در بین بازی‌های شوتر اول شخص (FPS) سه عنوان خاص وجود دارند که اسم پدربزرگ را برای این سبک به دوش می‌کشند. این سه عنوان آثاری جز Doom ، Wolfenstein و Quake نیستند که همگی توسط استودیو id Software ساخته شده‌اند به نوعی پایه‌گذار شوترهای امروزی محسوب می‌شوند؛ اما به مرور زمان با عرضه شوتر های نظامی با گان‌پلی سنگین‌تر و گیم‌پلی کندتر با تمرکز روی تاکتیک شاهد این بودیم که از محبوبیت شوتر های سریع و پرتحرک یا به اصتلاح Fast Paced Shooter کاسته شد.

درحال حاضر تعداد بازی‌های این عنوان به تعداد انگشتان یک دست محدود شده است. استودیو مستقلی تحت عنوان The Outsiders با همکاری ناشری به اسم Funcom یک بازی 40 دلاری تحت عنوان Metal Hellsinger ساخته‌اند که نه تنها نوعی ادای احترام به شوترهای قدیمی محسوب می‌شود؛ بلکه سعی می‌کند چند ایده مختلف را همزمان استفاده کند. بگذارید اینگونه بازی را توصیف کنم:

بازی Doom را دوست دارید؟ واقعیت مجازی Beat Saber چطور؟ پس کمی چاشنیDevil May Cry  هم به آن اضافه کنید و با نقد Metal Hellsinger از گیمین‌گرویتی همراه باشید.

گیم‌پلی در خدمت موسیقی

شاید در نگاه اول گیم‌پلی و گان‌پلی بازی بسیار شبیه به Doom به نظر برسد اما هدف شما فقط تیر زدن در محیط و نابود کردن دشمن‎های داخل محیط نیست و یک دغدغه مهم شما در بازی این است که تمامی حرکات شما باید با بیت موسیقی بازی هماهنگ باشند، یک نشانگر در وسط صفحه زمان درست شلیک کردن را به شما نشان می‎‌دهد و باید خودتان را با آن نشانگر هماهنگ کنید. این مکانیک به شدت من را یاد بازی واقعیت مجازی Beat Saber انداخت؛ اما اینبار در یک بازی شوتر برای جذابتر شدن گیم‌پلی استفاده شده است. حالا شاید بپرسید که هماهنگ بودن با موسیقی در بازی چه سودی برای بازیکن دارد؟ یک Multiplier در بازی وجود دارد که با هماهنگ بودن شما با موسیقی تا 16 برابر بالا می‌رود.

با بالا رفتن آن هم قدرت شما (Damage) به دشمن‌ها بیشتر می‌شود هم باعث می‌شود ریتم موسیقی بازی تندتر شود. این مکانیک هم من را یاد بازی Devil May Cry 5 انداخت که با بالارفتن رنک Stylish شما باعث تندتر شدن موسیقی می‌شد. درنهایت هم با تمام شدن هر مرحله امتیاز شما در جدولی به نمایش درمی‌آید و می‌توانید رنک خود را با بازیکن های دیگر مقایسه کنید (این تنها قابلیت آنلاین بازی است) در مجموع ایده کلی بازی موضوع جدیدی نیست که قبلا در بازی های دیگر وجود نداشته باشد اما نحوه پیاده‌سازی این موارد کنار یکدیگر باعث جذاب شدن بازی شده است.

بهترین موسیقی‌ها برای یک شوتر

تا قبل از این بازی فکر می‌کردم عنوان Doom Eternal بهترین موسیقی‌های بازی‌های شوتر اول شخص را دارد، هرچه باشد شخص Mick Gordon آن موسیقی‎ها را ساخته است. اما Metal Hellsinger کاملا من‌را غافلگیر کرد! سازندگان این بازی علاقه زیادی به سبک موسیقی های Rock و Metal نشان داده‌اند و یک تعدادی از آن‌ها علاوه‌بر برنامه نویسی بر موسیقی تسلط کامل دارند. موسیقی‌های بازی که در هرمرحله تغییر می‌کنند را چند گروه موسیقی و افراد مختلف ساخته‌اند و برای این بازی‌ ‌آماده کردند، این گروه‌ها و افراد شامل فهرست زیر است:

-Two Feathers

– Mikael Stanne from Dark Tranquillity

– Alissa White-Gluz from Arch Enemy

– Serj Tankian from System of a Down

– Randy Blythe of Lamb of God

-Matt Heafy of Trivium

شاید تنها اسم آشنا برای من در این فهرست گروه System of a Down باشد اما فرقی نمی‌کند. تمامی این اشخاص موسیقی‎های بسیار گیرا و فوق‌العاده‌ای ساخته‌اند که مو بر تن تمامی بازی کنان سیخ می‌کند. فضاسازی بازی هم بسیار به موسیقی‌ها می‌خورد و اگر بگویمMetal Hellsinger بهترین موسیقی‌های بازی های شوتر را دارد زیاد دور از ذهن حرف نزدم!

