باورش سخت است اما 13 سال از عرضه آخرین نسخه رسمی مجموعه بازی‌های The Settlers می‌گذرد. حتما این بازه زمانی طولانی باعث شده تا بخشی از جامعه گیمرها آن طور که باید با این مجموعه آشنا نباشند، اما گیمرهای قدیمی طرفدار سبک استراتژیک احتمالا این نام را به یاد دارند و مانند من خاطرات زیادی را با این مجموعه کسب کردند. مجموعه The Settlers شاید به پای غول‌های این ژانر همچون Age of Empires یا Stronghold نرسد اما به لطف ایده‌های خلاقانه خود باعث پدید آمدن اتفاقات جدیدی شد که در بازی‌های امروزی این سبک دیده می‌شود. در نهایت پس از حدود 10 سال سکوت و تأخیرهای فراوان، جدیدترین نسخه از بازی The Settlers با نام New Allies چندی پیش توسط Ubisoft در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفت. در این مقاله قصد داریم به بررسی این بازی پرداخته و ببینیم آیا New Allies می‌تواند بار دیگر نام این مجموعه را زنده کند یا خیر؟ با ما در گیمین‌گرویتی همراه باشید.

با توجه به غیبت طولانی مدتی که مجموعه The Settlers داشته، ممکن است شما هم اولین بار نام این مجموعه را شنیده باشید؛ به همین جهت ابتدا به طور مختصر به گذشته این مجموعه می‌پردازم و سپس به سراغ بررسی آن می‌رویم. مجموعه The Settlers که اکنون در آستانه 30 سالگی است توسط استدیو Blue Byte خلق شده و از سال 2001 به بعد با خرید این استدیو توسط یوبیسافت، به عنوان بخشی از عناوین این شرکت تبدیل شده است؛ همچنین طی عمر خود شاهد عرضه 8 نسخه اصلی و تعدادی نسخه فرعی از آن بوده‌ایم. چهار نسخه ابتدایی این مجموعه را می‌توان به عنوان بخش کلاسیک این مجموعه دانست که کلیت آن بر اساس بازی‌های رایانه‌ای ابتدایی شکل گرفته است و در مقابل نسخه پنجم این مجموعه را می‌توان نقطه عطف و تحول اساسی این مجموعه دانست که طی آن گیم‌پلی بازی به شکل استراتژیک‌های امروزی تغییر کرد و در کنار آن شاهد نوآوری‌های خاصی مانند چرخه فصل‌ها بودیم؛ این تغییرات جذاب و موفق باعث شد در نسخه بعدی هم شاهد یک بازی نوآورانه در سبک استراتژیک باشیم. اما با عرضه نسخه هفتم در سال 2010 معادلات کمی بهم ریخت. با وجود اینکه بازخوردهای منتقدین به این عنوان از نسخه‌های قبلی بهتر بود اما در نهایت مخاطبان نظر دیگری داشتند و شکل فانتزی بیش از حد بازی باعث شد تا به موفقیت چندانی نرسد. به همین جهت روند این مجموعه از آن پس شاهد اتفاقات عجیبی شد. در سال 2014 نسخه بعدی این مجموعه معرفی شد اما با توجه به تحولات بسیار زیادی که در آن بود باعث شد تا محصول نهایی به عنوان یک بازی مستقل و با یک نام متفاوت یعنی، Champions of Anteria عرضه شود. این موضوع در کنار موفقیت‌های کسب شده توسط سری Anno نیز باعث شد The Settlers تا سال 2018 بار دیگر در سکوت بماند. طی این سال یوبیسافت بازی The Settlers را به عنوان ریبوت این مجموعه معرفی کرد اما بعد از بازخوردهای نامناسب حاصل از بتای خصوصی بار دیگر این عنوان به سکوت خبری رفت تا سال 2020 بار دیگر با نام New Allies بازگشت و در نهایت با تأخیرهای پی در پی که باز هم در نتیجه بازخوردهای کسب شده از بتای خصوصی بود این بازی در فوریه 2023 منتشر شد.

