فرهنگ و فولکلور ژاپن، بسیار محبوب است و همواره منبع الهام بسیاری از عناوین ویدئوگیم به شمار می‌رود. کمپانی‌های متعددی در طول سال‌ها، عناوینی در سبک JRPG یا نقش آفرینی ژاپنی، حتی عناوین اکشن ماجراجویی پر‌شماری را منتشر کرده‌اند که برخی از آن‌ها به محبوبیت بسیار بالایی رسیده‌اند. اما برخلاف اکثر عناوین ویدئوگیم، عنوانAkiba’s Trip Undead and Undressed، برداشت مدرن تری از افسانه‌ها، فرهنگ و فولکلور ژاپن داشته است. اولین نسخه سری Akiba’s Trip در سال ۲۰۱۱ برای کنسول PlayStation Portable منتشر شد و نسخه دوم این سری با نام Akiba’s Trip Undead and Undressed دو سال بعد و در سال ۲۰۱۳ روانه بازار شد. اکنون به نقد و بررسی ریمستر نسخه دوم این سری، که در سال ۲۰۲۳ منتشر شده، خواهیم پرداخت. با گیمین‌گرویتی همراه باشید تا Akiba’s Trip Undead and Undressed – Director’s Cut را زیر ذره بین نقد و بررسی کنیم.

داستان -‌ ساده اما جذاب:

عنوان Akiba’s Trip Undead and Undressed یک عنوان در سبک اکشن ماجراجویی است که در شهر محبوب و پرهیایوی Akihabara در ژاپن جریان دارد. داستان بازی، در مورد موجودات مخوفی به نام Synthisterها است که توسط فرقه مرموزی و به قصد نامشخصی به وجود آمده‌اند. این موجودات از انرژی و اراده انسان‌ها تغزیه می‌کنند تا جایی که قربانیان امید به زندگی خود را از دست داده و نابود شوند. این موجودات، پس از به وجود آمدن اراده انسانی خود را از دست می‌دهند و به طور غریزی یا به گونه‌ای که کسی دستوری به آن‌ها داده باشد، به دیگر انسان‌ها و شهروندان Akihabara هجوم می‌برند و آن‌ها را نیز به Synthister تبدیل می‌کنند. این موجودات علی‌رقم داشتن قدرت‌های ابر‌انسانی یک نقطه ضعف بزرگ نیز دارند، خون‌آشام‌های مدرن داستان، همانند هر خون‌آشام دیگری، به نور مستقیم آفتاب بسیار حساس هستند، به گونه‌ای که قرار گرفتن در معرض نور مستقیم آفتاب، باعث ذوب شدن آن‌ها می‌شود. بدین گونه، قهرمان داستان -که نام او توسط بازیکن به دلخواه انتخاب می‌گردد- تنها یک راه برای مقابله با Synthister‌ها دارد؛ مبارزه جهت ضعیف شدن آن‌ها و نهایتا کندن لباس‌های آن‌ها برای قرار دادن آن‌ها در معرض تابش مستقیم نور آفتاب. قهرمان داستان خود نیز یک Syhthister است، اما برخلاف دیگر هم‌‌نوع‌های خود، اراده انسانی خود را حفظ کرده است. بنابراین، دیگر‌ موجودات بازی نیز سعی در کندن لباس‌های قهرمان داستان دارند. داستان بازی دارای چندین پایان مختلف می‌باشد که بسته به تعامل بازیکن با دیگر شخصیت‌ها و دیالوگ‌های انتخاب شده و رد و بدل شده بین شخصیت‌ها تغییر می‌کند. وجود چندین پایان مختلف، در کنار بخش داستانی نسبتا کوتاه، قابلیت بازی دوباره این عنوان را تا حد زیادی بالا می‌برد و بازیکن را مشتاق به شروع دوباره بازی برای دست‌یابی به دیگر پایان‌های بازی می‌کند. ایده کلی داستان بازی و نحوه پیاده سازی آن جذاب است و شخصیت پردازی عالی این عنوان هر‌چه بیشتر بر این جذابیت می‌افزاید. اما بخش بسیار زیادی از محتوای داستانی بازی، با محتوای بی‌ربط پر شده، که باعث کاسته شدن هیجان بازی و به هم ریختگی Pacing داستان می‌شوند. همچنین در طول داستان پیچش‌های داستانی به چشم نمیخورد و نهایتا داستان در عین داشتن یک ایده اولیه مناسب، یکنواخت، ساده و کم عمق است. همانند اکثر عناوین اکشن ماجراجویی، این عنوان نیز دارای مراحل جانبی متعددی است که بازیکن می‌تواند با انجام آن‌ها، پاداش‌های متنوعی دریافت کند، اما متاسفانه تمام مراحل جانبی از یک فرمول یکسان استفاده می‌کنند و کاملا مشابه یکدیگر هستند؛ بدین ترتیب انجام مراحل جانبی بازی فقط برای دقایق ابتدایی جذابیت و تنوع خود را حفظ می‌کند.

