این نقد بر اساس نسخه‌ی ارسالی سازندگان برای وبسایت گیمینگ گرویتی نوشته شده است

بیش از ده سال است که در جریان Marvel Cinematic Universe 3 (فاز سوم فیلم‌های ابرقهرمانی مارول) شاهد اوج‌گیری و بالا گرفتن تب فیلم‌های ابرقهرمانی مارول هستیم. فیلم‌هایی که گیشه‌های هالیوود و سراسر دنیا را به تسخیر خود در آورده‌اند و قابل پیش‌بینی بود که محبوب‌ترین اثر این مجموعه یعنی انتقام‌جویان (Avengers) دیر یا زود راهش را به دنیای بازی‌های رایانه‌ای نیز باز خواهد کرد. Marvel’s Avengers ساخته‌ی جدید استودیوی خوش‌نام Crystal Dynamics تلاش کرده تا سوار بر این موج بتواند نگاه علاقمندان به این مدیوم را به خود جلب کند. با Gamingravity همراه باشد.

ظهور یک قهرمان نوجوان

اولین بخش بازی که به سراغ آن رفتم بخش کمپین (تک نفره) بازی بود. Kamala Khan یا همان Ms. Marvel، دختر پاکستانی-آمریکایی که تا کنون در دنیای فیلم‌های مارول حضوری نداشته است، یک نوجوان خوره‌ی کمیک بوک، و دیوانه‌ی Avenger ها، به همراه پدرش در فستیوال بزرگ روز اونجرز (A-Day) شرکت می‌کند و در پس اتفاقاتی که در حین این مراسم می افتد، شهر مورد حمله قرار می‌گیرد و محل برگزاری مراسم به خرابه‌های جنگی تبدیل می‌شود!

داستان، ۵ سال فلش فورورارد می‌خورد. جایی که انتقام‌جویان (Avengers) از هم پاشیده شده‌اند  و شما در نقش کمالا تحت تاثیر اتفاقات A-Day دچار جهش شده و ویژگی‌های ابرانسانی کسب کرده‌‌اید. یک بخش داستانی نسبتا کوتاه و استاندارد که لحظات ناب و جذاب خود را دارد و قصه‌ای که البته، خیلی هم Avengers نیست و بیشتر پیرامون خود شخصیت میس مارول (کمالا خان) و تکامل او شکل گرفته است می‌تواند مخاطب را برای چندین ساعت سرگرم کند. لحظات مواجهه با ابرقهرمانان این مجموعه چون هالک، ثور، آیرن‌من و بلک ویدو از لحظات ناب داستانی بازی است. شخصیت‌های منفی دنیای مارول یعنی MODOK (همان دکتر Tarleton) و Monica Rappaccini نیز در بازی حضوری پررنگ دارند و نبردهای هیجان‌انگیزی در انتظارتان است.

میس مارول یا میس کرافت؟!

به محض در دست گرفتن کنترل Kamala Khan متوجه شباهت بسیار زیاد کنترل بازی با ساخته‌های اخیر Crystal Dynamics یعنی Tomb Raider خواهید شد! حرکات و زوایای دوربین، ست‌ پیس‌ها، یک سری از المان‌های رابط کاربری مانند نحوه‌ی مسیریابی و انیمیشن‌های کمالا بسیار شبیه به لارا کرافت است! البته رفته‌رفته و با پیشروی در بازی، و فراگیری تکنیک‌های جدید و آغاز نبردها این حس بسیار کمرنگ شده و “احساس بازی کردن Avengers” به مخالب القا می‌شود. مشکل اصلی کمپین (بخش داستانی) بازی نیز همین است. به لحاظ ریتم و چیدمان ماموریت‌ها و تنوع آن‌ها، بازی آنچنان غنی و پرکشش نیست. اهداف بسیار شبیه به یکدیگر هستند. تنوع محیط ها نیز آنچنان بالا نیست و توقعمان را از یک عنوان Avengers تمام عیار برآورده نمی‌کند.

