سربازان کلاس تک تیرانداز را می‌توان اشباح میادین نبرد دانست، افرادی که باید تمام جوانب را بسنجند و مدت زمان زیادی را به انتظار شکار خود بنشینند. این نیروها نباید هیچگونه خطایی داشته باشند؛ زیرا اولین اشتباه آن‌ها می‌تواند آخرین اشتباهشان باشد. این موضوع در دنیای بازی‌های رایانه‌ای هم تفاوت چندانی با دنیای واقعی ندارد و معمولا این کلاس بازیکنان و طرفداران خاص خود را دارد و تنها افرادی که تونایی‌های مناسبی داشته باشند در این کلاس حرفه‌ای خواهند شد. در کنار این موضوع نباید از بازی‌هایی که تمرکز و محور اصلی آن‌ها اسلحه‌های تک تیرانداز است چشم پوشی کرد. سری بازی‌های Sniper ساخته شرکت هلندی City Interactive (CI Games) یکی از بازی‌های قدیمی و تخصصی در این زمینه است. اولین نسخه این مجموعه در سال 2008 با نام Sniper: Art of Victory منتشر شد که داستان آن در جریانات جنگ جهانی دوم روایت می‌شد اما پس از این نسخه CI Games تصمیم گرفت طی یک تحول اساسی این مجموعه را به زمان حال منتقل کند و به این ترتیب سری Sniper Ghost Warrior رسما وارد میدان شد و تا کنون شاهد انتشار 5 نسخه از این مجموعه هستیم که آخرین آن Sniper Ghost Warrior Contracts 2 می‌باشد. این بازی طی روزهای گذشته برای پلتفرم‌های PC، PS4، Xbox One و Xbox Series X|S در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته. در این مقاله قصد داریم تا به بررسی این نسخه پرداخته و ببینیم که آیا این بازی می‌تواند در سال 2021 و شروع نسل نهم انتظارات را برآورده کند یا خیر؟ با ما در گیمین‌گریوتی همراه باشید.

سری بازی‌های Sniper استدیو CI Games فراز و نشیب‌های فراوانی را طی ۱۳ سال عمر خود داشته است اما به طور کلی می‌توان گفت که تا پیش از نسخه Ghost Warrior Contracts موفقیت بزرگی را در کارنامه خود ثبت نکرده است ودر واقع به نوعی می‌توان گفت که نسخه‌های پیشین صرفا آزمون و خطاهایی بودند تا به وسیله آن‌ها نقطه آغازین موفقیت را شناسایی کنند و این امر بلاخره در سال 2019 و در نسخه Ghost Warrior Contracts اتفاق افتاد. به طور طبیعی این موفقیت باعث شد تا CI Gamesروند جدید را ادامه دهد که نتیجه آن توسعه نسخه دوم این بازی یعنی Sniper Ghost Warrior Contracts 2 شد. داستان بازی این بار در کشوری فرضی به نام کومار (Kumar) که با توجه به اسامی شخصیت‌های داستانی احتمالا در خاورمیانه واقع شده است، جریان دارد. کومار توسط زوجی فاسد و دیکتاتور اداره می‌شود و با توجه به فعالیت‌هایی که اخیرا این کشور داشته می‌توان گفت خود را برای حمله به همسایه‌های خود آماده می‌کنند که با مشخص شدن این موضوع رئیس این حکومت یعنی عمر البکر (Omar Al-Bakr) ترور شده و تمامی اختیارات و قدرت او به همسرش بی‌بی رشیده (Bibi Rashida) رسیده است. اون نیز در فساد حکومتی چیزی کمتر از عمر البکر ندارد. شما در نقش ریون (Raven)، یکی از پیمانکاران کار کشته تک تیرانداز، قرار می‌گیرید و مرکز کنترل به شما دستور ترور تمامی افراد برجسته حکومت کومار و در نهایت براندازی کامل بی‌بی رشیده را صادر می‌کند. بازی از ۵ منطقه جغرافیایی در این کشور تشکیل شده است که عمدتا مناطق بیابانی و نیمه بیابانی هستند. در هر منطقه چند سرکرده و تأسیسات‌های زیرساختی حکومتی قرار دارند که شما باید آن‌ها را از بین ببرید. همان‌طور که از این توضیحات بر می‌آید با داستانی کاملا ساده و سطحی طرف هستیم که انتهای آن قابل پیش بینی است. بنابراین نباید انتظار روایتی درگیر کننده و جذابی را از این بازی داشته باشید؛ اما با این حال این داستان در سطح غیر قابل تحمل هم نیست و می‌توان آن را به عنوان نیاز پایه‌ای برای سر و شکل دادن به ماهیت بازی قابل قبول دانست.