گیم‌پلی و مبارزات:

مبارزات در این عنوان بسیار ساده است، همانطور که گفته شد شکست دادن دشمنان بازی یعنی Synthisterها، با قرار دادن آن‌ها در معرض نور آفتاب میسر‌ می‌شود و هدف بازیکن کندن تمام لباس‌های دشمنان برای قرار دادن آن‌ها در نور آفتاب است. لباس‌های دمشنان شامل سه تکه می‌شود، پایین‌تنه بالا‌تنه و سر؛ بازیکن بایستی با استفاده از سه دکمه مختلف -که هرکدام مختص به ضربه زدن به یکی از سه بخش است- سطح سالم بودن یا نوار سلامتی لباس‌های آن‌ها را کم کند تا نهایتا بتواند آن‌ها را از بدن دشمنان جدا کند، زمانی که هر سه بخش از تن دشمنان جدا شود، آن‌ها شکست میخورند. در واقع سیستم مبارزات بازی کلا به فشردن این سه دکمه ختم می‌شود، سیستم Block یا گارد گرفتن وCounter Attack یا ضد حمله نیز در این مبارزات این وجود دارد اما به طور اتوماتیک و با تایمینگ دقیق بین فشردن سه دکمه حمله، انجام می‌شود. سوای قابلیت‌های بیان شده، هیج گونه قابلیت‌های متنوع مانند Skillهای گوناگون در این عنوان وجود ندارد، هرچند بازیکن می‌تواند از سلاح‌های متنوعی برای صدمه زدن به لباس دشمنان استفاده کند. بنابراین هرچند سیستم مبارزات به واسطه انیمیشن‌های خوش ساخت و روان بسیار جذاب به نظر می‌رسد؛ اما پس از مدت کوتاهی به دلیل سادگی بیش از حد باعث تکراری شدن و طاقت‌فرسایی مبارزات می‌شود. شخصیت‌های دیگر که همراه بازیکن مبارزه می‌کنند متنوع هستند و هرکدام نحوه مبارزه مختص خود را دارند، اما این شخصیت‌های غیرقابل بازی، توسط هوش مصنوعی نه چندان خوب بازی کنترل می‌شوند و بازیکن هیچ کنترلی بر روی آن‌ها ندارد و نهایتا باعث یک‌نواخت شدن مبارزات می‌شود. همچنین مبارزات بازی هیچ گونه چالشی در بر ندارند چرا که بازیکن میتواند به دفعات بی‌شمار، با‌فشردن تنها یک دکمه، سطح سالم بودن لباس‌های خود را پر کند. علاوه بر مکالمات نسبتا طولانی و مبارزات بازی، گشت و گذار آزادانه در شهر Akihabara ممکن است، بازیکن می‌تواند به همراه دیگر شخصیت‌ها، به گشت و گذار این شهر زیبا و خوش رنگ و لعاب بپردازد و به بیش از ۱۵۰ مغازه مختلف در نقاط مختلف نقشه سر بزند و آیتم‌ها و لوازم مورد نیاز خود را تامین کند. همچنین نسخه Director’s Cut، علاوه بر اینکه یک نسخه ریمستر است، تعداد زیادی محتوای قابل دانلود، آیتم‌ها و لباس‌های متنوعی در اختیار بازیکن می‌گذارد که تنوع آیتم‌های بازی را چندین پله بالاتر می‌برد. تعداد زیادی NPC یا شخصیت غیرقابل بازی در محیط بازی وجود دارد که به شلوغ شدن و زنده تر شدن دنیای بازی،‌ کمک می‌کند. سیستم Fast Travel نیز در این عنوان وجود دارد و بازیکن می‌تواند برای جابجایی سریع‌تر بین نقاط مختلف نقشه از آن استفاده کند.

دوبله،‌ طراحی صدا و موسیقی:

صدا گذاری و دوبله این عنوان، یکی از بزرگترین نقاط قوت آن به شمار می‌رود. برخلاف بسیاری از بازی‌های هم سبک، تمام مکالمات و دیالوگ‌ها، صداگذاری شده‌اند و این صداگذاری، به بهترین نحو خود انجام گشته است. صداگذاری و دوبله عالی شخصیت‌ها در هر دو زبان ژاپنی و انگلیسی،‌ به هرچه بهتر شدن و عمیق‌تر شدن شخصیت پردازی بازی کمک می‌کند. طراحی‌ صدا این عنوان نیز بی نقص است،‌ صدا‌های Ambient یا صدا‌های محیطی بازی، در نقاط مختلف نقشه، باعث زنده‌تر شدن محیط می‌شود و طراحی صدا در بخش مبارزات، باعث افزایش هیجان آن می‌شود. مشابه دیگر عناوین این سبک، موسیقی این عنوان نیز بسیار خوش ساخت و گوش‌نواز است و با ضرب‌آهنگ سریع و ریتم جذاب خود، هیجان زیادی به بازی می‌بخشد.

طراحی بصری و گرافیک:

به عنوان یک بازی نسبتا قدیمی ریمستر شده، شاید مقایسه گرافیک این عنوان با عناوین روز، کار درستی نباشد. اما به طور کلی، گرافیک این عنوان چنان حرفی برای گفتن ندارد. علی‌رقم اینکه با یک عنوان ریمستر طرف هستیم، تکسچر‌ها واضح نیستند و شخصیت‌ها از دور، اصلا شباهتی به ظاهر واقعی آن‌ها ندارند؛ فواصل دور کاملا تار دیده می‌شوند وDraw Distance بازی بسیار ضعیف است. اما از گرافیک نسبتا ضعیف این عنوان که بگذریم، طراحی هنری آن، واقعا بی نقص است. محیط‌های کم کیفیت بازی به لطف‌رنگ بندی و طراحی هنری عالی بازی، بسیار جذاب به نظر می‌رسند. شهر Akihabara به لطف پالت رنگی جذاب بسیار چشم نواز است. این طراحی هنری، مکالمات بازی را نیز جذابتر و متنوع‌تر می‌کند. همچنین طراحی HUD و رابط کاربری منو‌های بازی، کاملا با طراحی هنری زیبای بازی همخوانی دارد و HUD بازی ضمن خوش ساخت بودن، اطلاعات کاملی از وضعیت بازیکن ارائه می‌دهد.