در طول بازی و به اقتضای داستان، با شخصیت‌های محبوب و آشنای Marvel و مشخصا Avengers برخورد می‌کنید و کنترل آن‌ها را به دست می‌گیرید. بازی با Hulk همانطور که قابل پیش‌بینی بود، حس قدرت بیش از حدی را به پلیر القا می‌کند؛ ضربات بسیار سنگین و البته با سرعت پایین هالک می‌تواند در آن واحد تعداد زیادی از دشمنان را از پای در آورد. بخش‌های بازی با Iron Man بیشتر تمرکز بر نبردهای هوایی و از راه دور دارد. ضربه زدن با پتک Thor فوق‌العااده لذت‌بخش و ارضاکننده است. Black Widow و Captain America نیز در بازی حضور دارند که بازی کردن در نقش آن‌ها برای مراحلی، خالی از لطف نیست و البته خود شخصیت اصلی بازی (Ms. Marvel) که از نظر من جذاب‌ترین گیم‌پلی را بین تمامی قهرمان‌های بازی در اختیار دارد. کمبو های بسیار جذاب کمالا خان با آن دست‌های کشیده و Mr. Fantastic گونه‌اش (!) به لحاظ بصری و سنگینی ضربات شباهت زیادی به Blades of Chaos کریتوس دارد! هر یک از شخصیت‌های بازی درخت مهارتی (Skill Tree) منحصر به فرد خود را دارند و با کسب XP مورد نیاز می‌توان قابلیت‌ها و تکنیک‌های جدیدی را برای هر شخصیت آزاد کرد.

گرچه قابلیت کنترل و استایل گیم‌پلی هر قهرمان با قهرمان دیگر متفاوت است، اما تلاش شده تا جای ممکن، بالانس بین تکنیک‌ها رعایت شود و کریستال داینمیکس در این امر موفق عمل کرده است.

Avengers با طعم Destiny

به جز یک سری مراحل خاص، عموما قادر خواهید بود بخش عمده‌ای از ماموریت‌های بازی را به صورت Co-op و در قالب تیم‌های ۳ یا ۴ نفره با دوستانتان انجام دهید. ماموریت های منحصر به فرد که خط داستانی و مجزای خود را دارند یکی از جذاب‌ترین بخش‌های کمپین بازی است.

یک قسمت مجزا در منوی بازی تحت عنوان Avengers Initiative وجود دارد،  پس از اتمام بخش داستانی می‌توانید سراغ آن بروید. ماموریت های این بخش که قرار است به صورت DLC و به تدریج گسترش یابند، بخش اصلی محتوای Post-Game (پس از اتمام بخش داستان) بازی را شامل می‌شود که هنوز برای قضاوت در مورد این بخش کمی زود است. در این قسمت می‌توانید بصورت ۴ نفره ماموریت‌های مختلف آن را انجام دهید. این قسمت دارای سیستم Matchmaking نیز هست که می‌تواند خبر خوش آیندی باشد.

اساسا بازی‌های دنباله‌دار همچون Destiny و Warframe به مرور بهتر و غنی‌تر شده‌اند و Avengers نیز نیازمند زمان بیشری برای قضاوت دقیق‌تر است.

برای مثال، عنوان Destiny ساخته‌ی استودیوی Bungie به عنوان یک نمونه‌ی بسیار موفق از عناوین دنباله‌دار چندنفره با تمرکز بر روی سیستم Loot شناخته می‌شود. Crystal Dynamics در بسیاری از المان‌های سیستم Progression و ارتقای شخصیت‌ها از این عنوان وام گرفته است. چیدمان ماموریت‌های و لابی بازی، و دسترسی به آن‌های خوش‌دست و مناسب طراحی شده است. سیستم ارتقا و Leveling همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردم تا جای ممکن شبیه به Destiny است. طراحی و چیدمان منوها، واحد های پولی و به‌خصوص عملکرد آن‌ها، سیستم مقایسه کردن آیتم‌ها وهمچنین نامگذاری گرید (طبقه) آیتم‌ها بی‌نهایت شبیه مدل نظیر خود در Destiny هستند. تعدادی گروه (Faction) نیز در بازی حضور دارند و NPC های آن چلنج های روزانه و هفتگی و … ارائه می‌دهند  که حس آشنای Bounty های Destiny را القا می‌کند. در مجموع این حجم از شباهت در دیزاین کلی مکانیزم‌های چند نفره و سیستم Level Up بازی برای علاقمندان Destiny حس آشناپنداری قوی‌ای ایجاد می‌کند، اما همان اندازه برای پلیرهای تازه وارد به این سیستم گنگ و گیج کننده است. به خصوص وجود واحد های پولی (Currency) فراوان در ابتدای کار بسیار ناخوش‌آیند خواهد بود اما رفته رفته، آن‌ها را فرا خواهند گرفت.

