این نقد بر اساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت گیمین‌گرویتی نوشته شده است

شکی وجود ندارد که جنگ جهانی دوم یکی از مهم‌ترین و اثرگذارترین وقایع تاریخی در قرن اخیر بوده است. شاید به همین دلیل است که طی سال‌ها، افسانه‌های بیشماری درباره‌ی این جنگ پخش شده است و بازی‌های ویدوئی بسیاری آن را موضوع خود قرار داده‌اند. در این بین یکی از شناخته شده‌ترین مبارزان این جنگ، نیروهای ویژه‌ی ارتش انگلستان بودند که با نام کوماندوها شناخته می‌شدند. اعضای کوماندوها که از شعبه‌های مختلف ارتش انگلستان و حتی داوطلبان کشورهای متحد یا اشغال شده تشکیل شده بودند، با اجرای عملیات‌های ویژه پشت خطوط دشمن و استفاده از تاکتیک‌های چریکی نام خود را به افسانه‌ها سپردند. همین شهرت کوماندوها بود که باعث دو دهه پیش، شاهد تولد سری بازی‌های Commandos باشیم.

اولین بازی Commandos یک عنوان PC بود که در سال ۱۹۹۸ توسط Pyro Studios ساخته شد و Eidos Interactive مسئولیت انتشارش را بر عهده گرفت. این بازی توانست نظر طرفداران بسیاری را به خود جلب کند و فوراً به یکی از شناخته شده‌ترین عناوین سبک تاکتیک همزمان (Real-time Tactics) تبدیل شد. در این بازی‌ها شما مانند بازی‌ها استراتژی همزمان (Real-time Strategy) کنترل تعدادی سرباز را در اختیار داشتید اما خبری از مدیریت منابع یا ساخت سربازان و ساختمان‌های بیشتر نبود. در عوض تمرکز این بازی‌ها بر روی اجرای تاکتیک‌های پیچیده‌تر و عمیق‌تر بود. این اصل باعث شد که سبک تاکتیک همزمان گزینه‌ی بسیار خوبی برای کوماندوها باشد، چراکه آن‌ها نیز اغلب با تعدادی محدودی اعضا، پشت خطوط دشمن به فعالیت می‌پرداختند.

با اینکه سال‌ها از عرضه‌ی آخرین شماره‌ی سری Commandos که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد، گذشته است اما در سال‌های اخیر—به لطف عناوین موفقی چون Shadow Tactics و Desperados 3—شاهد محبوبیت دوباره‌ی سبک تاکتیک همزمان بوده‌ایم. شاید به همین دلیل، سازندگان بازی دست به ریمستر کردن یکی از محبوب‌ترین عناوین این سری، یعنی Commandos 2: Men of Courage گرفته‌اند. این ریمستر نوید رزولوشن بالاتر بافت‌ها، کنترل روان‌تر و رابط کاربری جدید را می‌دهد و حتی برای نخستین‌بار بر روی کنسول‌ها نیز منتشر شده. برای نقد و بررسی این ریمستر تحت عنوان Commandos 2 – HD Remaster با گیمین‌گرویتی همراه باشید.

در Commandos 2، شما کنترل جوخه‌ای از کوماندوها را بر عهده می‌گیرید و به انجام عملیات‌ها خطرناک و حیاتی می‌پردازید. با وجود اینکه این عملیات‌ها از نظر داستانی ارتباط زیادی با یکدیگر ندارند اما هرکدام از آن‌ها در طی چندین مرحله انجام می‌گیرند. این مسئله باعث می‌شود هر عملیات از نظر روایی توان بیان داستان‌های پیچیده‌تری داشته باشد و همچنین فرصت این را فراهم کند که بازیکنان شاهد ثمره‌ی تلاش‌های خود در مراحل قبلی باشند. برای مثال اولین عملیات بازی درباره‌ی دزدیدن دستگاه کدگشای آلمانی‌ها یعنی Enigma Machine است. در اولین مرحله از این عملیات، شما باید دستگاه را بدزدید و با فراهم کردن مدارک جعلی، زمینه را برای ورود مابقی هم‌تیمی‌ها خود در مرحله‌ی بعدی را فراهم کنید. البته لازم به ذکر است که نباید از این بازی تقریباً ۲۰ ساله انتظار داستان روایی درجه‌ی یک داشته باشید.

