سلام! یه قسمت دیگه از گرویتی فمیلی آماده شده و قراره باز هم شاهد صحبت‌های بچه‌ها درمورد موضوعی که این هفته داشتیم، باشیم. هفته قبل درمورد Gotham Knights صحبت کردیم و ایین بار، پرسیدیم که موردانتظارترین بازی RPG توی نسل نهم برای شما چیه؟

هر کدوم از بچه‌ها جواب‌های خاص خودشون رو دادن و از انتظارات‌شون گفتن، شما هم به عنوان یکی از اعضای خانواده گرویتی می‌تونید نظرات خودتون رو توی بخش کامنت‌ها به اشتراک بذارین!

شیما میلان: روزگاری الف‌ها با اقتدار؛ حاکم بی چون و چرای سرزمین پهناور تیدس بودند. نژادی نامیرا که با قدرت جادو یک امپراطوری وسیع و پهناورساخته بود که بر روی زمین رقیبی نداشت. دورف‌ها نیز در زیر زمین در شهرهای باشکوه زندگی می‌کردن و به استخراج ماده لیریوم مشغول بودن. تا اینجا به نظرتون داستان Dragon Age شبیه داستان‌های فانتزی همیشگی به نظر می‌رسه ولی این فقط پایه داستان هست.
این دو نژاد با هم روابط تجاری داشتن و تقریبا در صلح به سر می‌بردن. تا اینکه انسان‌ها از راه رسیدن و این نظم و آرامش برای همیشه از بین رفت. اون‌ها الف ها رو شکست دادن و به سلطه‌شون پایان دادن. اما الف‌هایی که از جنگ جان سالم به در بردن در دنیای جدید چگونه زندگی‌ای را تجربه می‌کنن؟

الف‌ها توسط انسان‌ها به بردگی کشیده شدن و بعد از رهایی از بردگی نیز برای همیشه به شهروند درجه دوم تبدیل شدن. اون‌ها محکومند که یا در زاغه‌های شهر در فقر و فلاکت زندگی کنند و هر روز توسط انسان‌ها مورد آزار و توهین قرار بگیرن یا اینکه به صورت قبیله‌ای کوچنده در جنگل‌ها و حاشیه شهرها زندگی کنن.

دنیای تیدس بی‌رحم و خشنه. خیلی از ویژگی‌ها و قابلیت‌هایی که انتظار دارین برای شما نقطه عطفی باشه، براتون دردسرساز خواهد بود. طاعون بلایت هم گهگاهی از راه می‌رسه که به همه ساکنان این قاره یادآوری کنه که شرایط همیشه می‌تونه بدتر هم بشه!
جادو حکم زندانی شدن در قلعه‌های مخوفی رو داره که تا آخر عمر مجبورید اونجا بمونید و از لذت بردن از دنیای بیرون محرومید. تمپلارها، زندانبانان جادوگران هستن. با شعار “جادو برای خدمت به موجودات است و نه برای حکومت بر آن‌ها” همه افرادی که توانایی جادو کردن دارن، بدون اینکه خطایی مرتکب شده باشن. اینجا دنیایی هست که انسان‌ها حاکم هستن و هر کسی که نژاد دیگری داشته باشه یا حتی بهره‌ای از جادو برده باشه رو سرکوب می‌کنن. همه در این دنیای رازآلود ترجیح میدن عادی باشن تا یک زندگی معمولی رو تجربه کنن. اما شرایط در حال تغییر است. فردی اراده کرده که الف‌ها رو از فلاکت نجات بده  و اون‌ها رو به روزهای اوجشون برگردونه.

