بررسی این بازی بر اساس نسخه ارسالی ناشر برای پلتفرم PS4 انجام شده است
در ابتدای این نقد و بررسی، ذکر دو نکته را الزامی می‌دانم؛ اول این که این نقد، بررسی بازی اصلی Control و محتوای هنگام روز عرضه نیست بلکه می‌خواهیم با این «نسخه‌ی نهایی» کنترل و نگاهی به تکامل این بازی Remedy طی یک سال پس از عرضه‌اش داشته باشیم. دوم این که همان بازی اصلی استثنایی، یکی از لذت‌بخش‌ترین تجربه‌های من از سال ۲۰۱۹ بود و در یک کلام، بی‌صبرانه منتظر شیرجه‌ی دوباره به قدیمی‌ترین خانه و ادامه دادن به ماجرای جسی فیدن بودم. با دانستن تمام این‌ها، می‌توان بررسی این نسخه‌ی تحول یافته را آغاز کرد.
بگذارید از مهم‌ترین محتوای اضافه شده به این نسخه یعنی دو دی‌ال‌سی داستانی شروع کنیم:
بسته‌ی الحاقی اول با نام Foundation که به صورت لغوی می‌توان آن را شالوده ترجمه کرد، دنیای عجیب و جذاب خلق شده توسط رمدی را یک قدم جلو می‌برد. شالوده با پیامی اضطراری از The Board (پدیده‌ای نامشخص که به نوعی کادر مدیریتی اداره‌ی کنترل فدرال به حساب می‌آید) آغاز می‌شود. درخواست آن‌ها از جسی، مراجعه به عمیق‌ترین بخش قدیمی‌ترین خانه است؛ جایی که این ساختمان ماورایی بر روی آن بنا شده و می‌تواند منبعی به برخی از پرسش‌های بی‌شمار به وجود آمده از بازی اصلی باشد. ممکن است این فرض به وجود آید که با پاسخ این پرسش‌ها، آن ذات مهجول‌الهویه و نامعلوم برخی از پدیدههای بازی رو می‌شوند و از جذابیت آن می‌کاهند ولی این، از آن دسته داستان‌هایی است که با همان پاسخ‌ها، سؤالات جدیدی حتی گیج‌کننده‌تر مطرح می‌کند و عمق دوچندانی به دنیا و اتمسفر مرموز بازی می‌دهد.
شالوده در بسیاری از جوانب تلاش می‌کند در عین پیروی از حال و هوای کلی بازی اصلی، تا حد ممکن خود را متفاوت کند و در این کار هم بعضا موفق است. به جای مبارزه در محیطهای اداری نسبتا کوچک و میز و صندلی‌های متعدد، محیط غار مانند غیرطبیعی با خاک سرخ و سنگ‌های سفیدش یادآور لحظه‌ی ناب ورود به Quarry در بازی اصلی و دیدن آن آسمان بی‌کران و پرستاره است و از دید بصری قالبی منحصر به فرد دارد. قدرت‌های جدید جسی نیز از همین انتقال از دنیای بشریت به مکانی طبیعی نشئت می‌گیرد. در شالوده، سنگ‌ها و صخره‌های کریستالی نقشی اساسی در پیش‌برد ماجرای دی‌ال‌سی دارند. جسی در ابتدا با دو راه مواجه می‌شود؛ توانایی پیدایش آن‌ها یا نابود شدن‌شان؟ هر کدام، راه جدیدی برای جسی در کشف رازهای نهفته در شالوده باز می‌کنند.
بسته‌ی الحاقی دوم با نام خلاصه‌ی AWE که در صورت تجربه‌ی بازی می‌دانید سرواژه‌ی پدیدههای دگرگون یافته‌ی دنیا هستند، بخش جدیدی از اداره‌ی کنترل را به اسم تحقیقات باز می‌کند که مدت‌هاست به دلایل نامشخصی بسته شده و دسترسی به آن تا پیش از تبدیل شدن جسی به رئیس اداره، مسدود بود. این دی‌ال‌سی برخلاف شالوده، هویت نزدیک‌تری به بازی اصلی دارد و تنها یک اسلحه‌ی جالب ولی نه‌چندان به‌دردبخور به بازی اضافه می‌کند این نکته ابتدا کمی تو ذوق می‌زند اما رمدی سورپرایز داستانی بسیار عجیبی برای این بسته‌ی داستانی تدارک دیده که متأسفانه بررسی‌اش بدون اسپویل کردن و از بین بردن لذت طعم عجیب نوستالژی و مواجهه‌های دنیاها به سبک فیلم‌های مارول ممکن نیست. بنابراین سربسته اشاره می‌کنم که اگر طرفدار بازی‌های رمدی هستید، با این دی‌ال‌سی بی‌نهایت ذوق‌زده می‌شوید!
یکی از نکات مثبت این دو بسته‌ی الحاقی، متعادل کردن درجه‌ی سختی سینوس‌وار بازی اصلی است. در بازی اصلی، گاها، حجم بیش از حد دشمنان و مکانیک‌های اعصاب‌خردکنی مانند سپرهای محافظتی و سیستم چک‌پوینت این‌جا به تعادلی منطقی‌تر رسیده و تجربه‌ی روان‌تری ارائه می‌دهد. یکی دو دشمن جدیدی که در هر دو بسته معرفی می‌شوند، کمی تنوع می‌بخشند ولی در نهایت فرقی اساسی در روند و گیم‌پلی کلی بازی ایجاد نمی‌کنند. در عوض، رمدی تلاش کرده با طراحی مراحل خلاقانه‌تر در چارچوب داستانی، از دید روایی گیمر را تا انتها بکشاند که از این نظر به مانند بازی اصلی بسیار موفق است.
آن جایی که بازی به هیچ وجه بهبود نیافته، مشکلات فنی و افت فریم اساسی به خصوص بر روی کنسول‌های بیس PS4 و Xbox One است. مشکلات و باگ‌هایی که گریبان‌گیر بازی اصلی بود نظیر نامرئی بودن نقشه، توقف‌های مداوم هنگام باز کردن منوی بازی و نگرفتن برخی آیتم‌ها که با وجود گذر یک سال همچنان باقی مانده‌اند. البته بازی در حالتی نیست که روند بازی به شکلی اساسی مختل شود و پیش‌روی غیرممکن. ولی این موضوع دلیل بر کم‌کاری سازندگان در برطرف کردن مشکلات موجود نمی‌شود.
بازبینی تصویری
در چنین صحنه‌های شلوغی، فریم‌ها به تاریخ می‌پیوندند
مدیرعاملان اداره‌ی کنترل فدرال، یکی از شخصیت‌های کلیدی دی‌ال‌سی اول است
دشمنان جدید کم‌تعداد اما جالبند
«او بازمی‌گردد»