روایت داستان بازی از دو طریق صورت می‌گیرد: توضیحاتی قبل از شروع هر مرحله و تعداد محدودی کات‌سین در حین انجام مأموریت. در حالت اول شما همانند نسخه‌ی اصلی، با دیواری از نوشته روبرو می‌شوید که توضیحات کلی درباره‌ی شرایط موجود را در اختیار شما می‌گذارد و توسط یک صدای نظامی خوانده می‌شود. در حالت دوم نیز انیمیشنی در کار نیست و بازی صرفاً کنترل دوربین را از شما گرفته و شخصیت‌های مختلف اهداف بعدی‌تان را مشخص می‌کنند. با اینکه ایجاد انیمیشن‌های جدید برای یک عنوان ریمستر منطقی نیست اما حقیقت این است فرصت‌های بهبود بسیاری در بخش صدا پیشگی و نویسندگی بازی موجود بود که امکان داشت با بودجه‌ی پایین اعمال شود. متأسفانه چنین اقدامی صورت نگرفته و داستان روایی بازی در سال ۲۰۲۰ چنگی به دل نمی‌زند.

البته اغلب اوقات داستان ستاره‌ی عناوین تاکتیک همزمان نیستند و این نقش به شخصیت‌های بازی تعلق دارد. Commandos نیز میزبان کاراکترهای متعدد با تخصص‌ها و توانایی‌های خاص است. این کاراکترها طراحی ساده‌ای دارند و مانند عناوین جدیدتر، شخصیت‌پردازی عمیق یا قدرتمندی ندارند ولی این سادگی جذابیت خاص خود را دارد و برای بازیکنان قدیمی نیز حس نوستالژی به ارمغان می‌آورد. کوماندوی ایرلندی Jack O’Hara ملقب به Green Beret همچنان شناخته شده‌ترین شخصیت بازی است و سگ وفادار گروه یعنی Whiskey بازهم شما را در مأموریت‌ها همراهی می‌کند. در کل بازی کنترل ۹ کاراکتر را به شما واگذار می‌کند که البته به ندرت همه‌ی آن‌ها در یک مأموریت حضور خواهند داشت.

توانایی‌های کوماندوهای شما باعث می‌شوند تا شما قادر باشید را با روش‌های خلاقانه از نقاط ضعف دشمنان استفاده کنید و به پیروزی برسید. برای مثال Spy قادر است با بدست آوردن یونیفرم افسرهای بالا مقام نازی، به پایگاه دشمن نفوذ کرده و حواس نگهبانان را پرت کند. در عین حال Sapper متخصص استفاده از سلاح‌های سنگین است و در صورت شکست خوردن عملیات‌های مخفی‌کاری قادر است آسیب زیادی را به دشمنان وارد کند. البته Commandos یک تفاوت بزرگ با عناوین هم سبک خود دارد. با وجود اینکه هر شخصیت تخصص خاص خود را دارد اما بسیاری از فعالیت‌ها بین تمام آن‌ها مشترک است.

