در دنیای نقش‌آفرینی‌های ژاپنی برای اینکه یک سری بازی بتواند دهه‌ها پابرجا بماند و حتی با وجود عرضه نسخه‌های ضعیف، تشنگی طرفداران برای نسخه‌های جدید پایان‌ناپذیر باشد،‌ مسلما باید دارای عناصر منحصربفردی باشد که در دیگر عناوین این سبک نمی‌توان به مشابه آن دست یافت. Star Ocean از جمله نقش‌آفرینی‌های پرقدمت در سبک علمی‌تخیلی است که به تعداد بالای پایان‌هایش شهرت دارد. با اینکه از انتشار نسخه تحسین‌برانگیزی از این سری سالها می‌گذرد اما هنوز تقاضا برای آن وجود دارد و Star Ocean: The Divine Force فرصتی دیگر برای استدیوی tri-Ace است که این سری افسانه‌ای را به روزهای اوج خود بازگرداند. با نقد و بررسی این عنوان همراه گیمین‌گرویتی باشید.

The Divine Force از همان ابتدا به خوبی عناصر آشنای سری Star Ocean را به تصویر می‌کشد. با اینکه نیمه اول بازی به طور عمده روی عناصر فانتزی تمرکز دارد اما DNA سری و تلفیق تکنولوژی پیشرفته با یک تمدن اولیه به خوبی قابل لمس است. همانطور که انتظار داریم، دو شخصیت Raymond یا Laeticia در ابتدای بازی قابل انتخاب هستند. با اینکه در هر صورت می‌توانید با هر دو شخصیت بازی را به پیش ببرید اما داستان از دید یک شخصیت برایتان روایت می‌شود و در طول انتخاب‌های داستانی و مخصوصا پایان‌ها این انتخاب موثر است.

The Divine Force سعی می‌کند یک روایت پر افت و خیز را برای مخاطبان فراهم کند و از تکرارهای بی‌مورد که معمولا بازیهای JRPG در دام آن می‌افتند دور بماند. از این رو از همان ابتدا متوجه خواهید شد که ریتم بازی مانند مبارزات آن نسبتا سرعت بالایی دارد و حتی زمانی که ملال‌آور می‌شود با توجه به آزادانه بودن ساختار آن، به راحتی می‌توانید به آن سرعت ببخشید و مستقیما سر اصل مطلب بروید. بنابراین همه چیز آماده است تا یک تجربه عاری از خسته‌کننده بودن را تجربه کنید اما متاسفانه شخصیت‌های بازی عمدتا تک‌بعدی هستند و دیالوگ درگیرکننده‌ای برای گفتن ندارند.

با وجود اینکه چارچوب ارائه یک تجربه اکشن نقش‌آفرینی مناسب شکل گرفته است اما به دلیل نویسندگی و شخصیت‌پردازی ضعیف، به سختی می‌توانید با ماجرا درگیر شوید و به سرنوشت شخصیت‌ها اهمیت دهید. پس از معرفی اولیه شخصیت‌ها به ندرت شاهد اشاره‌ مستقیمی به خصوصیت‌ها و علایق آنها خواهید بود و همینطور آنها معمولا با هم تعامل نمی‌کنند و فقط به دیالوگ‌های پروتاگونیست داستان واکنش نشان می‌دهند. در همان تعامل‌های معدود نیز شاهد دیالوگ‌های کلیشه‌ای و بدون خلاقیت هستیم که چیزی به دنیای بازی اضافه نمی‌کند.

بنابراین به عنوان مخاطب بازی سعی خواهید کرد چارچوب اصلی داستان بازی را دنبال کنید که کشمکش‌های جذابی از قلمروهای مختلف،‌ موجودات بیگانه و هوش مصنوعی را روایت می‌کند. نیمه دوم بازی به یک Star Trek ژاپنی تمام‌عیار تبدیل می‌شود و اگر ضعف‌های روایتی جزئی آن را نادیده بگیرید، می‌توانید تا انتها با آن همراه شوید و به مقصد مناسبی برسید. حتی با وجود اینکه نویسندگی بازی به هسته جذاب بازی خیانت می‌کند و به آن پوششی از کلیشه و ملال می‌پوشاند.