الفی بسیار قدرتمند و کاریزماتیک با نقشه‌ای حساب‌شده، گام به گام در حال نزدیک شدن به اهدافشه و نظر مثبت الف‌های دیگه رو نیز جلب کرده. اما شاید نجات الف‌ها و بازگشتشون به اقتدار سابق برای انسان‌ها خطری بزرگ باشه!
دنیای تیدس در کمتر از ۱۰ سال وقایع بزرگی رو پشت سر گذاشته. اول طاعون بلایت از راه رسید و آرچ دیمن قصد نابودی همه موجودات زنده رو داشت. سپس اختلافات بین جادوگران و تمپلارها به یک جنگ تمام عیار منتهی شد. و در نهایت حتی آسمان هم شکافته شد و ارواح و شیاطین رو بر سر مردم فرود آورد.
قسمت چهارم Dragon Age هم ما رو با خودش به شمال و سرزمین توینتر می‌برد تا با بقایای اولین امپراطوری انسان‌ها در تیدس روبرو شویم و ببینیم آیا راهی وجود داره، که بدون اینکه دنیا یه بار دیگه در معرض نابودی قرار بگیره، الف‌ها بتونن به زندگی بهتر برسن و جایگاه حقیقی‌شون رو بدست بیارن؟

رضا مدرسی: بهترین بازی RPG که من تا بحال تجربه کردم، Skyrim هستش، چه در نسل ۷ که نسخه اصلی منتشر شد و چه نسل ۸ که ریمسترش رو عرضه کردن، با این وصف می‌تونم راحت بگم که موردانتظارترین بازی نقش آفرینی توی نسل نهم، برای من، چیزی نیست جز Elder Scrolls 6. درسته که هیچگونه اطلاعاتی، عملا هیچی ازش نداریم، اما چه میشه کرد که دلباخته‌اش هستم و هزاران نوع ایده و تئوری براش دارم.

برای مثال موتور بازی عوض شده، که می‌تونه سطح گرافیکی‌اش رو کاملا تغییر بده، و به شکلی نسل نهمی بودنش رو اثبات کنه و بعد از چندین سال سر و کله زدن با انجین قراضه بتزدا، یه چیز خوب و درخور بهمون نشون بده. مطمئنا نقشه بازی بزرگ‌تر باید باشه، قصه‌ی اژدهازاده و اسکایریم نباید فراموش بشه، حتی اگه شد یه رفرنس‌هایی بهشون داده بشه که توی داستان اصلی تاثیر داشته باشن (برخلاف چیزی که Skyrim در قبال Oblivion انجام داد)، مبارزات بازی پیشرفته‌تر شده باشن و بتونن علاوه بر طیف گسترده، کیفیت بهتری هم داشته باشن. Elder Scrolls 6 هر وقت که بیاد مطمئنم بزرگ‌ترین بازی اون سال یا شاید هم همون نسل میشه (حداقل برای من)، برای همین هم که شده باشه، بی‌صبرانه منتظرش هستم.

اما این تنها بازی نقش آفرینی نیست که من منتظرشم. از اونجایی که به دنیاهای فانتزی علاقه خاصی دارم، و همچنین ناشناخته‌ها رو بیشتر از همه دوست دارم، Avowed هم یکی از RPGهایی هست که خیلی دوست دارم تجربش بکنم. Obsidian سال ۲۰۱۹ که Outer Worlds رو منتشر کرد، کاملا مطمئن شدم که این استدیو می‌تونه جانشین خلف بتزدا باشه. یه بازی با حال و هوای Fallout ولی در ابعاد کوچک‌تر، اما حالا که پشتیبانی مایکروسافت رو با خودشون دارن، و با داداش بزرگه‌شون یعنی بتزدا توی یه تیم قرار گرفتن، هایپم بیشتر از همیشه شده. هر چی مقایسه هم باشه، قیاس Avowed با Skyrim بوده و یه جوری دارن بازارگرمی می‌کنن که وارث الدر اسکرولز ۵ توی راهه. و تجربه‌ی این عنوان قبل از TES 6 یکی از رویایی‌ترین کارهایی خواهد بود که با گیم پس به حقیقت می‌پیونده!

ابراهیم میخ‌چین: درست یادمه موقعی که Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2 معرفی شد مدتی بود که همش تو فکر نسخه اول بازی بودم، همش تو یوتیوب در حال دیدن مجدد مراحل بازی و تجدید خاطره باهاش بودم و ناامید ازینکه هرگونه دنباله‌ای منتشر شه، ولی وقتی مارچ ۲۰۱۹ دنباله بازی معرفی شد، تو پوست خودم نمی‌گنجیدم… بعد از اون، بازی یه مدت بی سر و صدا بود ولی بعدش تریلرای خوبی ازش منتشر شدن، تریلرای گیم‌پلی با روند خوبی منتشر می‌شدن و تریلر‌های Clan Reveal خیلی خوب بودن.