اما از این موضوع که بگذریم به بحث مهم و جذاب گیم‌پلی خواهیم رسید. یکی از مهم‌ترین تغییراتی که در نسخه اخیر این مجموعه شاهد بودیم تغییر محیط بازی از حالت‌های خطی و جهان آزاد به حالت سندباکس (Sandbox) گونه است که با توجه به موفقیتی که این تغییر داشت در GWC2 هم ادامه پیدا کرده. یکی از بارزترین ویژگی‌های این روش آزادی عمل بیشتری است که بازیکنان برای انجام مأموریت‌های خود در هر یک از مناطق بازی دارند. به این ترتیب شما می‌توانید با بررسی دقیق محیط و اهداف خود، روشی‌های منحصر به فردی را به کار بگیرید یا حتی از گجت‌های همراه خود نظیر ربات تک تیر‌انداز، پهپادها و … استفاده کنید تا در نهایت هدف خود را از بین ببرید. این آزادی عمل در نحوه انجام مأموریت‌ها بسیار شبیه به آنچه که پیش از این در سری بازی‌های هیتمن دیده‌ایم است با این تفاوت که در اینجا شما در نقش یک تک تیرانداز هستید که باید از راه دور و مأموریت خود را انجام دهد.

در بحث استفاده و شخصی سازی سلاح‌ها نیز باید بگویم تغییرات گسترده‌ای را نسبت به قبل شاهد نیستیم اما با این حال ویژگی‌های موجود درخور یک بازی تخصصی و متمرکز سلاح‌های تک تیرانداز هستند. پیش از شروع هر مرحله بازیکنان می‌توانند سلاح‌ها و گجت‌های مورد نظر خود را انتخاب کرده و شخصی سازی‌های مد نظر را اعمال کنند. علاوه بر این، بازی دارای درخت مهارت‌ها نیز هست و شما می‌توانید با کسب امتیازهایی که در حین بازی بدست می‌آورید مهارت‌ها و تجهیزات بیشتری را آزاد و در طول بازی از آن‌ها استفاده کنید.

خوشبختانه Sniper GWC2 در بخش گان پلی عملکرد رضایت بخشی را از خود نشان داده است. یکی از مهم‌ترین مواردی که به طور معمول در اسلحه‌های تک تیرانداز شاهد هستیم، تأثیرات عناصر محیطی بر روند حرکت گلوله است؛ به این معنا که با افزایش مسافت حرکت گلوله، اثرات جاذبه و باد در روند حرکت گلوله اثراتی را خواهند گذاشت. این موضوع یکی از چالش‌های اصلی در این بازی است، البته با انتخاب درجات سختی پایین‌تر مواردی نظیر نقطه کمکی در شلیک در نظر گرفته شده تا بازیکن با بهره گیری از آن‌ها چندان دچار مشکل نشود اما اگر به دنبال چالش واقعی هستید و خود را یک تک تیرانداز قهار می‌دانید می‌توانید مهارت‌های خود را در درجه سختی بالای این عنوان محک بزنید. در اسلحه‌های سبک‌تر با برد نزدیک هم این بازی می‌تواند رضایتتان را جلب کند البته نباید توقع گیم‌پلی روان بازی‌هایی نظیر CoD را داشته باشید اما به نوبه خود به عنوان اسلحه‌های کمکی بر تنوع و جذابیت گیم‌پلی مؤثر هستند.

یکی از لذت بخش‌ترین قسمت‌هایی که از دوران گذشته در این مجموعه بوده انیمیشن صحنه آهسته حرکت تیر به سمت هدف است. این موضوع همچنان در این نسخه هم وجود دارد اما بعد از مدت کوتاهی احساس خواهید کرد که این  باعث بهم ریختگی در تمرکز و مشکلاتی در طول انجام مأموریت‌ها خواهد شد؛ خوشبختانه توسعه دهندگان امکان خاموش کردن این ویژگی را در تنظیمات بازی قرار داده‌اند و احتمالا بعد از یکی دو ساعت اولیه شما هم به سراغ خاموش کردن این قابلیت خواهید رفت.

به طور کلی گیم‌پلی عنوان Sniper GWC2 را می‌توان در راستای نسخه قبل خود دانست که تغییرات بزرگی را به خود ندیده و تنها شاهد بهبود‌های جزئی و تکامل روند پیشین هستیم که برای یک بازی نه چندان بزرگ که به تازگی توانسته است یک نقطه تعادلی برای حرکت به سمت موفقیت پیدا کند و همچنین با توجه به برچسب قیمت ۴۰ دلاری که نشان از یک بازی نسبتا کوچک است، نمی‌توان آن را نقطه ضعف دانست. با این حال انتظار می‌رفت تا کمی تغییرات و بهبودها بیش از گذشته باشد.