نحوه پیشروی در بازی

در ابتدا که وارد بازی می‌شوید یک مرحله آموزشی برای شما وجود دارد که کلیت مکانیک بازی را به شما آموزش می‌دهد و بعد از آن وارد مراحل اصلی می‌شوید. شما در بازی چند سلاح مختلف در اختیار دارید که به دو مدل تقسیم می‌شوند. سلاح هایی که نیاز به ریلود کردن ندارند مثل Paz ، Terminus ، Hellcrow و سلاح‌هایی که مانند اسلحه واقعی باید ریلود شوند مثل The Vulcan ، Persephone و The Hounds.

تنوع آن‌ها مانند Doom زیاد نیست اما با توجه به مدت زمان بازی قابل قبول است. البته تیر های شما دربازی نامحدود است و برخلاف Doom دغدغه پیدا کردن تیر را ندارید (به نظر من این مورد از چالش بازی کم کرده‌است) روند مراحل هم مثل شوتر های کلاسیک کاملا خطی است و متاسفانه شاهد موارد مخفی در مراحل نیستیم، طرافداران بازی‌های شوتر همیشه دوست دارند این موارد مخفی را در بازی پیدا کنند مخصوصا در این سبک از شوترها. یک مورد منفی که در روند مراحل وجود دارد بیش از حد طولانی بودن درگیری با دشمن های بازی است. به زبان ساده در اکثر موارد که با دشمن‌ها مواجه می‌شوید یک پروسه فرسایشی و طولانی را باید برای خالی کردن دشمن‌ها انجام دهید که کاملا بر خلاف سرعت بالای بازی عمل می‌کند، تنوع دشمنان در بازی خیلی خوب است اما بیش از حد طولانی بودن Wave دشمن‌ها حتی در درجه سختی‌های پایین‌تر اصلا قابل قبول نیست. متاسفانه در مراحل اصلی بخش سکوبازی خاصی هم وجود ندارد که از این تنش مداوم کم کند. تقریبا تمامی مراحل از ساختار مشابه به یک دیگر استفاده می‌کنند؛ البته هدف هر مرحله رسیدن به یک باس فایت و شکست دادن آن است. بازی در این قسمت عالی عمل می‌کند و هر باس فایت جذابیت و چالش خودش را دارد (مخصوصا باس فایت آخر بازی) به نظرم اگر تمامی تمرکز سازندگان بر روی باس فایت‌های بازی نبود و به بخش‌های دیگر توجه می‌کردند شاهد مراحل خیلی بهتری بودیم. اما جدا از مراحل اصلی یک سری مراحل جانبی با اسم Torment وجود دارند که یک جورایی نقش پازل را ایفا می‌کنند. در این مراحل شما یک سری هدف دارید که باید در زمان مشخصی آن‌ها را انجام دهید و پاداش آن مراحل ارتقای سلاح‌های شما و آزاد شدن پرک های «Perk» خاصی است که قابلیت های بیشتری به شما اضافه می‌کنند.

داستانی جالب اما سطحی

به عقیده خیلی‌ها داستان عضوی جدا نشدنی در بازی‌های امروزی است، در حدی که بازی‌های Racing هم یک داستان آبکی دارند. اما در گذشته برای بازی‌شوتر داستان خیلی ملاک نبود و کسی هم خیلی به آن توجهی نداشت و بیشتر محبوبیت آن بازی‌ها مربوط به گیم‌پلی می‌شد. حتی در Doom Eternal که یک داستان خیلی عالی دارد کمتر کسی به آن توجه می‌کند. همین فرمول برای Metal Hellsinger صادق است. کلیت داستان بازی راجع به فرشته‌ای سقوط کرده به نام Unknown است. شما در نقش آن بازی می‌کنید و آن شخصیت می‌خواهد علاوه‌بر نابود کردن شیاطین یک فرشته دیگر که از بهشت به جهنم آمده و فاسد شده است را نابود کند. در بازی میان‌پرده سینماتیک خاصی وجود ندارد و تمامی میان‌پرده‌های بازی به صورت انیمیشن به شما نمایش داده می‌شوند و مقدار زیادی از اطلاعات داستان را باید در Codex بازی مطالعه کنید.

