نوبتی هم که باشد نوبت سری Ninja Gaiden است تا صاحب یک نسخه‌ی سه‌گانه، از این مجموعه شود. گرچه هر یک از نسخه‌های Ninja Gaiden دست کم یک بار برای پلتفرم‌های دیگر، مجددا و تحت عنوان «سیگما» منتشر شده است اما انتشار این کالکشن که شامل هر سه نسخه‌‌‌ی Ninja Gaiden در یک پکیج است را به فال نیک می‌گیریم تا اگر احیانا پلیری با این مجموعه غریبه است، زمان مناسبی برای تجربه‌ آنی در اختیار داشته باشد. با گیمین‌گرویتی همراه باشید.

بالا و پایین‌های زندگی یک نینجا

مجموعه‌ی در دسترس شامل نسخه‌های Ninja Gaiden Sigma، Ninja Gaiden Sigma 2 و Ninja Gaiden 3: Razor’s Edge است. عناوینی که روزگار تلخ و شیرینی را به خود دیده‌اند و مطلقا نمی‌توان سطح آن‌ها را در کنار یکدیگر قرار داد. همین دلیل، یعنی افت هر نسخه نسبت به نسخه‌ی پیشین، که اتفاقا این مقدار، کم هم نبوده باعث شده تا فرنچایز Ninja Gaiden آن طور که باید و شاید به شهرت و محبوبیت سایر عناوین هم سبک همچون Devil May Cry و God Of War نرسد.

به طور خلاصه اگر بخواهم پاراگراف قبلی را باز کنم، می‌توان گفت که در نسخه‌ی اول نینجا گایدن شاهد یکی از برترین عناوین هک اند اسلش تاریخ بازی‌های رایانه‌ای هستیم و در نسخه سوم شاهد بدترین آن‌ها! و خب نمی‌شود با چنین روندی در بازاری که سال به سال و با سرعت در حال پیشرفت است دوام آورد.

اصل جنس

به عنوان یک طرفدار دوآتشه‌ی نسخه‌ی اول که آن را بارها در پلتفرم‌های مختلف تجربه کرده‌ام، یک بار دیگر و مجددا، ابتدا به سراغ این نسخه رفتم. نسخه‌ی نینجا گایدن سیگما که در Ninja Gaiden: Master Collection موجود است در واقع، خود، نسخه‌ی ریمستر شده‌ای از اولین نینجا گایدن (یا نسخه اصلاح شده‌ی آن که برای پلتفرم Xbox عرضه شد با نام Ninja Gaiden Black) به شمار می‌رود.

تجربه‌ی بی نظیری که در زمان خود به شدت انقلابی و در تمام زمینه‌ها فاخر و جلوتر از زمان بود. از طراحی مرحله فوق‌العادی بازی گرفته تا شخصیت‌های بسیار جذاب و دوست‌داشتنی آن، برای علاقمندان همچون بهشت به شمار می‌رفت. سیستم مبارزات بسیار دقیق و فوق حرفه‌ای بازی که به شدت به پلیر سخت می‌گرفت و اجازه‌ی هیچ اشتباهی را در حین بازی کردن نمی‌داد. تمام این لذایذ در نسخه‌ی سیگما نیز وجود دارد و قطع به یقین از بازی کردن آن نهایت لذت را خواهید برد. به قدری اکشن این بازی دقیق و بدون ایراد طراحی شده که به جرات می‌توان گفت هیچ عنوان هک اند اسلشی به گرد پای آن هم نمی‌رسد. لذت بخش، اعتیاد آور و ارضا کننده کلماتی هستند که برای توصیف این سیستم مبارزات می‌توانم به کار ببرم.

البته اکنون که هر سه نسخه از این مجموعه در قالب یک کالکشن در دسترس قرار دارد باید اعتراف کنم که نسخه‌ی اول (Ninja Gaiden Sigma) اندکی از دو عنوان دیگر در زمینه‌ی اجرای کمبوها و سرعت آن، کند تر است؛ اما لزوما این کندی به معنای ضعیف‌تر بودن نیست؛ بلکه در این نسخه بالانس مبارزات به بهترین نحو ممکن پیاده‌سازی شده است. در نینجا گایدن سیگما هرگز شاهد مرگ چیپ، یعنی مرگ‌هایی که بد بازی کردن شما دلیل آن نیست، نخواهید بود. هر گونه شکست، ماحصل نقصان کیفی بازی کردن شما است! و این حس رعایت عدالت، حسی که با تمرین کردن و پشتکار، به دست می‌آید، باعث لذت دوچندان تجربه‌ی این عنوان می‌شود.

به صورت کلی نینجا گایدن سیگما نسخه‌ی بازسازی شده از نینجا گایدن بلک به شمار می‌رود که با مقیاس یک به یک، صرفا گرافیک آن بهبود یافته و یک کاتانای جفتی به لیست سلاح‌های Ryu Hayabousa اضافه شده است. اگر از شاگردان مکتب نینجا گایدن بلک بوده‌اید قطعا از نینجا گایدن سیگما نیز لذت خواهید برد. به علاوه اینکه، تجربه‌ی بازی با کرکترهای جانبی این سری نیز هرچند کوتاه، اما خالی از لطف نیست.

