scarlet Nexus، جدیدترین محصول Bandai Namco که یک آرت استایل کاملا انیمه‌ای دارد از همین قشر کم جمعیت است. این بازی چند هفته دیگر منتشر می‌شود و دموی آن به صورت دسترسی زودهنگام برای کاربران اکس باکس منتشر شده، در ادامه با نخستین نگاه ما در گیمین‌گرویتی به Scarlet Nexus همراه باشد.

بازی در همان ابتدای کار ۲ شخصیت به شما معرفی می‌کند و از بازیکن می‌خواهد که یکی از آنها را انتخاب کند. هر یک از این ۲ کاراکتر پیش زمینه داستانی مخصوص خود را دارند و اهداف متفاوتی نیز در سر می‌پرورانند: Kasane و Yuito. کاسانه دختری است درون‌گرا و اخمو که فقط خواهرش ا دوست دارد و حاضر به انجام هر کاری برای تضمین امنیت او است. در طرف دیگر هم یوئیتو پسری خونگرم که با هدف کمک به مردم آسیب دیده به سازمان OFC ملحق شده است. OFC به تشکلاتی گفته می‌شود که به مقابله با شیاطین می‌پردازد و متشکل از قهرمانان متفاوتی است که هیچوقت به تنهایی کار نمی‌کنند و همیشه در گروه‌های چند نفره به مبارزه می‌روند.

انتخاب شما در روند داستان و گیم‌پلی به شدت تاثیر گذار است، چرا که هر کدام از ۲ شخصیت یوئیتو و کاسانه وارد مرحله متفاوتی می‌شوند و گرچه دیالوگ‌ها غالبا مشابه همدیگر هستند، اما تنوع خوبی در بازی شاهد هستیم و می‌توانیم از همان ۳۰ دقیقه پی ببریم که سازندگان وقت زیادی برای ساخت ۲ خط داستانی متفاوت گذاشته‌اند. البته حتی اگر هم روند ماموریت‌ها نسبت به هم متفاوت باشد، در پایان با یک باس‌فایت یکسان مبارزه خواهید کرد و برای شکست دادن او نیز از یک استراتژی تکراری بهره می‌برید. گیم‌پلی بازی در طرف دیگر لذت بخش و روان است، اما به راحتی در چاله‌ی تکراری بودن می‌افتد و خلاقیتی از خود نشان نمی‌دهد. عدم وجود خلاقیت بزرگ‌ترین نگرانی‌ای است که می‌توانم برای Scarlet Nexus داشته باشم، نه قصه، نه اتمسفر، و نه گیم‌پلی چیز جدیدی برای ارائه ندارند و همه ترکیبی از بازی‌های نام آشنای دیگر می‌باشند. برای مثال اتمسفر بازی از ۲ عنوان Gravity Rush و مجموعه Nier الهامات فراوانی گرفته و برخی اوقات نیز به شکل ناشیانه به کپی کردن عناصر موفق آنها بسنده کرده است. گیم‌پلی نیز از DMC و Nier الهام داشته و حتی مبارزه با شیاطینی که اصطلاحا «دیگران» نامیده می‌شوند شباهات فراوانی به دشمنان حاضر در Devil May Cry دارند.

از لحاظ بصری اما با محصول جذابی روبه‌رو هستیم، مدل پردازی‌ها نیز به خوبی کار شده‌اند و نوید اثری درخور را می‌دهند که به خوبی هم بهینه شده و روی نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه قفل است. صداپردازی‌ها و صداپیشگی‌ها در هر ۲ نسخه ژاپنی و انگلیسی خو‌ب‌ هستند و در عین حال که حس تینیجری  Scarlet Nexus  را حفظ کرده‌اند، حرفه‌ای باقی می‌مانند. نکته جالبی که می‌توان در مبارزات Scarlet Nexus  دید، عنصر همکاری و انجام حرکاتِ با محوریت کوآپ است. شما در طول بازی ۴ همراه کنار خود دارید و هر از گاهی، می‌توانید قدرت‌های ویژه آنان را قرض گرفته و به دشمن حمله کنید. ترکیب این حملات با مهارت خاص کاراکتر شما که Psychokinesis نامیده می‌شود لحظات هیجان انگیزی به همراه خود خواهد داشت که همانطور که پیش‌تر گفته شد، امیدوارم به ورطه تکرار نیفتد و سورپرایزهای بیشتری برای بازیکن به ارمغان آورد.

در نهایت می‌توان گفت Scarlet Nexus بازی خلاقانه‌ای به نظر نمی‌رسد و در این مورد ادعایی هم ندارد، اما اگر همان عناصر تکراری هم به خوبی کار شوند، می‌توانند اوقات خوبی را برای علاقه‌مندان به این سبک از عناوین فراهم آورند.