زیبا، اما با اشکال…

گرافیک و مدلینگ‌های Marvel’s Avenger بسیار زیبا و تماشایی است. به خصوص در طراحی محیط و افکت‌های گرافیکی Crystal Dynamics عالی عمل کرده و عنوانی لایق و شایسته‌ی سال ۲۰۲۰ میلادی را عرضه کرده است. وجود قابلیت HDR زیبایی بصری بازی را چند برابر کرده است، اما متاسفانه نرخ فریم ناپایدار بازی (در تجربه‌ی نسخه‌ی PS4 Pro و روزلوشن ۴K) بسیار آزار‌دهنده است. شما قادر خواهید بود بین دو حالت رزولوشن بالا (۴K) و فریم ریت بهتر(حالت عملکرد بهتر یا پرفورمنس) یکی را انتخاب کنید. در حالت پرفورمنس، نرخ فریم بازی دائما در حال نوسان است و افت فریم شدید آن تجربه‌ی ناخوشایندی را ارائه می‌دهد. در حالت (اصطلاحا) نرخ فریم ثابت یا همان رزولوشن ۴K نیز وضعیت خیلی فرقی نمی‌کند. نرخ فریم پایه، عدد ۳۰ است و با این حال نیز شاهد افت آن هستیم.

دیگر مورد قابل ذکر در مورد طراحی چهره‌ی قهرمانان بازی است که به جز یکی دو مورد شاهد طراحی های مناسب و زیبایی هستیم، به خصوص که اکنون خواه ناخواه چهره‌ی شخصیت‌های بازی Avengers را در پس ذهنمان با شخصیت‌های دنیای سینمایی مارول همچون رابرت داونی جونیور، اسکارلت جوهانسون و کریس اِوِنـز مقایسه می‌کنیم.

عمیقا امیدواریم با ارائه‌ی پچ، هر چه سریع‌تر این مشکلات گرافیکی مرتفع شود تا تجربه‌ی بازی لطمه نبیند. واقعا حیف چنین گرافیک و محیط‌های زیبایی است که این گونه توسط فریم ناپایدار (البته نه در همه جا) مورد آسیب قرار گیرد.

هیجان ریتمیک

با ورود به منوی اول بازی احتمالا تحت تاثیر موسیقی زیبا و هیجان‌انگیز آن قرار خواهید گرفت. عموم صداها و افکت‌های صوتی در بازی با دقت و وسواس کار شده‌اند و نمره‌ی قبولی دریافت می‌کنند. هر صدایی هویت خود را دارد و کاملا مشخص است  که تیم طراحی بازی برای این بخش زمان زیادی صرف کرده است. به علاوه این‌که وجود قطعات موسیقی زیبا و شنیدنی، چه در منوها و چه در درون بازی، اجازه نمی‌دهد بازی از ریتم و هیجان بیافتد. وضعیت دوبله و صداگذاری بازی از این هم بهتر است. دو تن از بهترین صداپیشگان صنعت بازی‌های رایانه‌ای، آقایان Nolan North و Troy Baker (به ترتیب در نقش آیرن‌من/تونی استارک و هالک/بروس بنر) در بازی ایفای نقش کرده‌اند و به عنوان نتیجه‌ی کار یک دوبله‌ی بسیار قدرتمند و کم نظیر را شاهد هستیم. نیاز به توضیح اضافه نیست که این اساتید به چه زیبایی و دقتی دیالوگ‌ها را ادا می‌کنند و به شخصیت‌های بازی روح و کرکتر می‌بخشند. سایر تیم دوبله نیز کارشان را به همین خوبی انجام داده اند و در مجموع به نظرم بهترین بخش بازی همین بخش صداگذاری و دوبله‌ی شخصیت‌های آن است. فقط ای کاش یک مقدار انیمیشن‌های چهره‌ی شخصیت‌ها نرم‌تر و باورپذیـرتر بود تا بهتر می‌توانستیم حس درونی آن‌ها را از طریق این دوبله‌های کم‌نظیر شاهد باشیم.

بازبینی تصویری

بخش‌های پلتفرمینگ بازی به شدت شبیه به عناوین اخیر Tomb Raider هستند.

جزئیات و مدلینگ‌ها، عموما تماشایی و در شأن یک عنوان در سال ۲۰۲۰ میلادی است.

منو ها و UI بازی تا جای ممکن شبیه به عنوان Destiny طراحی شده است.

شخصیت‌های منفی داستان شخصیت پردازی و طراحی مناسبی دارند.

مأموریت‌های بخش تک‌نفره عموما جذاب و هیجانی انگیز هستند.

گیم‌پلی قهرمانان بازی با یکدیگر متفاوت است، اما بالانس کلی آن حفظ شده است.

بر سر انتخاب قهرمانان دعوا نکنید! همه‌ی آن‌ها ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند.