امروزه نام سری Total War ساخته شده توسط استودیوی Creative Assembly، برای طرفداران سبک استراتژی بسیار آشناست. این عناوین با کیفیت و جاه‌طلبی بالای خود توانسته‌اند عظیم‌ترین نبردهای دنیای بازی‌های ویدیوئی را به تصویر بکشند و بیشتر از رقبا به زیرسبک “Grand Strategy” نزدیک‌تر باشند. شاید بتوان گفت که موفقیت کنونی بازی‌های Total War مدیون سومین عنوان این سری یعنی Rome: Total War است که با وسعت بی‌سابقه و گرافیک سه‌بعدی خود توانست یکی از پرفروش‌ترین بازی‌های سال ۲۰۰۴ باشد. محبوبیت این بازی همچنان در میان طرفداران حفظ شده و حتی در سال ۲۰۱۸ شاهد پورت شدنش برای دستگاه‌های iOS و Android بودیم. حال استودیوی Feral Interactive که مسئولیت پورت Rome را بر روی دستگاه‌های هوشمند برعهده داشت، با اعلام کار بر روی نسخه‌ی ریمستر آن طرفداران را بسیار خوشحال کرد. برای نقد و بررسی این نسخه از بازی با گیمینگ گرویتی همراه باشید.

قبل از اینکه جزییات این ریمستر را بررسی کنیم، جا دارد کمی در رابطه با خود بازی صحبت کنیم؛ چراکه عناوین قدیمی‌تر Total War تفاوت‌های بسیاری با بازی‌های جدیدتر دارند. برای مثال در این بازی واحدها مستقل از ژنرال‌ها هستند، استان‌بندی وجود ندارد و هر شهر مستقل است، درخت تکنولوژی در کار نیست، جمعیت نقش مهمی داشته و ترمیم واحدها به صورت خودکار انجام نمی‌شود. در اصل گیم‌پلی بازی بر اساس مدیریت منابع و حفظ کردن شهرهای کلیدی است؛ برخلاف عناوین جدیدتر که بازیکنان را به نبردها و فتوحات پی در پی ترقیب می‌کنند. اهمیت بخش مدیریتی بازی بخاطر وجود المانی به نام جمعیت است که مقدارش ساختمان‌های قابل ساخت در هر شهر را مشخص می‌کند و در اصل جای درخت تکنولوژی را برای سربازها و ساختمان‌ها گرفته است. علاوه براین، حفظ آرامش در شهرهای پرجمعیت دشوار است و حضور ارتشی وسیع را برای تضمین کنترل لازم می‌کند که خود باز مانع از پیشروی پیاپی بازیکنان می‌شود. بدون شک این بازی تجربه‌ی منحصربفرد خود را داراست که در حین چالش برانگیز بودن، آزادی عمل زیادی به بازیکنان می‌دهد و تعجبی ندارد که پس از تقریباً ۲ دهه همچنان یکی از محبوب‌ترین عناوین سری Total War است.

حال سؤال اینجاست که نسخه‌ی ریمستر این بازی چه ویژگی‌هایی دارد؟ مهم‌ترین تغییرات نسخه‌ی ریمستر Rome را می‌توان بر اساس وسعت به سه بخش گرافیکی، فنی و گیم‌پلی تقسیم کرد. به این ترتیب بخش گرافیکی بیشترین بهبودها را داشته و با اضافه کردن مدل‌های سرباز کاملاً جدید، افزایش رزولوشن بافت‌ها و اعمال نورپردازی تازه، کهنگی بازی را تا حدودی پوشانده است. علاوه براین تغییرات بصری، بسیاری از محدودیت‌های موتور بسیار قدیمی بازی نیز برطرف شده‌اند و سازگاری آن با دستگاه‌های مدرن بهبود یافته است. در نهایت شاهد تنظیمات و تغییراتی در بخش‌های مکانیک و گیم‌پلی هستیم که به منظور حفظ تجربه‌ی نسخه‌ی اصلی بسیار اندک و محدود هستند و بیشتر بر روی جنبه‌ی Quality of Life بازی متمرکز هستند. در ادامه به بررسی دقیق‌تر این موارد خواهیم پرداخت.