همه چیز داشت خوب پیش می‌رفت و من امیدوار به اینکه بالاخره بعد از مدتها می‌تونم نسخه جدید این سری رو تجربه کنم؛ اما خب چیزی که خصوصا این چند وقت اخیر کابوس خیلی از RPG پلیر‌های دیگه بوده گریبان‌گیرم شد و اونم تاخیرهای طولانی مدت بود… بازی هنوز تاریخ انتشار مشخصی نداره ولی قراره تو سال ۲۰۲۱ منتشر بشه و خب می‌شه گفت که دیگه عملا یک عنوان نسل نهمی به حساب میاد… جدا از اون من هنوز امیدوارم بازی بتونه خیلی قوی ظاهر شه و یه دنباله آبرومند برای نسخه قبلی که به جرئت یکی از بهترین عناوین زمان خودش بود و حتی با استاندارد‌های امروز هم در بعضی از زمینه‌ها حرف‌هایی برای گفتن داره بشه… و حتی شاید بتونه بقیه کمپانی‌ها رو متقاعد کنه که بیشتر برن به سراغ توسعه عناوین Immersive Sim و آزادی‌ عمل‌های موجود تو بازی‌هاشون رو بیشتر از قبل کنن.

شیما شیخی: به ما گفته شده بود که اشرف مخلوقات هستیم، تا اینکه با پیشرفت تکنولوژی فضایی دریافتیم که تنها نیستیم، بلکه موجوداتی هستند که حتی از انسانها هم باهوشترند. مس افکت به ما ثابت کرد که هر چقدر هم خودمونو دست بالا بگیریم، دست بالای دست زیاده اما برای نجات جونمون با وجود تمام اختلاف‌ها مجبوریم که دست به دست هم بدیم تا دشمن رو شکست بدیم.

شپرد با مخلوقاتی روبرو بود که موجودیت موجودات دیگر رو در خطر انداخته بودند، که برای من این سوال پیش میاد که بعد از تمامی سختی‌هایی که پیش اومدن، و اونها هم تونستن که کیهانی رو نجات بدن، آیا کسان دیگری هستن که باز هم همه چیز رو به خطر بندازن یا اینکه به کشف جدیدتری نائل خواهند شد؟ علاقه مند هستم که قسمت جدید مس افکت یا مشکلات قسمت آندرومدا را حل کنه و یا اینکه داستان بسیار مهیج‌تری رو به بازیبازها ارائه بده.

به هر حال هر چی نباشه، جهان بزرگتر چیزیه که تصور می‌کنیم؛ به طوری که مثل داستان هزار و یک شب همه چیز به هم مرتبط و داستان و دلیلی دارن. راه‌های زیادی برای ادامه‌ی مس افکت وجود دارن. از ادامه داستانی که در آندرومدا شروع شده تا شروعی دوباره در گوشه‌ای دیگر از کهکشان پهناور. حتی شاید بایوور تصمیم بگیره که به گذشته سفر کنه و داستان اولین برخورد انسان‌ها با فرازمینی‌ها رو به نمایش بگذاره.
آیا قراره دوباره شاهد سه گانه‌ای جدید باشیم؟ یا اینکه قراره بعد از کهکشان‌هایی مانند “راه شیری” و “آندرومدا” وارد کهکشان جدید بشویم؟ اینکه چه داستانی پیش رومون خواهد بود، مشتاقانه در انتظارش هستم!

عرفان حایری: Fable 3 یکی از اولین تجربه‌های من از بازی‌های نقش آفرینی بود و تا مدت‌ها تنها بازی نقش آفرینی برای من حساب میشد که خسته کننده نمیشد و انجام دادن فعالیت‌های جانبی اون برام کاملا لذت بخش بود. بازی‌های نقش آفرینی زیادی با حال و هوای فانتزی وجود دارن اما به نظر من فیبل یه حس ماجراجویانه و نوجوانانه خاصی تو خودش داره که اجازه میده افرادی که حتی با المان‌های نقش آفرینی غریبه هستند به سادگی جذب این بازی بشن. شاید خیلی‌ها فیبل رو بیشتر یه بازی ماجراجویی حساب کنن تا نقش آفرینی اما به نظر من این مدل استفاده از المان‌های نقش آفرینی، خیلی میتونه سرگرم کننده‌تر باشه و پیچیده کردن‌ش مثل ویچر ۳ صرفا باعث میشه تا همه بازیکن‌ها نتونن از پتانسیل واقعی بازی استفاده کنن و خیلی قابلیت‌های بازی رو حتی بعد از تموم کردن بخش داستانی تجربه نکنن.

