این نقد و بررسی بر اساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت گیمین‌گرویتی و در کنسول نینتندو سوییچ انجام شده است.

بازی‌های شوتر فضایی از زمان‌های قدیم تاکنون طرفداران بسیاری داشته‌اند. یکی از این بازی‌های معروف این سبک R-Type نام دارد. آخرین نسخه‌ از این مجموعه در سال ۲۰۰۴ و با عنوان R-Type Final برای PS2 منتشر شد. اکنون پس از گذشت بیش از ۱۰ سال تعدادی از اعضای تیم اصلی در شرکت «گرنزیلا» (Granzella)، با حمایت مالی طرفداران نسخه جدیدی از این بازی را با نام R-Type Final 2 تولید کردند که دنباله‌ای مستقیم بر نسخه سال ۲۰۰۴ است. در ادامه با گیمین‌گرویتی همراه باشید.

نبرد با مهاجمان فضایی

بازی R-Type Final 2 دارای داستانی به شدت ساده و تکراری است که در همان دقایق اول به فراموشی سپرده می‌شود. داستان بازی بیان می‌کند که موجودات فضایی به تمام مناطق تحت تسلط و زندگی انسان‌ها در سرتاسر فضا حمله کرده و آن‌ها را در معرض انقراض قرار داده‌اند. انسان‌ها نیز به منظور مقابله با آن‌ها سفینه فضایی کوچکی را توسعه داده، همه امید خود را در آن قرار می‎دهند و خلبان آن به تنهایی باید با همه موجودات مبارزه کند. بازی هیچ‌گونه شخصیت‌پردازی ندارد و حتی انتخاب یکی از ۴ گزینه مکالمات در ابتدای آن نیز نمایشی است و در مسیر پیشرفت داستان تفاوتی ایجاد نمی‌کند. در نتیجه تمام بار مسئولیت این اثر را گیم پلی آن به دوش می‌کشد.

تهاجم نابرابر

بازی R-Type Final 2 یک شوتر فضایی دوبعدی با پس‌زمینه‌های سه بعدی است. در زمان شروع این بازی شما ۳ سفینه با قابلیت‌های مختلف در اختیار دارید و باید با انتخاب یکی از آن‌ها به مبارزه با دشمنان بی‌شمار بازی بپردازید. البته تعداد بسیار زیادی سفینه فضایی مختلف وجود دارد که با پیشروی در بازی در دسترس قرار خواهند گرفت.

بازیکن می‌تواند در هنگام انتخاب سفینه خود، به شخصی‌سازی آن بپردازد؛ اما این شخصی‌سازی به رنگ‌آمیزی سفینه محدود می‌شود. پس از شخصی‌سازی سفینه شما می‌توانید از بین ۵ درجه سختی بازی با توجه به سطح مهارت خود یکی را انتخاب کنید؛ اما اگر تجربه‌ای در این نوع از بازی‌ها ندارید، حتماً از آسان‌ترین درجه شروع کرده و در ابتدا خود را به چالش نکشید. بازی نوع بخش تمرینی ندارد و مکانیزم‌های خود را نیز به شما توضیح نمی‌دهد؛ بنابراین تنها راه یادگیری آن مراجعه به نقشه کلیدها و کسب تجربه شخصی در هنگام مبارزه است.

بازیکن می‌تواند در هنگام مبارزه سرعت سفینه خود را بر اساس نیاز تغییر بدهد. همچنین هرکدام از سفینه‌ها یک نوار مخصوص دارند که با شکست دادن دشمنان پر شده و امکان استفاده از قابلیت ویژه را فراهم می‌آورد. علاوه بر سفینه‌ای که انتخاب می‌کنید با کشتن دشمنان و به دست آوردن پاور آپ‌ها یک تیر بار کمکی نیز به شما اضافه می‌شود که می‌توانید به شیوه‌های مختلف از آن استفاده کنید. ۴ پاور آپ بازی به طور مستقیم تنها روی قابلیت‌های این تیر بار تأثیر می‌گذارند. شما می‌توانید این تیر بار را به پشت یا جلوی سفینه خود متصل کنید یا آن را آزاد بگذارید تا در محیط چرخیده و دشمنان شما را از بین ببرد. در هر یک از این حالت‌ها نوع گلوله شلیک شده متفاوت است. همچنین عملکرد هر پاور آپ روی هر سفینه متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال پاور آپ آبی روی یکی از سفینه‌ها یک لیزر قدرتمند و روی دیگری نوعی صاعقه که در راستای عمود شلیک می‌شود را ارائه می‌دهد.

حلقه تکرار دشمنان

دشمنان بازی تنوع خوبی دارند و در هر مرحله با انواع جدیدی از آن‌ها مواجه می‌شوید. با وجود این تعدادی از آن‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که در ابتدا فکر می‌کنید بخشی از محیط هستند و تا چندین بار توسط آن‌ها کشته نشوید احتمالاً نمی‌توانید آن‌ها را تشخیص بدهید. به علاوه جهت و نوع شلیک آن‌ها مشخص نیست و همواره باید هر ۸ جهت را زیر نظر داشته باشید تا در میان طوفان گلوله آن‌ها به موقع بتوانید خود را در موقعیت امن قرار دهید.

