گاتهام، قهرمان و محافظش را از دست داده، شوالیهی تاریکی که لایقش بود. میزان جرم و جنایت در حال افزایش است و هرج و مرج به اوج خود رسیده است. میراث بتمن نمیتواند به این راحتی نابود شود؛ شهر، به نگهبانان جدیدی نیاز دارد. رابین، ردهود، نایتوینگ و بتگرل آماده هستند تا این راه را ادامه دهند. با نقد و بررسی Gotham Knights همراه گیمینگرویتی باشید.
اسم رمز: بتمن
در میان تمام شخصیتهای ابرقهرمانی کتابهای مصوّر، بتمن، چه در مدیوم سینما و چه در مدیوم بازیهای رایانهای همواره، بارها و بارها، راه را برای موفقیت سایر قهرمانان هموار کرده است. تاثیرات شگرف بتمنهای برتون و نولان به عنوان بنچمارکهای غیرقابلانکار دنیای سینما و سری Batman Arkham ساخته استودیوی کاربلد راکستدی که باعث عرضهی موج گستردهای از عناوین خوشساخت در این ژانر شد، همگی گواه بر اهمیت و بزرگی کرکتر Batman است.
استودیوی بازیسازی شعبه مونتریال برادران وارنر (WB Games Montréal) وظیفهی ساخت عنوانی پسا-بتمن (!) را عهدهدار شده که به لحاظ سبک و سیاق تاحدی شبیه بتمنهای راکستدی است، گرچه تفاوتهای کلی و اساسی نیز با آن عناوین دارد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت. یک عنوان سومشخص جهان باز (Open-world) با المانهای نقشآفرینی و سیستم ساده Loot که دیگر این روز ها به وفور در عناوین مختلف موجود در بازار یافت میشود.
پسا-بتمن
همان گونه که پیشتر اشاره شد گاتهام نایتس به نوعی میراث سری آرکهام به شمار میرود. کاتسین ابتدایی بازی با یک نبرد جانانه و هیجانانگیز میان بتمن و راش الغول با کارگردانی فوقالعاده آغاز شده و در پی سکانسی تراژیک، هر دوی آنها کشته می شوند. مردن راش الغول آنچنان برایمان اهمیتی ندارد (!) اما مرگ بتمن، قهرمان شهر گاتهام میتواند خطرات بسیار بزرگی را متوجه آن کند.
بتمن اما، فکر این جا را کرده بود و توسط یک ویدئوی ضبط شده _که با جملهی: «اگر شما این ویدئو را تماشا میکنید من مردهام» آغازمیشود_ وظیفهی خطیر محافظت از گاتهام را بر دوش شاگردانش سپرده است. شروع بازی حرف ندارد و همه چیز برای یک گاتهامگردی عالی با تم انتقام، آماده به نظر میرسد.
هر یک از شخصیتهای چهارگانهی بازی را میتوانید به عنوان بازیکن اصلی کنترل کرده و داستان را از دید او دنبال کنید. خود پیگیری داستان بازی چندان طولانی نیست و در کمتر از 7 – 8 ساعت میتوانید آن را به اتمام برسانید، اما همین خط اصلی داستانی را می توان نقطه قوت Gotham Knights دانست. تمام شخصیتها و گرههای داستانی عالی پرداخت شده و حس و حال یک گاتهام پسا-بتمنی را به خوبی القا میکند. داستان کاملا این پتانسیل را دارد که به پلیر حس قرار گرفتن به عنوان جانشین بتمن _و نه یک بتمن با اسکین متفاوت!_ در گاتهام جدید منتقل کند. محفل جغدها، Talia al Ghul دختر راش الغول که انگیزهای دوگانه دارد و گرههای داستانی همه و همه، یک سفر و ماجراجویی بسیار جذاب را در دل گاتهام بحران زدهی پسا-بتمن فراهم آورده و نهایتا با یک توئیست فوقالعاده به اتمام میرسد. حیف و افسوس که مواردی که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت (و عموما معطوف به بخشهای تکنیکی و هستهی اصلی گیم پلی بازی می شود) اجازهی لذت بردن حداکثری از این ماجراجویی ناب را نمیدهد.
چهار محافظ برای یک شهر
تفاوت اساسی گاتهام نایتس با عناوین قبلی سری آرکهام را میتوان به قابلیت بازی به صورت Coop تا چهار نفر دانست.