بازی The Settlers: New Allies در سبک شهرسازی و استراتژیک همزمان است و بر خلاف برادر ناتنی و کوچکتر خود یعنی سری بازی‌های Anno، بخش‌های نظامی را هم شامل می‌شود. داستان بازی از سرزمینی به نام Elari که مورد حمله وحشیانه دشمنان قرار گرفته است، شروع می‌شود. بزرگان شهر که از این حمله زنده ماندند چاره‌ای جز جمع آوری شهروندان باقی مانده و مهاجرت نمی‌بینند. در نهایت آن‌ها به موقع خود را به بندرگاه رسانده و موفق به فرار از راه دریا می‌شوند تا با پیدا کردن مکانی آرام و به دور از دشمنان و غارتگران، زندگی جدید و آرامی را شروع کنند؛ اما رسیدن به این مکان به این سادگی نیست و در مسیر طولانی پیش رو اتفاقات، چالش‌ها و افراد مختلفی در انتظار آن‌ها خواهد بود.

به طور کلی بازی در سه بخش مختلف روایت می‌شود که شامل Elari، Maru و Jorn است. هر بخش‌ نیز از نظر اقلیمی با دیگری متفاوت بوده و افراد متفاوتی در آن‌ها حکومت دارند. داستان روایت شده در این بازی با وجود اینکه به عنوان یک داستان درام می‌تواند مطرح شود اما به دلیل وجود حال و هوای فانتزی از جدی بودن فاصله گرفته است؛ و به همین دلیل هم است که اگر نسخه‌های گذشته این مجموعه را در نظر نگیریم با یک داستان متوسط و نسبتا قابل قبولی طرف هستیم؛ ولی در صورتی که مقایسه با نسخه‌های گذشته را مد نظر قرار دهیم نتیجه کمی متفاوت خواهد بود. در درجه اول از زمانی که این مجموعه وارد فضای فانتزی شد افول آن هم آغاز شد و در نهایت هم نسخه هفتم که یک بازی کاملا فانتزی بود از سمت بازیکنان ترد شد. در درجه بعدی اگر داستان‌های مطرح شده در نسخه‌های قبل به خصوص نسخه پنجم و ششم را در نظر بگیریم، داستان روایت شده در بازی The Settlers: New Allies از نظر کیفی به هیچ عنوان با آن‌ها قابل مقایسه نیست و عملا یک داستان به شدت ساده و نامتعادل که هیجان چندانی هم ندارد را می‌بینیم؛ این موضوع حتی در مقایسه با Anno 1800، دیگر بازی ساخته استدیو Blue Byte، هم کاملا مشهود است. البته شخصیت‌ پردازی نه چندان جالب هم باید جزئی از مقصر این ماجرا دانست، چرا که بخش مهمی از جذابیت روایت داستانی بر عهده شخصیت‌های آن است. متاسفانه شخصیت‌های اصلی به هیچ عنوان معرفی ابتدایی خوبی نداشتند و در ادامه ماجرا هم چندان سعی بر دیده شدن و ارتباط با بازیکن را ندارند به طوری که در انتهای بازی احساس می‌شود که شخصیت‌های فرعی به مراتب جذابیت‌های بیشتری را نسبت به شخصیت‌های اصلی که از ابتدای بازی با آن‌ها همراه هستیم، دارند.

گیم‌پلی بازی The Settlers: New Allies تغییرات بسیار زیادی را به خود دیده است که نتیجه این تغییرات هم دست کمی از معادله مطرح شده در بخش داستانی ندارد. استدیو Blue Byte معمولا ابتکارات جالبی در بخش گیم‌پلی بازی‌های خود همراه دارد و این موضوع در The Settlers: New Allies هم صادق است و ما شاهد ساختمان‌ها، روندها و همینطور زنجیره‌های جدید هستیم؛ اما نکته‌ مهمی که طرفداران قدیمی سری The Settlers احتمالا آن را به سرعت متوجه خواهند شد این است که این تغییرات چندان متناسب با بدنه اصلی این سری نیست و به عبارتی این تغییرات ایجاد شده بر هسته اصلی گیم‌پلی این مجموعه قالب شده است که نتیجه آن ساده شدن بیش از حد بازی است به طوری که می‌توان لقب یک بازی غیر جدی (Casual) را به آن داد.