بعد از شماره سوم بازی، چند تا بازی فرعی هم از این مجموعه اومد که هیچکدوم نتونستن موفق بشن و به نظرم بازگشت فیبل بعد از این همه سال غیبت، هرچند کمی نگران کننده‌ست اما خب هیجان انگیز هم هست. دنیای فانتزی فیبل خیلی منحصر به فرده و به نظرم نمیشه اون رو با بازی‌‌هایی مثل Elder Scrolls مقایسه کرد. امیدوارم که بازی بعدی مجموعه با حفظ همون روحیه و همون سبک فانتزی، خلاقیت‌های زیادی تو بخش گیمپلی و فعالیت‌های فرعی داشته باشه و توی این دوره‌ای که بازی‌های نقش آفرینی روز به روز دارن زیاد میشن بتونه بازم حرفی برای گفتن داشته باشه.

علی ناصری: این طور که بنظر می‌رسه، نسل بعدی شاهد عناوین RPG زیادی هستیم. مثلFable ،Elder Scrolls 6 ،Starfield ،Avowed و…که همگی برای انتشار در نسل نهم برنامه ریزی شدند.
ولی برای من همه بازی‌های نام برده شده، قابل احترامند، اما یکی هست که در رتبه بالاتری از آن‌ها قرار داره و اونن چیزی نیست جز Elden Ring، ساخته جدید آقای هیدتاکا میازاکی.
حالا ممکنه که با خودتون بگید، چطور میشه که یه بازی با وجود اینکه تنها یه تریلر ازش منتشر شده و حتی اون تریلر از گیم‌پلی هم نبوده، از بازی خوشتون اومده و اون رو بالاتر از بقیه عناوین قرار دادین.
خب جوابش برای من یکی خیلی راحته؛ اما ابتدا می‌خوام بگم که چرا از عناوین اقای میازاکی و سولز خوشم میاد.

عناوین اقای هیدتاکا میازاکی، همواره با تم تاریک و غیره، برای من خاص بودند و با خلق سبک سولز، نوع گیم‌پلی جدیدی در صنعت گیم، تعریف کرد.
عناوین سولز به سخت بودن مشهورند و برای شکست دادن هر باس فایت، دردسرهای خودشون رو دارن.
حتی میشه گفت که سایر بازی‌ها برای طراحی باس فایت‌ها، باید عناوین کارگردانی شده توسط میازاکی رو الگوی خودشون قرار بدن.
من با تجربه ۳ گانه سولز و Bloodborne، فهمیدم که چرا باید این تنوع اسلحه و زره داخل یک بازی باشه.
من همیشه با خودم فکر می‌کردم که مثلا یک شمشیر خوب، برای تموم کردن بازی کافیه، ولی بازی‌های سولز خلاف این رو بهم ثابت کردند.
شما برای شکست دادن هر باس فایت در بازی‌های سولز، نیاز به تاکتیک، اسلحه و زره مناسب دارید.
چیز دیگه‌ای که برای من در بازی‌های سولز خیلی شیرینه، این هست که باخت یه امر معمولیه و نیازی به ناراحت شدن پس از باختن نیست!
حتی گفته میشه، برای اینکه قلق شکست دادن هر باس فایت رو بدست بیاوری، نیاز به ۵ یا ۶ بار شکست خوردن هست.
تا این لحظه اطلاعات کمی از Elden Ring وجود دارن و اکثر اطلاعاتی که می‌دونیم، غیر رسمی و شایعه هستند.
سابقه عناوین اقای میازاکی، این رو بهم اثبات می‌کنند که با یک عنوان نقش آفرینی بسیار خوب طرفیم.