همانطور که گفته شد، به نظر می‌رسد اکثر تلاش‌های سازندگان بر روی بهبود ظاهر بازی متمرکز بوده است. خصوصاً مدل‌های سربازان در میدان نبرد بسیار به Total Warهای جدید نزدیک‌تر هستند و در عین حال تا حد زیادی به طراحی اوریجینال خود در نسخه‌ی اصلی وفادار هستند. همچنین این مدل‌ها چهره‌های متفاوتی دارند و حتی بسته به محلی که در آن ساخته یا تقویت شده‌اند، قومیت‌های متفاوتی نیز خواهند داشت. این مسئله در مقابله با مدل‌های قدیمی که به صورت مدل‌های کپی شده با شمارش پلی‌گن پایین بودند، پیشرفت قابل ملاحظه‌ای است و اضافه شدن سیستم تعیین قومیت سربازان که برای اولین بار در یک بازی Total War مشاهده می‌شود، دنیای بازی را قابل باورتر می‌کند. علاوه براین، شما توانایی این را دارید که از بافت‌های واقع‌گرایانه‌تر استفاده کنید یا رنگ‌آمیزی برجسته نسخه‌ی اصلی را حفظ کنید. متأسفانه برخلاف مدل‌ها، انیمیشن‌های این سربازان همچنان به صورت کلاسیک باقی‌مانده‌اند و نرخ فریم پایین‌شان بسیار محسوس است. به گفته‌ی سازندگان، این انیمیشن‌ها به دلیل تأثیرشان بر جریان مبارزات دست نخورده باقی‌مانده‌اند تا گیم‌پلی اصلی بازی حفظ شود؛ با این حال بد نبود این بخش هم بهبود می‌یافت و در عوض توانایی انتخاب انیمیشن‌های قدیمی یا جدید به بازیکنان داده می‌شد.

علاوه بر مدل شخصیت‌ها و سربازها، تقریباً تمام بافت‌های بازی نیز بهبود یافته‌اند و از رزولوشن بالاتری برخوردارند. نقشه‌ی کمپین، ساختمان‌ها و چمن‌زارها، پرچم‌ها و حتی رابط کاربری بازی، همگی گذشته‌ی تار و کدر خود را کنار گذاشته‌اند و تند و تیز شده‌اند. این بافت‌ها برای مانیتورهای مدرن با رزولوشن‌های بالا مناسب هستند و در برخی موارد گزینه‌های بیشتری برای شخصی‌سازی در اختیارتان می‌گذارند. برای مثال میزان شادابی رنگ‌های نقشه‌ی کمپین قابل تنظیم هستند و بزرگی رابط کاربری کاملاً جدید بازی را می‌توان بر حسب نیاز تغییر داد. البته ممکن است تعدادی از بازیکن‌های قدیمی، نقشه و رابط کاربری کلاسیک Rome را برتر بدانند اما برای خود من هر دو این موارد یک بهبود بود.

یکی از ویژگی‌های مهم این نسخه‌ی ریمستر شده که شاید در نگاه اول چندان به چشم نیاید، بهبودهایی اساسی در موتور بازی است. به روز رسانی‌های این موتور به بازی اجازه داده تا بر روی دستگاه‌های مدرن اجرا بشود و مشکلی با سیستم عامل‌های ۶۴ بیتی نداشته باشد. علاوه براین، یکی از بزرگ‌ترین ضعف‌های بازی یعنی تعداد محدود فکشن‌های موجود کاملاً برطرف شده است. این موارد به همراه عدم پیچیدگی موتور بازی، باعث شده تا پتانسیل ماد سازی بسیار عظیمی برای آن وجود داشته باشد. طبیعتاً این مسئله به استقبال مادسازان و بازگشت‌شان به این بازی بستگی دارد اما با توجه به مادهایی که برای نسخه‌ی اصلی ساخته شده‌اند و این مسئله که پورت کردن مادهای قدیمی بر روی نسخه‌ی ریمستر چندان دشوار نیست، می‌توان گفت Rome Remastered از این نظر در موقعیت خوبی قرار دارد.

جدا از بهبودهای بصری و فنی، شاهد تغییراتی در بخش‌های مکانیک، گیم‌پلی و QoL نیز هستیم. با توجه به اینکه حفظ گیم‌پلی نسخه‌ی اصلی در اولویت بالایی برای سازندگان قرار داشته، ناچار این جنبه از بازی کم و بیش دست نخورده باقی‌مانده ولی کاملاً یکسان نیست. شاید بارزترین تغییری که گیم‌پلی بازی را تحت شعاع قرار داده اضافه شدن کاراکترهای تاجر به بازی است. اگر با عنوان Medieval 2 Total War که در همان موتور Rome ساخته شده، آشنا باشید، این تاجران را نیز می‌شناسید؛ چراکه می‌توان آن‌ها را پورت مستقیمی از این بازی دانست. این تاجران منابع موجود در نقشه را اشغال می‌کنند و با تعامل با تاجران فکشن‌های دیگر قادرند شانس خود را برای تصاحب اموال‌شان امتحان کنند. طبیعتاً تأثیر این تاجران بر گیم‌پلی کلی بازی محدود است و بجای ارزیابی مثبت یا منفی، می‌توان آن‌ها را صرفاً یک مکانیک جدید تلقی کرد.

