تا به حال با خودتان فکر کردهاید که تنها بودن در فضا میتواند چه احساسی به شما منتقل کند؟ بازیهای بسیار زیادی در سبک Sci-fi ساختهشده و هرکدام تلاش کردهاند تا به نوعی این اتمسفر را به تصویر بکشند. یکی از جدیدترین عناوین این سبک، Deliver Us Mars است که توسط استودیوی Keoken Interactive ساخته شده است. این عنوان، که به نوعی دنباله بازی Deliver Us The Moon محسوب میشود، درتلاش است تا با ارائه یک جو آخرالزمانی، خود را با عنوان یک بازی ماجراجویی به بازیکن معرفی کند. اما در اینکار چقدر موفق بودهاست؟ با بررسی این بازی مستقل همراه گیمینگرویتی باشید.
داستان فضانوردی کوچک
داستان بازی 10 سال پس از وقایع بازی قبلی رخ میدهد. اتمسفر سیاره زمین درحال نابودی است و بشریت حیاتهای محدودی در فضا ایجاد کرده است. شما در نقش یک دختر جوان به نام Kathy قرار دارید. در اوایل داستان، میفهمید که این شخصیت در کودکی خود از پدرش جدا شده و سالها بعد از وقایع داستانی در یک ایستگاه فضایی مشغول به کار شده است. او سالهای زیادی را در زمین گذرانده و بعد از اتفاقات بدی که برای او افتاده، تصمیم میگیرد تا با گروهی از فضانوردان به ماموریتی در کره مریخ برود. داستان بازی روایتی خطی دارد؛ اما در بعضی از بخشها شاهد مرور خاطرات شخصیت اصلی هستیم که درک بهتری از گذشته Kathy به بازیکن القا میکند. هرچند برای فهمیدن بیشتر اتفاقات بازی، باید محیط را بگردید و دستنوشتهها را پیدا کنید. میانپردههای مختلفی هم در طول مسیر به شما نمایش داده میشود. صداگذاری شخصیتها خوب انجام شده، اما در بخش چهره شخصیتها مشکلات زیادی وجود دارد. در صحنههای بسیاری احساس میکنید، که چهره شخصیتها کاملا مصنوعی به نظر میرسد و نمیتوانید با آنها ارتباط برقرار کنید. با این حال روایت داستان بازی قابل قبول است و میتواند ذهن شما را درگیر کند. هرچند اگر عنوان Deliver Us The Moon را بازی نکرده باشید بسیاری از موارد برای شما مبهم خواهد بود.
پازلها، هسته اصلی گیمپلی
قبل از هرچیزی بهتر است بگویم که انتظار مبارزات در گیمپلی را نداشته باشید. تمرکز بازی روی ارائه یک عنوان کاملا روایی است که در آن پازل حرف اول را میزدند. در بازی مسیر کاملا مشخصی برای پیشروی بازیکن تعیین شده، که بر اساس آن گیمپلی بازی تعریف میشود. بیشتر این موارد شامل رد شدن از موانع، اسکن کردن فایل های صوتی و حل کردن پازلهای مختلف است. اما به طورکلی بیشتر مدت زمان بازی، به راه رفتن در محیطها و حل کردن پازلها خلاصه میشود. برای مثال، در بخشی از بازی شما باید درب یک اتاقی را باز کنید. برای باز کردن این درب یک منبع انرژی وجود دارد که باید آن را از نقطهای به نقطهای دیگر وصل کنید تا مسیر شما باز شود. برای دستیابی به این منابع انرژی مجبور هستید محیط را بگردید تا جعبه آنرا پیدا کنید. یک دستگاه لیزری برای برش اجسام فلزی همراه شما وجود دارد که باید در حل کردن پازلها از آن استفاده کنید. در بیشتر مسیر، رباتی به نام Ayla درکنار شما حرکت میکند و میتوانید در نقش آن بازی کنید. در برخی از مراحل، شما با استفاده از این ربات باید دربها را باز کنید، اجسام را