این مورد را هم باید اضافه کنم که در نسخه‌های پیشین، بخش نظامی نقش کمرنگ‌تری را در طول بازی ایفا می‌کرد و تمرکز اصلی بازی بر روی بحث شهرسازی، زنجیره‌های منابع و مدیریت بود؛ البته این به آن معنا نیست که بخش نظامی بی‌اهمیت بوده یا جذابیتی نداشته، بلکه به طور کلی چالش‌های استراتژیک شهری به مراتب اهمیت بیشتری داشت اما در بازی The Settlers: New Allies اتفاقات به گونه دیگری رقم می‌خورد. همانطور که پیش از این هم مطرح شد سیستم مدیریت شهری پیچیدگی خاصی ندارد و خبری از زنجیره‌های متعدد و به هم وابسته بین منابع موجود در بازی نیست؛ به همین جهت بازی وجه مدیریت شهری و اقتصادی خود را تا حدی از دست داده و ما با یک بازی استراتژیک ساده در این زمینه طرف هستیم. از سمتی دیگر بخش نظامی به طور قابل توجهی پر رنگ‌تر از گذشته شده و دشمنان مدام در حال حمله هستند یا اهداف بخش زیادی از مأموریت‌ها حمله نظامی است؛ اما تمام این موارد در حالی است که چه در بخش ساختمان‌ها و چه در بخش نیروهای نظامی کمبودهای فراوانی حس می‌شود؛ به عنوان مثال شما امکان ساخت هیچ گونه دیواری را در بازی ندارید این در حالی است که دشمنان هر چند نه خیلی باهوش اما حملات متعددی را به شما خواهند داشت و شما باید صرفا با برج‌های دیده بانی و نیروهای نظامی با آن‌ها مقابله کنید. شخصا مخالف پر رنگ شدن بخش نظامی در این بازی نیستم اما به نظر می‌رسد توسعه دهندگان با بازخوردهای گوناگون از سمت بازیکنان کلاف بازی از دستشان در رفته و گیم‌پلی را به سمت عدم تعادل کشانده‌اند؛ این در حالی است که با سابقه سازندگان این بازی می‌توان گفت که اگر آن‌ها بر هدف اصلی خود متمرکز شوند قطعا نتیجه مناسبی را ارائه خواهند کرد؛ Anno 1800 یک نمونه بارز برای این مسئله است.

یکی دیگر از تغییراتی که به نظرم افت قابل توجهی نسبت به گذشته است، سیستم مدیریت فضای ساخت است که از حالت فضای آزاد به فضای شش ضلعی برای ساخت و ساز تغییر کرده است. هر چند استفاده از این حالت اتفاق جدیدی نیست و بازی‌های استراتژیک فراوانی از آن برای توسعه شهر استفاده می‌کنند اما این اولین بار است که استدیو Blue Byte به آن روی آورده و این در حالی است که سیستم قبلی که ساخت و ساز آزادانه بود نه تنها هیچ مشکلی نداشت بلکه توسعه و مدیریت بسیار کاراتر و مرتب‌تر در اختیار کاربر قرار می‌داد. در نهایت هر چند این مسأله برای بازیکنان جدید چندان مشکلی را ایجاد نخواهد کرد اما طرفداران قدیمی احتمالا از آن استقبال نخواهند کرد.

سازندگان در این نسخه به طور ویژه‌ای بر حالت چند نفره تأکید کرده‌اند. این بخش شامل حالت‌های 2 الی 8 نفره است و بازیکنان باید در دو تیم با یکدیگر به رقابت به پردازنده یا در حالت Skirmish می‌توانند با یکدیگر متحد شده یا به تنهایی بر علیه هوش مصنوعی به رقابت بپردازند. هر چند برای حالت چند نفره بازیکن به سختی پیدا می‌شود اما تجربه آن خالی از لطف نیست و طرفداران این سبک می‌توانند ساعت‌های خوبی را در کنار هم سپری کنند. البته برای لذت بردن از این بخش باید اوقات زیادی را برای تمرین و کسب تجربه در برابر بازیکنان حرفه‌ای‌تر گذراند اما در نهایت بعد از حرفه‌ای شدن قطعا از آن لذت خواهید برد.

با تمام این مشکلات باز هم می‌توان گفت که بدون در نظر گرفتن نسخه‌های قبلی این بازی گیم‌پلی هر چند ساده و به دور از چالش‌های اساسی اما قابل تحمل بوده و احتمالا بازیکنانی که به دنبال توسعه شهر و کمی هم چاشنی نظامی هستند از انجام آن لذت خواهند برد؛ برخی از تغییرات مانند بحث مرز بندی و توسعه مرزها، ساختمان‌های تولیدی و ساز و کار Boost کردن آن‌ها یا سیستم ارتقاء از طریق دانشگاه از جمله مواردی هستند که می‌توان آن‌ها را مثبت ارزیابی کرد. حتی شخصا به عنوان یکی از طرفداران قدیمی این مجموعه هم گیم‌پلی The Settlers: New Allies را با وجود ضعف‌های متعدد یک شکست قطعی و همه جانبه نمی‌دانم؛ بلکه عدم نگاه به گذشته و ریشه‌ها در کنار تغییرات گسترده را عامل گیم‌پلی متوسط و تا حدودی رو به پایین این نسخه می‌بینم.