در بالا گفته شد که شما می‌توانید تیر بار را آزاد گذاشته یا به جلو و عقب سفینه خود متصل کنید؛ اما این کار فرایندی بسیار خشک و عذاب‌آور دارد. برای مثال زمانی که شما تیر بار را در جلوی خود متصل کرده‌اید نمی‌توانید جهت آن را تغییر دهید، بلکه باید ابتدا آن را به جلو پرتاب و دوباره احضار کنید. سپس پیش از چسبیدن آن به شما جاخالی داده و پشت سفینه خود را به آن نزدیک نمایید. این موضوع زمانی که از همه جهات جهت توسط دشمنان محاصره شده باشید بسیار عذاب‌آور است و به دفعات باعث مرگ شما می‌شود.

به موارد بالا شیب سختی نامتعادل بازی را نیز اضافه کنید. سختی بازی دارای نوسانات بسیار است و ممکن است یک مرحله و باس فایت آن را ساده‌تر از مراحل قبل در نظر بگیرید. از طرفی برخلاف بسیاری از بازی‌های مرسوم این سبک شما پس از مردن از همان نقطه شروع نکرده و پاور آپ‌های خود را همراه ندارید. در عوض بازی دارای یک سیستم چک پوینت بسیار سخت‌گیرانه است. شما پس از هر بار مردن به محل مشخصی بازگشته و تمام پاور آپ‌های خود را از دست می‌دهید. این مسئله زمانی بدتر می‌شود که بدانید چک پوینت‌ها در بدترین محل‌های ممکن قرار گرفته‌اند. به این معنی که شما نه تنها هیچ پاور آپی ندارید؛ بلکه در میان موج عظیم دشمنانی زنده شده‌اید که زدن آن‌ها حتی با بهترین پاورآپ نیز در درجات سختی بالاتر بسیار مشکل است. به همین دلیل مردن در این بازی به معنای شکنجه شدن است و باید تا می‌توانید خوب بازی کنید.

اولین نوبتی که بازی را شروع می‌کنید بازی تنها ۲ مرتبه امکان ادامه دادن پس از شکست را به شما می‌دهد. به این صورت که پس از هر ۳ بار شکست خوردن بازی تا دو مرتبه از شما سؤال می‌کند آیا تمایل دارید ادامه دهید یا خیر؟ این عدد با هر باری که بازی را انجام دهید بیشتر می‌شود تا جایی که به بینهایت می‌رسد. به علاوه تعداد و الگوی حرکتی دشمنان و حملات آن‌ها در تمام درجات سختی ثابت است و تنها تفاوت در درجات سختی در میزان پاورآپ‌ها و جان دشمنان قرار دارد. در چنین حالتی بازی به سرعت جذابیت و سیستم چالش خود را از دست می‌دهد و تنها انگیزه انجام دوباره آن رفتن به سخت‌ترین درجه بازی است.

در R-Type Final 2 امکانات نمایشی بسیاری وجود دارد که حضور آن‌ها کاملاً غیرضروری به نظر می‌رسد. برای نمونه بازی به شما اجازه می‌دهد تا نام و تصویر پس‌زمینه منو اصلی را به صورت دلخواه تغییر دهید.

برای ساخت R-Type Final 2 از موتور بازی‌سازی Unreal Engine 4 استفاده شده است. تنها ویدئوی بازی که داستان آن را در ابتدا روایت می‌کند، به صورت سه بعدی طراحی شده، اما کیفیت چندانی ندارد. در طول بازی نیز حرکت شما از چپ به راست و تنها در دو بعد صورت می‌گیرد؛ اما بخشی از طراحی‌ها سه بعدی بوده  و زاویه دوربین برای پیشروی چرخش می‌کند.

طراحی هنری بازی چنگی به دل نمی‌زند با وجود متنوع بودن مراحل، با محیط‌هایی تاریک و رنگ‌بندی یکنواختی مواجه هستید. در مقابل بخش فنی کار خود را به خوبی انجام داده و حتی در شلوغ‌ترین صحنه‌های مبارزه نیز کوچک‌ترین افت فریمی را مشاهده نخواهید کرد.

موسیقی و صداگذاری بازی نیز کار خود را به خوبی انجام داده‌اند و در هنگام مبارزات بی‌پایان بازی شما را همراهی خواهند کرد.

بازبینی تصویری

شما می‌توانید اسم بازی را به صورت محدود عوض کنید.

از دیگر قابلیت‌های نمایشی بازی برای شخصی‌سازی پروفایل

یکی از باس‌فایت‌های انتهایی بازی که چالش خاصی با خود به همراه ندارد

بخش کوچکی از مبارزات بازی