نینجای درجه دو

اما به سراغ دومین بازی این مجموعه می‌رویم؛ جایی که Ninja Gaiden Sigma II در انتظار ما است. شماره‌ی دوم از سری بازی‌های Ninja Gaiden در سال 2008 و منحصرا برای Xbox 360 منتشر شد. اما نسخه‌ی سیگمای آن با یک سال تغییر برای PS3عرضه شد.

از تغییرات نینجا گایدن سیگما 2 نسبت به نسخه‌ی اصلی می‌توان به چندین مرحله بیشتر، و باس‌فایت‌های اضافه تر، خشونت، خون‌ریزی و قطع عضو کمتر، و در نتیجه‌ی آن، لذت کمتر اشاره کرد! بله، دقیقا تفاوت نینجا گایدن 2 و نینجا گایدن سیگما 2 همین مورد است که نهایتا به کلیت کار تاحدی لطمه وارد کرده است. لذت مبارزات فوق سریع و بینظیری که در نینجا گایدن 2 تجربه کرده بودیم با قطع عضو و خونریزی کمتر که صرفا در سری نینجا گایدن یک امر ظاهری نیست و مستقیما در گیم‌پلی تاثیرگذار است، می‌توان گفت که تا حد زیادی در سیگما 2 کم شده است.

گرچه همچنان در نینجا گایدن سیگما 2 می‌توانید از اتمسفر بسیار جذاب، محیطهای متنوع که هرچه جلوتر می‌روید بیشتر شگفت‌زده می‌شوید، سیستم مبارزاتی که بسیار سریع و زیبا در اجرای فنون است لذت ببرید، اما اگر تجربه‌ی بازی کردن نینجا گایدن 2 (اصلی) را داشته باشید قطعا یک جای حسرتتان درد خواهد کرد! تنوع سلاح‌های ریو هایایبوسا در این نسخه معرکه است، می‌توانید با هر نوع سلاح از شمشیر کاتانای تک و جفتی گرفته تا Kusari-gama و تونفا، که هریک تا 3 سطح قابل آپگرید کردن و اجرای کمبو هستند، دشمنانتان را سلاخی و قطع عضو و پس از قطع عضو با فشردن دکمه Y کار آن‌ها را یکسره کنید. تماشای فینیشر‌های متنوع ریو هایابوسا بخش ارضا کننده‌ی سیستم مبارزات بازی به شمار می‌رود. یکی دیگر از نکات مورد توجه در نینجا گایدن سیگما 2 تنوع بالای غولآخرهای بازی و البته تعداد بسیار زیاد آن‌ها است. گرچه عموما (به جز یکی دو مورد که باید با تیر و کمان دخل باس را بیاورید) شیوه‌ی مبارزه با آن‌ها یکسان و با تاکید بر دفاع، جابجایی سریع و ضد حمله است اما تفاوت آن‌ها در سایز و نوع حملاتشان، خود چالش‌های جذابی را به وجود می‌آورند.

نینجا، غرق در لجنزار

و اما عنوانی که شاید هیچ‌کس دلش نخواهد در مورد آن حتی صحبت کند! Ninja Gaiden 3: Razor’s Edge، نخاله‌ی موجود در این کالکشن که باعث شده سطح کیفی کلی آن بسیار تنزل پیدا کند! نینجا گایدن 3 به قدری بد است که نبودش را به بودن و نادیده گرفتنش ترجیح می‌دهم.

فضاسازی های بی‌ربط و به شدت زشت. گرافیک و طراحی هنری افتضاح و سیستم مبارزات پر ایراد که فقط شبحی از ساخته‌ی Tomonobu Itagaki را همراه خود دارد. نه خبر از چالش است، نه خبر از جذابیت بصری، نه طراحی شخصیت‌های زیبا و همیشگی سری نینجا گایدن. اصلا هیچ چیز این عنوان سر جای خودش نیست. اضافه شدن یک سری مکانیزم‌ها مانند مخفی‌کاری به معنای واقعی کلمه به روند پر التهاب و همیشگی نینجا گایدن لطمه سنگین و جبران ناچذیری وارد کرده است و وجود باس‌فایتهایی که کارشان با چند ضربه و نهایتا یک عالمه سکانس‌های Quick Time Event و دکمه‌زنی یکسره می‌شود هیچ جایی در یک نینجا گایدن کلاسیک ندارد.

گرچه سری نینجا گایدن هرگز به واسطه‌ی داستان و قضه گویی شهرت نداشته و تمام تمرکزش بر بخش گیم‌پلی و مکانیزم‌های سیستم مبارزات بوده است، اما چنین سطح سخیفی در شماره سوم به هیچ وجه قابل هضم نیست.

برای این چنین تم و فضایی، کات‌سین‌های نسخه اول و دوم واقعا تماشایی و جذاب هستند و به طرز شگفت‌انگیزی مخاطب را راضی نگه می‌دارد. چیزی که مطلقا در نسخه سوم نمی‌بینیم و کارگردانی بسیار ضعیف و افتضاح، موسیقی از آن هم بدتر و دوبله شخصیت‌هایی که کاملا سرسری و صرفا برای رفع تکلیف کار شده این نسخه یعنی Ninja Gaiden 3 را یک نینجا گایدن افتضاح که هیچ، بلکه یک بازی کامپیوتری فوق‌العاده سطح پایین و ضعیف ساخته، که می‌توانید به راحتی آن را نادیده بگیرید از آن رد شوید.