اما در کنار ویژگی‌های مثبتی که در بحث گیم‌پلی قرار داشت مواردی از ضعف‌های فنی هم وجود دارند که به طور قطع بر تجربه بازیکن اثر منفی خواهد گذاشت. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این نسخه ضعف در سیستم هوش مصنوعی بازی است به طوری که بارها و بارها شاهد حماقت‌های عجیبی از سمت دشمنان بودم. به عنوان نمونه شما می‌توانید به راحتی در نزدیکی دشمنان خود قدم بزنید بدون آنکه متوجه حضور شما شوند اما زمانی که در یک موقعیت تیراندازی با مسافت بسیار زیاد (بیش از ۱۰۰۰ متر) قرار دارید با یک اشتباه کوچک، کل منطقه متوجه موقعیت شما خواهند شد. علاوه بر این مشکلات عجیبی در زمان تیراندازی هم به سراغ شما می‌آیند به طوری که نتیجه شلیک و برخورد تیر کاملا با آنچه که در نظر گرفته بودید متفاوت خواهد بود. در طول روند بازی نیز شاهد باگ‌های متعدد و عجیبی بودم که امیدوارم که این بخش حداقل از طریق به روزرسانی‌های آینده کمی بهتر شود اما در حال حاضر این مشکلات به طور مستقیم بر تجربه کسب شده در بازی اثر گذار بوده و بازیکن را از یک تجربه جذاب و عالی دور می‌سازد.

CI Games چند سالی است که برای توسعه سری Sniper به سراغ موتور بازی سازی کرایتک یعنی CryEngine رفته است و انصافا طی این مدت هم از نظر گرافیکی این مجموعه کیفیت‌های بصری قابل قبولی را از خود نشان داده‌اند. در نسخه اخیر هم شاهد استفاده از جدیدترین نسخه این موتور یعنی CryEngine V هستیم که به لطف آن محیط‌های طبیعی بسیار چشم‌نواز و با کیفیت طراحی شده‌اند. البته ناگفته نماند که با وجود اینکه CryEngine V یک موتور بازی سازی نسل نهمی است اما کیفیتی که ما در GWC2 شاهد هستیم در حد یک بازی با کیفیت نسل هشتمی است که فاصله زیادی با استانداردهای پایه‌ای نسل نهم دارد. همچنین با توجه به اینکه این بازی در پلتفرم PC تجربه شده است باید بگویم که توسعه دهندگان در زمینه بهینه سازی نیز عملکرد خوبی از خود نشان دادند و به طور کلی بازی با تنظیمات بالا و ثبات در فریم دهی اجرا شد. اما با این حال یک مشکل اساسی را در بحث تنظیمات گرافیکی وجود دارد و آن هم محدودیت‌هایی برای بهبودهای بصری به خصوص در زمینه ویژگی Anti-Aliasing است. این ویژگی دارای تکنیک‌های مختلفی است که با استفاده از آن‌ها در پردازش تصویر شاهد بهبود و طبیعی‌تر شدن تصاویر به خصوص در لبه اجسام مختلف هستیم. اما متأسفانه در این بازی بجای امکان انتخاب تکنیک‌های مختلف تنها یک تکنیک به صورت پیشفرض وجود دارد که آن هم در عمل کارایی مناسبی را ارئه نمی‌کند و در نتیجه در برخی مواقع تجربه ناخوشایندی را به بازیکن منتقل می‌کند.

یکی از بخش‌هایی که می‌تواند هیجان بازی را افزایش داده و تا حدودی برخی نواقص را بپوشاند، صداگذاری و موسیقی‌های متن جذاب و درگیر کننده است اما GWC2 به طور عجیبی در این بخش نقص دارد! موسیقی متن بعد از مدت کوتاهی تکراری می‌شود  و از آن بدتر هیجان کافی را برای یک بازی شوتر ندارد. در زمینه صداگذاری به خصوص اسلحه‌ها با اینکه نسبت به بحث موسیقی متن وضع بهتری دارند اما با نقطه ایده آل فاصله زیادی هست. شاید ارتقاء کیفیت بخش‌های دیگر نظیر گرافیک و ابعاد فنی برای استدیو نه چندان بزرگی مثل CI Games کار دشواری باشد اما در زمینه صداگذاری و موسیقی این کار به راحتی می‌توانست در جایگاه بسیار بهتر قرار بگیرد و برخی از ضعف‌های دیگر نظیر مشکلات فنی را پوشش دهد اما در نهایت این چنین نشد و در این بخش هم شاهد سطح معمولی هستیم.

بازبینی تصویری:

در کنار دشمنان می‌توانید آزادانه گردش کنید بدون اینکه متوجه حضور شما شوند!

نمونه‌ای از باگ‌های بازی

به لطف کرای انجین محیط‌های طبیعی بسیار زیبا هستند.

در این تصویر فقدان تکنیک‌های مناسب Anti-Aliasing به وضوح دیده می‌شود.

حرکت صحنه آهسته شلیک گلوله بسیار هیجان انگیز است.

در آیتم‌های قابل جمع آوری گاهی کتاب‌هایی با مزامین فارسی-عربی هم دیده می‌شود.

پهپادها (درون‌ها) در این بازی هم به کمک شما خواهند آمد.