باتوجه به کوچک بودن تیم سازنده بازی استفاده از میان‌پرده های انیمیشنی در بازی کاملا قابل قبول است اما سازندگان می‌توانستند داستان را برایمان بیشتر باز کنند و کلیت آن‌را سطحی رها نکنند. با این‌حال این موضوع ضربه خاصی به تجربه بازی نمی‌زند.

چالشی لذت بخش

فرقی نمی‌کند بازی را در کدام درجه سختی شروع می‌کنید، درهر حالتی بازی چالش مخصوصی برای خودش می‌طلبد. سه درجه سختی با نام‌های Lamb ، Goat و Beast در بازی وجود دارند. در حالت Lamb و Goat دوباراین فرصت به شما داده می‌شود که اگر مردید دوباره زنده شوید و فقط نحوه حمله دشمن‌ها به شما در این دوحالت فرق می‌کند؛ اما در حالت Beast نه تنها شما اگر یکبار بمیرید مرحله تمام می‌شود؛ بلکه از همان اول انواع و اقسام شیاطین جلوی شما قرار می‌گیرند. علاوه برآن دمیج آنها به شما بسیار بیشتر می‌شود. اما شما می‌توانید از تمامی سلاح های ارتقا یافته خود که حتی در درجه سختی های پایین‌تر بدست آوردید در اینجا استفاده کنید و هرزمان که بخواهید در منوی بازی درجه سختی بازی را تغییر دهید (البته یکسری از ارتقا های خاص کار را برای شما خیلی راحت می‌کند)

اما آیا این ارزش درجه سخته به ارزش تکرار بازی کمک می‌کند؟ به نظر من بزرگترین مشکل بازی جایی است که بعد 9 یا 10 ساعت همه‌چیز بازی را تمام می‌کنید و به دلیل نبودن بخش چندنفره آنلاین دیگر کاری برای انجام دادن ندارید، البته که این یک بازی 40 دلاری کوتاه است اما سازندگان کاری برای بالارفتن ارزش تکرار بازی انجام نداده‌اند.

وضعیت فنی بازی

شاید برای‌ شما عجیب باشد اما Metal Hellsinger با موتور بازیسازی Unity ساخته شده است و سازندگان اینکار را بسیار خوب انجام داده‌اند. شاید بازی از نظر جزئیات فنی در سطح Doom Eternal قرار نگیرد اما از نظر بصری دست کمی هم از آن ندارد. طراحی هنری بازی در هرمرحله متفاوت است و به صورت کلی بازی از نظر گرافیکی در سحطی بسیار خوب و قابل قبولی قرار دارد. از نظر فنی و عملکرد روی کنسول PS5 مشکل خاصی در خصوص فریم ریت وجود ندارد ندارد اما دوحالت رزولوشن و پرفورمنس در بخش گرافیکی وجود دارد که فریم ریت بازی در آنجا به ترتیب حالت‌ها 30 فریم و 60 فریم هستند.

من پیشنهاد می‌کنم که بازی را در حالت پرفورمنس اجراع کنید و حتما گزینه موشن بلور را خاموش کنید. علاوه بر آن می‌تواند FOV بازی‌را تا 100 درجه بالا ببرید. در طول بازی باگ و گلیچ خاصی مشاهده نکردم اما چند باری بازی در حین پخش میان‌پرده‌ها کرش کرد و بسته شد. نحوه کنترل در بازی هم بسیار خوب برای دسته طراحی شده است و همان اندازه‌ای لذت بخش است که یک بازی شوتر را با موس و کیبورد بازی می‌کنید. در نسخه PS5 بازی هم سازندگان از قابلیت های دسته دوالسنس استفاده کرده‌اند. در کل وضعیت فنی بازی درحالت مساعد و پایداری قرار دارد و بازیکن را ازیت نمی‌کند.

جمع بندی:

اگر به دنبال بازی FPS متفاوت هستید و دوست دارید یک گیم‌پلی سریع و هیجان ‌انگیز با موسیقی عالی را تجربه کنید، Metal Hellsinger قطعا مناسب شما است. شاید مشکلات ریز و درشتی داشته باشد اما دلیل نمی‌شود که آن‌را تجربه نکنید و یک شوتر خوب را از دست بدهید.