جابهجا و برخی از معماهای دیگر را حل کنید. بسیاری از این موارد به محیطهای بازی بستگی دارد و میتواند تا حدودی بازی را لذتبخش کند. مورد دیگری که در گیمپلی وجود دارد گشت و گذار در محیط است. بازی در فضا جریان دارد و سعی شده که حس آن محیط را به بازیکن منتقل کند. برای مثال در بخشی از بازی، که داخل کشتی فضایی قرار دارد جاذبه وجود ندارد و شما در محیط معلق هستید. یا در سیاره مریخ، زمانی که بیرون از ایستگاه فضایی قرار دارید، کپسول اکسیژن شما به مرور زمان تمام میشود. این موارد به خوبی اتمسفر بازی را به بازیکن منتقل میکند، اما فکر نکنید که قرار است مکانیکهای مدیریت منابع برای بقا خود داشته باشید. مکانیزم بازیهای آخرالزمانی در این بازی وجود ندارد. گشت و گذار در بازی صرفا به طی کردن یک مسیر مشخص خلاصه میشود و این موضوع شما را ناامید میکند. به خصوص که در بسیاری از موارد احساس میکنید، روند گیمپلی بازی بسیار بد طراحی شده است. این موضوع در بخشهای سکوبازی بیشتر خودشرا نشان میدهد. به عنوان مثال، بخشهایی در بازی وجود دارد که باید از یک صخره بالا بروید و این کار بسیار کند انجام میشود. به صورت کلی در گیمپلی بازی، آزادی عمل چندانی وجود ندارد و اجزای گیمپلی بیشتر در خدمت داستان بازی قرار دارند. با این وجود روند گیمپلی بازی خیلی زود خسته کننده میشود و به غیر از پازلهای خود حرف دیگری برای گفتن ندارد
موارد بصری و فنی
عنوان Deliver Us Mars جاذبههای بصری چشمنوازی دارد و میخواهد به واسطه آن، بازیکن را بیشتر در فضای بازی غرق کند. طراحی محیطهای بازی به گونهای صورت گرفته، تا برای بازیکن باورپذیر باشند. در مراحل مختلف شاهد تنوع خوبی در این زمینه هستیم. چه درمورد مراحلی که در خارج از جو سیاره هستند میتوان این موضوع را دید، چه در محیط های داخلی و بسته این موضوع صادق است. اما گرافیک بازی آنچنان قوی و سطح بالا نیست و نمیتوان آنرا با عناوین قوی موجود در بازار مقایسه کرد. نورپردازی بازی و جزئیات بافت تعریف چندانی ندارد. بازی با موتور گرافیکی آنریل 4 ساخته شده و این موضوع برای یک بازی مستقل تعجب چندانی ندارد. اما مشکلات فنی زیادی وجود دارد که میتواند به تجربه کلی شما صدمه بزند. اولین موردی که میتوان به آن پرداخت، پایدار نبودن فریم ریت بازی در بسیاری از صحنهها است. علاوه بر آن، مشکل بریده شدن تصویر (screen tearing) به صورت مکرر دیده میشود. یک مورد دیگر و اعصابخرد کن در بازی دوربین آن است. بازی در بعضی از صحنهها به صورت اول شخص و در جاهای دیگر، به صورت سوم شخص دنبال میشود. در برخی مواقع دوربین بازی طوری عمل میکند، که حس سرگیجه به شما دست میدهد. البته در بعضی مراحل میتوانید حالت اول شخص و سوم شخص را عوض کنید، اما باز آزاردهنده است. مخصوصا در محیطهای بسته زاویه دوربین بسیار بد عمل میکند. چند باگ ریز و درشت هم در بازی وجود دارد که آنچنان به چشم نمیآیند. انیمیشن حرکت شخصیت های بازی هم بسیار مصنوعی طراحی شده و به شما حس عنوانی را نمیدهد که در سال 2023 منتشر شده است. البته نمیتوان از موسیقی خوب بازی هم چشم پوشی کرد که کاملا با حال و هوای آن مطابقت دارد.