زمانی که کنترل بازی را به دست بگیرید، شخصیت‌های متنوع بازی به نقطه قوت The Divine Force تبدیل می‌شوند. امکان کنترل همه شخصیت‌ها که هر کدام دارای ویژگی‌های منحصربفرد خود هستند را در هنگام ماجراجویی و مبارزات در اختیار دارید و چنین آزادی عملی با توجه به انیمیشن‌های متفاوت هر شخصیت، بار تنوع بازی را در سطح بالایی نگه داشته است. اکشنِ ریل تایم بازی بسیار پرزد و خورد و سریع است و با وجود گروه چهار نفره‌ای که انتخاب می‌کنید، انواع و اقسام ضربات از راه نزدیک و دور را می‌توانید در میدان نبرد مشاهده کنید.

هر شخصیت دارای سلاح منحصربفرد و لیست قابل‌توجه‌ای از ضربات متنوع است که حتی ممکن است تا پایان بازی فرصت نکنید همه آنها را امتحان کنید. بنابراین محدودیتی از نظر تکنیک و استراتژی مبارزه وجود ندارد و هر مبارزه شما می‌تواند نسبت به قبلی متفاوت باشد و این کمک بسیاری به ریتم بازی کرده است. همینطور قابلیت منحصربفرد DUMA تکنیک‌های بسیار ویژه‌ای برایتان فراهم می‌کند که انعطاف و هیجان مبارزات را به سطح جدیدی می‌رساند. از جمله این تکنیک‌ها می‌توان به قابلیت غافل‌گیر کردن دشمنان با تغییر ناگهانی زاویه یورش به دشمنان اشاره کرد که بدون شک هیجان‌انگیزترین روش حمله در بازی محسوب می‌شود.

با توجه به لیست بالای فنون مبارزه، شخصیت‌های مختلف با سلاح متنوع و امکانات جذاب تکنولوژیِ DUMA و از همه مهمتر هسته سرگرم‌کننده و پرسرعت مبارزات، ممکن است فکر کنید که همه چیز عالی به نظر می‌رسد و با یک گیم‌پلی کم‌نقص روبه‌رو هستیم اما متاسفانه دشمنان معادلات را بر هم می‌زنند. تنوع بسیار پایین دشمنان، عدم جایگذاری مناسب آنها در محیط بازی و ضربات تکراری و عدم وجود خلاقیت در طراحی آنها باعث شده است با یک نیمه تاریک در مبارزات روبه‌رو باشیم که نیمه روشن دیگر را کم‌سو کرده است. حتی باس‌فایت‌ها نیز بی‌رمق هستند و به طور مداوم شاهد تکرار بی‌رویه ساختار همیشگی آنها با کمی تغییر در طول بازی هستیم.

نقشه بازی به چندین منطقه بزرگ تقسیم شده است که میان شهرها و مناطق پرجمعیت آن قرار گرفته است. با اینکه ممکن است برخی مواقع مسیر طولانی به نظر برسد اما باز هم به لطف DUMA می‌توانید شخصیت خود را به پرواز دربیاورید و در یک لحظه مسیر قابل‌توجهی را طی کنید. بنابراین با یک روند آهسته و خسته‌کننده در هنگام سفر به مناطق مختلف بازی مواجه نیستیم و با سرعت بالای حرکت شخصیت‌ها، ریتم تند بازی در هنگام گشت و گذار نیز حفظ می‌شود. قابلیت Fast Travel نیز به خوبی در بازی تعبیه شده است و با توجه به لودینگ‌های بسیار سریع در نسخه PS5 می‌توانید تجربه بدون درنگی داشته باشید.

Star ocean: The Divine Force از جمله معدود عناوینی است که محیط‌های داخلی آن تجربه بصری بسیار جذابتری نسبت به محیط‌های بیرونی آن ارائه می‌کنند. گرافیک در محیط باز چنگی به دل نمی‌زند و حتی با استانداردهای عناوین JRPG نیز با یک عنوان کم رنگ و لعاب با جزئیات محدود روبه‌رو هستیم. این وضعیت در محیط‌های داخلی و شهر‌ها بهتر می‌شود اما یک تناقض عجیب دیگر با عناوین مختلف این است که بازی در محیط‌های کوچک و بسته داخلی از افت فریم شدید رنج می‌برد حتی اگر در حین مبارزه نباشید.