تغییرات دیگر در بخش گیم‌پلی به تنظیم بالانس بازی و از میان برداشتن برخی از اکسپلویت‌های نسخه‌ی اصلی مشاهد می‌شود. به این ترتیب، مالکیت برخی شهرها تغییر یافته و قدرت تعدادی از واحدها نیز تغییر کرده است. همچنین دیگر نمی‌توان با متمرکز کردن مردم به برده گرفته شده در یک شهر و افزایش شدید جمعیت آن، زودتر از موعد به آپگریدهای پیشرفته بازی دست پیدا کرد. در نهایت به گفته‌ی سازندگان، هوش مصنوعی بازی نیز بهبودهایی داشته است. برای مثال عملکرد واحدها در حالت Skirmish و مسیریابی آن‌ها در شهرها بهبودهایی داشته است اما بسیاری از مشکلات موجود در این بخش همچنان پا برجاست. حتی عملکرد کلی ارتش دشمن نیز بسیار عجیب است؛ بگونه‌ای که اغلب بلاتکلیف جلوی ارتش شما صف می‌کشند و خود را در معرض کمانداران و نیزه پرتاب کنان‌تان قرار می‌دهند. در کنار نبردها، هوش مصنوعی بخش کمپین پشرفت‌های ملموس‌تری داشته و عملکرد بهتری را در بخش دیپلوماسی و هدایت ارتش‌ها ارائه می‌دهد. با این حال، در کل بهبودهای هوش مصنوعی بازی چندان ملموس نیستند و باید امیدوار باشیم در آینده بیشتر روی‌شان کار شود.

آخرین بهبودهای نسخه‌ی ریمستر Rome تغییراتی هستند که به منظور بهتر کردن تجربه‌ی بازیکنان اعمال شده‌اند. مهم‌ترین این تغییرات را می‌توان بروزرسانی سیستم دوربین بازی دانست؛ بطوری که هم اکنون این بخش مشابه عناوین جدیدتر هستند. به این ترتیب، دوربین دیگر تنها به اطراف سربازان شما محدود نیست و آزادی عمل بالایی در انتخاب زوایای دید و میزان زوم شدن تصویر دارد. علاوه براین، حالت پیش‌فرض حرکت سربازان حالت دویدن است و امکان اجرای فرمان‌های پیچیده‌تر برای حفظ آرایش سپاهیان‌تان با دکمه‌ی Alt وجود دارد. در نهایت بسیاری از بهبودهای بازی یا قابلیت شخصی‌سازی دارند و یا امکان بازگشت کلی به شرایط نسخه‌ی اصلی را دارا هستند تا تجربه‌ی مطابق میل بازیکنان ممکن باشد.

Rome همچنان یکی از بهترین بازی‌های استراتژی است که تابحال ساخته شده است و به لطف این ریمستر، بسیاری از کهنگی‌های خود را برطرف کرده تا برای مخاطبان امروزی نیز به جذابیت روز اولش باشد. گیم‌پلی این عنوان همچنان حرفی برای گفتن دارد و آنقدر منحصربفرد هست که همیشه ارزش بازی کردن داشته باشد. پایبندی به ذات نسخه‌ی اصلی و استفاده از نسخه‌ی فشرده نشده‌ی موسیقی اصلی بازی باعث شده تا بسیاری از انتظارات طرفداران قدیمی نیز برآورده شود. علاوه بر بهبودهای اعمال شده، این نسخه از بازی شامل تمامی اکسپنشن‌های منتشر شده یعنی Barbarian Invasion و Alexander نیز هست که به ترتیب در زمان حمله‌ی مردم هان به روم و حمله‌ی اسکندر به ایران واقع هستند. البته با وجود اینکه این بازی از نظر گیم‌پلی، گرافیک و محتوا وضعیت خوبی دارد اما انتظار می‌رفت کیفیت اجرای بهتری داشته باشد. در واقع Rome Remastered یکی از سنگین‌ترین عناوین Total War موجود در بازار است که با توجه به قدمتش کمی دلسرد کننده است؛ خصوصاً که جدا از سربازها، بسیاری از مناظر شبیه نسخه‌ی اصلی هستند و قدرت پردازشی که طلب می‌کنند مطابق نتیجه‌ی نهایی نیست. با این حال می‌توان گفت این ریمستر عنوانی سرگرم کننده و با محتوای بسیار است که ارزش تجربه کردن را دارد.