این بازی از یک سیستم Loot و Inventory استفاده می‌کند که بیشتر در عناوین اکشن‌تر دیده می‌شود. به این ترتیب شما قادر هستید پس از کشتن یا غیرفعال کرد هرکدام از نیروهای دشمن به تمام آیتم‌های آن‌ها—از جمله سلاح‌ها و یونیفرم—دسترسی داشته باشید و گزینه‌های پیش روی هر کاراکتر را افزایش دهید. برای مثال تمام کاراکترها می‌توانند با پیدا کردن پاکت‌های سیگار از آن‌ها به عنوان طعمه برای جلب توجه سربازان نازی استفاده کنند؛ توانایی که اغلب در بازی‌های تاکتیک همزمان به یک کلاس خاص تعلق دارند. این مسئله بسته به سلیقه‌ی شما ممکن است نکته‌ای مثبت یا منفی باشد، چراکه انعطاف پذیری بیشتری در ازای فدا کردن منحصربفردی کاراکترها در اختیارتان قرار داده شده است.

نکته‌ی قابل توجه دیگر که این بازی را از عناوین هم سبک خود مجزا کرده، فراهم کردن فرصت‌های بیشتر برای درگیری‌های مستقیم است. به این ترتیب، شما مجبور نیستید تمام تاکتیک‌های خود را با دقت و بدون نقص اجرا کنید، چراکه ادوات جنگی کافی برای قتل‌عام نیروهای دشمن در اختیار شما قرار داده شده. برای مثال با بدست آوردن مسلسل‌های سربازان نازی و مستقر شدن در یک موقعیت برتر به راحتی می‌توانید سربازان هشیار شده را یکی پس از دیگری از پای درآورید. این سبک طراحی بازی با زمینه‌ی جنگ جهانی آن هم‌خوانی دارد و نیاز به لود کردن سیوهای گذشته را کاهش می‌دهد.

حال که صحبت درباره‌ی گیم‌پلی بازی به اتمام رسید، زمان این رسیده که کیفیت این ریمستر و عملکردش را از نظر فنی بررسی کنیم. متأسفانه بازی Commandos 2 – HD Remaster در رده‌ی عناوین ریمستری قرار می‌گیرد که تنها به بهبودهای سطحی اکتفا کرده‌اند. به این ترتیب بزرگ‌ترین ویژگی این ریمستر کیفیت بالاتر بافت‌ها و سازگاری با رزلوشن مانیتورهای جدید است. انیمیشن، صداگذاری‌، هوش مصنوعی و دیگر بخش بازی به صورت سنتی باقی‌مانده‌اند و تجربه‌ی متفاوتی از نسخه‌ی اصلی ارائه نمی‌دهند. نسخه‌ی ریمستر حتی پس‌رفت‌هایی نیز نسبت به بازی اصلی نیز داشته است. برای مثال تمام نشان‌های هذب نازی از بازی حذف شده‌اند و تنها پس‌زمینه‌ی سرخ رنگ پرچم‌ها باقی مانده است. با وجود اینکه این مسئله بر روی گیم‌پلی تأثیری ندارد اما بدون شک به اتمسفر بازی و حقایق تاریخی پشت آن صدمه وارد کرده است.

این پس‌رفت‌ها در کیفیت اجرای بازی نیز مشاهد می‌شود—حداقل بر روی PS4. با اینکه این نسخه‌ی ریمستر تغییر چندانی با نسخه‌ی اصلی که سال‌ّها پیش منتشر شده بود، دارد، محصول نهایی بسیار ناپایدار است؛ به طوری که افت ناگهانی فریم، لودینگ‌های بسیار طولانی و کرش‌های مکرر را در طی بازی تجربه خواهید کرد. علاوه براین گلیچ‌های گرافیکی و باگ‌های گوناگون همواره شما را آزار خواهند داد و گاهی مانع از پیشروی شما می‌شوند. برای مثال کوماندوهای شما ممکن است بجای اجرای یک فرمان بر روی زمین سُر بخورند و در نقاطی از نقشه گرفتار شوند. همچنین گلیچ‌های گرافیکی مانند سایه‌هایی که کلاً از کاراکترها جدا می‌شوند، صحنه‌های معمولی هستند. در نهایت کنترل پیچیده‌ی بازی نیز کمکی به تجربه‌ی آن نکرده.