سیستم ارتقای مهارت‌ها برای هر شخصیت به صورت جداگانه طراحی شده است و با اینکه در ابتدا پیچیده و هوشمندانه به نظر می‌رسد اما پس از مدتی متوجه خواهید شد که فقط از نظر ظاهر متفاوت هستند و از نظر کارایی نیز بازی شما را مجبور می‌کند برای مدتی طولانی به ارتقاهای کوچک و کم‌ارزش برای هر کدام از شخصیت‌ها بپردازید. به طور کلی منوها و رابط کاربری بازی نیز بیش از حد شلخته و پیچیده تنظیم شده است و مخصوصا انتخاب فنون مبارزه و ارتقای آنها برایتان آزاردهنده خواهد بود.

پس از به پایان رساندن بازی، اگر توانسته باشید با مشکلات بازی کنار بیایید می‌توانید با انتخاب شخصیت دیگر، از دید جدیدی بازی را تجربه کنید و به پایان‌های متفاوتی دسترسی پیدا کنید. پایان‌ها خاص را نیز می‌توانید با به حداکثر رساندن رابطه خود با شخصیت‌های گروه از طریق رویدادهای اختصاصی ببینید اما متاسفانه در بازی هیچ سیستمی تعبیه نشده است که بتوانید میزان پیشرفت رابطه خود را مشاهده کنید و از این رو هیچ راهی وجود ندارد که بدانید با یک شخصیت در چه مرحله‌ای قرار دارید.

با این حال دلایل دیگری وجود دارد که به تجربه دوباره بازی یا گشت و گذار بیشتر در بازی بپردازید و از نظر میزان محتوا کمبودی وجود ندارد. اما موضوع اصلی کیفیت محتوا است که مخصوصا در ماموریت‌های فرعی ضعف خود را نشان می‌دهد. اکثر ماموریت‌های فرعی صرفا به پیدا کردن آیتم‌های مختلف و رساندن آن به NPCها خلاصه می‌شود و اصلا نمی‌تواند کنجکاوی شما را برای انجام دادن آنها برانگیزد و به زنده‌تر بودن دنیای بازی نیز کمکی نمی‌کند. از طرف دیگر دانجن‌های مختلفی در بازی وجود دارد که می‌توانید برای به قدرت رساندن شخصیت‌های خود از آنها بهره بگیرید اما دوباره همان مشکل تنوع پایین دشمنان و ضربات آنها به تجربه لطمه وارد می‌کند.

با این وجود، به لطف یک مینی‌گیم جذاب به نام Es’owa تعامل با NPC‌ها معنادارتر شده است و مطمئنا علاقه‌مند خواهید بود هر از گاهی از مسیر اصلی داستان منحرف شده و یک بازی رومیزی هیجان‌انگیز را تجربه کنید و رتبه خود را به بالاترین سطح استاد Es’owa برسانید. در این مینی‌گیم شما با هر بازی به جمع‌آوری مهره‌های قدرتمند می‌پردازید و در یک صفحه مربعی شکل‌ که با افزایش مهارت بزرگتر نیز می‌شود، مهره‌های خود را در مقابل حریف به چالش می‌کشید و با تسخیر نقاط مهم صفحه سعی می‌کنید امتیاز حریف را به صفر رسانده و پیروز شوید. با توجه به اینکه با افزایش مهارت، سختی و طول مدت مینی‌گیم نیز بیشتر می‌شود و با مهره‌های جدیدتری سر و کار خواهید داشت، Es’owa خسته‌کننده نمی‌شود و همیشه می‌تواند به عنوان یک تجربه فرعی در The Divine Force به روند بازی تنوع ببخشد.

به طور کلی The Divine Force امید طرفداران را برای دیدن یک نسخه کم‌نقص از این سری در آینده زنده نگه می‌دارد و با پایبند بودن به عناصر آشنا و هویت این سری، ارائه یک موسیقی گوش‌نواز، حفظ لحن خاص و عناصر عملی‌تخیلی Star Ocean، تجربه آن به طرفداران سری پیشنهاد می‌شود. با اینکه به طور کلی این نسخه دارای نقطه قوت بسیار درخشانی نیست اما از طرف دیگر نقطه ضعف بسیار بزرگی نیز ندارد که باعث آزاردهنده شدن کل تجربه بازی شود.