شما می توانید با هر یک از شخصیتهای قابل بازی (Nightwing، Batgirl، Red Hood و Robin) داستان را به صورت تکی یا با همکاری دوستانتان به پیش ببرید. همچنین این قابلیت در بازی وجود دارد که بین مراحل به مقر اصلی بازگردید و ادامهی بازی را با شخصیت دیگری دنبال کنید. خوشبختانه در صورت بازی کردن با هر کرکتر، سایر شخصیتها نیز به صورت اتوماتیک امتیاز تجربه (XP) کسب میکنند و به راحتی میتوانید با باز کردن قابلیتهای آنها، به مسیر ادامه دهید. آنچه در این بخش جذاب است و کار سازندگان را تحسینبرانگیز کرده، وجود دیالوگهای اختصاصی در کاتسینها است که در صورت بازی کردن با هر یک از این شخصیتهای چهارگانه احتمال شنیدن دیالوگ منحصر به فردی را خواهید داشت.
هستهی سیستم مبارزات بازی و نحوه پیادهسازی آن اولین نقطه ضعف گاتهام نایتس است. نخست این که ضربات در بازی، به هیچ وجه حس ارضاکنندگی سیستم مبارزات بتمن سری Arkham را ندارد. هر چهار شخصیت، قابلیتهای منحصر به فرد خود را داشته و هر یک از آنها نقاط ضعف و قدرت مختص خود را دارا هستند. بهعنوان مثال Batgirl قابلیتهای هک کردن پیشرفتهتری در اختیار دارد، نایتوینگ متخصص مبارزات آکروباتیک و نبردهای با دشمنان پرشمار است، رابین در مخفی کاری بهترین است و ردهود همانطور که از جثهاش پیدا است (!) دشمنان عظیمالجثه و مینیباسهای مبارزات که میتوانند دردسر بیشتری ایجاد کنند را راحتتر از پا در میآورد. این تنوع مبارزات و قابلیتها اما، متاسفانه، به هیچ عنوان به درد بازی نمیخورد و تنها مناسبِ روی کاغذ است. بلای جان این سیستم مبارزات نیز چیزی نیست به جز سیستم Level بندی که به کل، به بالانس مبارزات و گردش آزاد بازی گند زده است. این سیستم جایگزین سیستم کلاسبندی بینقص سری آرکهام شده است که در آن تنوع دشمنان و نحوه مبارزه با هر یک از آنها، تعیینکننده بود. سیستم موجود در گاتهام تایتس صرفا برخی پیچیدگیهای ظاهری و عدد و رقمی داشته و در عمل، یک عقب گرد به تمام معنا به شمار می رود.
گیم پلی بازی نیز بسیار مینیمالیزه و کم تنوعتر از قبل شده و تعداد “کار”هایی که در طول بازی انجام میدهید بسیار پایین است. این موضوع خیلی ارتباطی به مقایسهی این عناوین ندارد، بلکه کاملا از حسی که خود گیم پلی بازی القا میکند نشات می گیرد. یقینا وقتی یک سری کارهای تکراری را پشت سر هم انجام میدهید کمبودی را احساس خواهید کرد، و از دل این کمبود، مقایسهی ناخودآگاه با سری آرکهام متولد میشود. در این میان به غولآخرهای جذاب بازی بایستی اشاره کنیم که اکثرا جزء مراحل جانبی هستند و به خط اصلی داستانی مربوط نمیشود که این، خود مورد دیگری از بدسلیقگی سازندگان بازی است.