معمولاً عناوین تاکیتیک همزمان به دلیل پیچیدگی بالای کنترل‌ها و نیاز به عکس‌العمل‌های سریع، تنها بر روی رایانه‌های شخصی در دسترس هستند ولی این بازی بر روی تمام کنسول‌ها نیز عرضه شده است. طبیعتاً ترجمه‌ی کنترل‌های چنین بازی‌ای بر روی دسته‌های بازی کار ساده‌ای نبوده و نتیجه‌ی نهایی نیز همانطور است که انتظار می‌رود: C2HDR یکی از پیچیده‌ترین کنترل‌هایی را دارد که تابحال تجربه کرده‌ام. به همین خاطر برای اجرای بسیازی از فرمان‌ها باید طی شرایط مشخصی، ترتیب‌خاصی از دکمه‌ها را فشار داد و امیدوار بود فرمان اجرا شود. همچنین حرکت در نقشه با استفاده از دسته در مقایسه با ماوس بسیار کند است و امکان اجرای فرمان‌های پیچیده یا سریع با آن وجود ندارد.

با اینکه ساعت‌ها آشنایی با رابط کاربری غیرمتعارف این بازی نیاز است اما مشکل اصلی آن نیست! مسئله اینجاست که باوجود کندی و پیچیدگی ارسال فرمان‌های گوناگون، اجرای آن‌ها نیز اغلب با تأخیر صورت می‌گیرد؛ بطوری که عملی ساده مثل باز کردن یک در را چالش برانگیز می‌کند. خصوصاً هنگام از میان بردن دشمنان به صورت مخفیانه با مشکل روبرو خواهید بود، چراکه برای انتخاب فرمان مناسب باید در جایگاه خاصی نسبت به دشمن قرار بگیرید که باز هم موجب کندی عکس‌العمل‌تان و افزایش احتمال اجرای اشتباه فرمان‌ها می‌‌شود. چنین مشکلاتی در رایانه‌های شخصی مشاهد نمی‌شود، چراکه تنها با یکی دو کلیک به راحتی قابل انجام هستند.

در کل موارد متعددی در نسخه‌ی کنسول بازی وجود دارند که به جای پیچیدگی طراحی رابط کاربری، بیشتر بخاطر ایرادات فنی مشکل‌ساز می‌شوند. برای مثال علاوه بر گشودن درها و کشتن دشمنان که پیش‌تر به آن پرداختیم، انتخاب واحدها نیز دشوار است. دلیل این امر این است که ابزارهایی که برای انتخابشان در اختیار شما گذاشته شده‌اند کاملاً غیرقابل اعتماد هستند و اغلب آنطور که باید فعالیت نمی‌کنند. در نهایت باید گفت که به هیچ وجه تلاش کافی برای ترجمه‌ی گیم‌پلی این بازی به یک تجربه‌ی کنسولی صورت نگرفته و توجه کافی به مشکلات فنی ناشی از پورت کردن این عنوان PC محور به کنسول‌ها داده نشده.

سری بازی‌های Commandos یکی از ریشه‌دارترین و محبوب‌ترین عناوین کلاسیک هستند و گیم‌پلی سرگرم کننده‌شان هنوز هم در سال ۲۰۲۰ قادر است شما را سرگرم کند. خصوصاً Commandos 2: Men of Courage یکی از قدرتمندترین عناوین این سری است و تجربه‌اش برای تمام طرفداران سبک تاکتیک همزمان الزامی است. با این وجود، نمی‌توان نسخه‌ی HD Remaster این بازی را بهترین روش برای تجربه‌اش دانست، چراکه بهبودهای موجود بسیار جزیی هستند و کیفیت بازی از چند جهت—خصوصاً روی کنسول‌ها—کاهش نیز یافته. در صورتی که علاقه‌مندید این بازی را تجربه کنید، پیشنهاد می‌کنم بجای نسخه‌ی ریمستر، نسخه‌ی اصلی آن را انتخاب کنید.