بازی The Settlers: New Allies با استفاده از موتور گرافیکی Snow Drop توسعه پیدا کرده است و همین امر موجب شده تا گرافیکی متفاوت‌تر از گذشته از بازی‌های Blue Byte را شاهد باشیم. هر چند فضای کلی بازی مبتنی بر رویکرد فانتزی است و همین امر باعث می‌شود تا از نمای دور بازی کمی از یک بازی استراژیک شهر سازی واقع گرایانه دور به نظر برسد اما عملکرد فنی گرافیکی بازی به نظرم بسیار خوب از کار در آمده و ما با یکی از زیباترین گرافیک‌های سبک استراتژیک طرف هستیم که بهینه سازی خوبی هم داشته و بر روی اغلب سیستم‌های امروزی با کیفیت و فریم ریت بالا اجرا می‌شود. نورپردازی و سایه زنی‌ها به لطف استفاده از طیف‌های رنگی شاد فوق العاده به نظر می‌رسند. در طراحی ساختمان‌ها و شهرها جزئیات با دقت رعایت شده و در بخش‌های طبیعی مانند جنگل‌ها، کوه‌ها و دریاها نیز شاهد جزئیات بافتی بسیار دقیق و چشم نواز هستیم. افکت‌های آتش سوزی و خساراتی که از حملات وارد می‌شود هم با دقت خوبی طراحی شده که باعث باورپذیری بیشتر بازی می‌شود. رابط کاربری داخل بازی هم طراحی نسبتا بهینه‌ و ساده‌ای داشته و اجازه خواهد داد تا به طور کامل بر روی بازی متمرکز شوید و همچنین یادگیری آن هم زمان زیادی از شما نخواهد گرفت.

البته با وجود این موتور گرافیکی قدرتمند یک ضعف آشکار در بخش گرافیکی بازی وجود دارد و آن هم طراحی شخصیت‌های داستانی و انمیشن‌های آن است. میان‌پرده‌های بخش داستانی به صورت زنده از طریق موتور گرافیکی ایجاد می‌شود و ما در این میان‌پرده‌ها شاهد صحبت‌های این شخصیت‌ها هستیم. طراحی شخصیت‌ها متأثر از فضای بازی به صورت فانتزی انجام شده اما همین طراحی‌ها هم با کیفیت مناسبی نیستند و همچنین انیمیشن‌های آن‌ها نیز شما را به یاد انیمیشن‌های کودکانه و سطح پایین خواهد انداخت. یکی دیگر از مواردی که جای خالی آن با گرافیک زیبای موجود در بازی حس می‌شود وجود چرخه‌های زمان است. وجود چرخه شبانه روزی قطعا می‌توانست زیبایی دو چندانی را به بازی دهد و حتی هیجان حملات و دفاع‌ها را هم در طول شب جذاب‌تر کند. علاوه بر این چرخه‌های فصلی که با این مجموعه چندان هم غریبه نیست حذف شده‌اند. چرخه‌های فصلی علاوه بر زیبایی که در محیط بازی می‌توانست ایجاد کند با توجه به شرایطی که در هر فصل ایجاد می‌شود امکان تغییر در روند کاری ساختمان‌های تولیدی را نیز ایجاد می‌کرد. اما به هر دلیلی این رویه‌ها در The Settlers: New Allies وجود ندارد و ما با یک روند ثابتی در بازی طرف هستیم.

در نهایت موسیقی‌های متن استفاده شده در بازی تنوع خوبی دارند و متناسب با شرایط موجود نوع آن تغییر می‌کند. به همین جهت در روند بازی که معمولا هر مرحله آن طولانی هم است احساس خستگی نخواهید کرد. همچنین صداگذاری‌ها هم با کیفیت و دقت خوبی انجام شده و احساس کمبودی در این بخش نخواهید کرد.