تصویر مرگ بتمن
پیشتر درمورد سیستم مبارزات بازی و سادهتر شدن و عقبگرد کلی آن صحبت کردیم؛ این عقبگرد به همین جا اما ختم نمی شود. به لحاظ طراحی مرحله و تصویر کلی شهر گاتهام، عموما در نماهای شهری، با یک شهر کاملا مرده و بی روح طرف هستیم که گشت و گذار در آن اصلا لذت قبل را ندارد. رنگهای به شدت اغراق شده و پررنگ و تاریک، وجود منابع نور کم و کاهش دانسیتهی چشمگیر آبجکتیو (اشیا) از جمله مواردی هستند که حسابی ارزش هنری گاتهام نایتس را پایین میآورند؛ اما هنوز تمام نشده و باز هم هست! در ابتدای معرفیِ این عنوان، قرار بود کنسولهای نسل هشتمی (PS4 & Xbox One) نیز پذیرای آن باشند، اما نهایتا با حذف این پلتفرمها تنها کنسولهای PS5 و XBOX Series X|S (در کنارPC) میزبان Gotham Knights هستند. این خبر همان اندازه که برای دارندگان کنسولهای قدیمی ناامیدکننده بود، میتوانست با بهرهگیری از قدرت کنسولهای نسل جدید عنوانی درخورتوجه از منظر گرافیکی را برای علاقمندان این عنوان فراهم آورد. نتیجه اما، یک چوب دو سر نجس است که نه تنها بخش عمدهای از طرفداران را از تجربه آن محروم کرده بلکه، روی پلتفرمهای نسل جدید، کوچکترین شباهتی به یک بازی نسل نهمی ندارد. بدترین مورد در این زمینه نیز به نرخ فریم 30 و بدون دادن حق انتخاب برای فریمریت بالاتر باز میگردد! این مورد اصلا قابل بخشش و اغماض نبوده و قسمت ناراحتکنندهتر این که همین فریمریت نیز در زمانهایی از بازی دچار افت میشود! تنها نکتهی قابل دفاع بازی در این زمینه سایهزنیهای دقیق و برخی طراحی محیطهای داخلی است. مجموع تمامی این موارد اجازه نمیدهد تا لذت آن تجربهای که بازی قرار است در قالب محتوا در اختیارتان بگذارد به راحتی قابل لمس باشد. با توجه به اینکه گاتهام نایتس محتوای زیادی برای ارائه دادن دارد و همچنین به دلیل وجود قابلیت Coop، میتوان انتظار داشت هرچه سریعتر، برای نجاتش هم که شده و اینکه پلیرهای بیشتری به سراغش بیایند، پچ 60 فریم را منتشر کند تا شخصا و افرادی مثل من، به سراغ باقیماندهی ماموریتهای جانبی بازی که برخی از آن ها را نیمه کاره رها کردهام بروم!
همین الان نسخهی PS4 آرکهام نایت را برای PS5 دانلود و با گاتهام نایتس مقایسه کنید تا به شرمآور بودن نتیجه کار _از منظر گرافیکی_ در Gotham Knights بیشتر پی ببرید.
گاتهامگردی
منوها، نقشه، چیدمان مراحل و اساسا دسترسیها در گاتهام نایتس مشکل خاصی نداشته و برای کسانی که زمان زیادی را در منوهای بازی برای Craft کردن لباس و آیتمها صرف میکنند، مناسب است. سیستم مبارزات بازی همینطور که گفته شد تغییراتی را به خود دیده است که میتوان به دو نوع اصلی و اولیهی ضربات اشاره کرد. ضربه نزدیک و ضربهی از راه دور که هر دوی این سلاحها در بازی قابل ارتقا دادن و کرفت کردن هستند. تعدادی ماد نیز برای این لباس و سلاحها وجود دارد که میتوانید با کرفت کردن ادوات بهتر، مادهای با کیفیتتر و بیشتری را استفاده کرده و از Perk های آنها بهرهمند شوید. واحدهای پولی و اساسا متریالهای بازی تعدادشان زیاد و گیجکننده نبوده و محدود است؛ در این زمینه جای شکرش باقی است که اشتباه بازی Marvel’s Avengers اینجا تکرار نشده است! لباسهای بسیار متنوع با قابلیتهای شخصیسازی مختلف برای کسانی که عاشق اسکینهای متنوع در عناویناین چنینی هستند یک دلگرمی بزرگ به شمار میرود. حس ارتقا و پیشرفت شخصیتهای قابل بازی به خاطر این سیستم لوت و آپگرید کارآمد و در عین حال ساده، به بُعد نقشآفرینی بازی کمک کرده است و حداقل در این قسمت، بازی نمره قبولی دریافت میکند.
ماییم و نوای گاتهام…
با سوئیچ کردن بین شخصیتهای بازی، و با پیشروی در داستان، برای هر یک کاتسینهای اختصاصی ساخته شده که با تماشای آنها با گذشته و به طور کلی خلق و خوی هر یک بیشتر آشنا خواهید شد. این کاتسینها در کنار سایر کاتسینهای بازی همگی به کمک القای حس وجود در دل گاتهام پسا-بتمن کمک کرده است. موسیقی عالی و صداگذاری و دوبلهی هنرمندانه را نیز به این ها اضافه کنید تا بیشتر به پتانسیل هدررفته ی کانسپت اولیهی بازی پی ببرید. پتانسیل هدر رفتهای که ناشی از اجرای بد مکانیزمهای گیمپلی و برخی موارد مربوط به آن است.