همه‌ی طرفداران انیمه با اثر بزرگ وان پیس (One Piece) آشنا هستند. بازی‌های زیادی با نام‌های مختلف از این انیمه ساخته شده اما در سالگرد 25 سالگی وان پیس، یک عنوان متفاوت به نسبت آثار پیشین از آن معرفی شد و بعد‌تر برای تمامی پلتفرم‌ها (به غیر از Xbox One) منتشر شد. بازی One Piece Odyssey به شدت به ماجرای انیمه وفادار بوده و توانسته در بخش روایت عالی عمل کند اما مشکلاتی در سایر موارد پیرامون گیم‌‌پلی خود دارد. در ادامه با نقد و بررسی این بازی همراه گیمین‌گرویتی باشید.

از زمانی که در سال 1999 انیمه وان پیس بر اساس مانگای خود شروع به پخش شد، مورد توجه همه از جمله بازی‌سازان قرار گرفت. شرکت باندای قبل از ادغام با نامکو در سال 2005، به ساخت بازی در رابطه با وان پیس علاقه داشت. این شرکت در سال 2000 با عنوان One Piece: Become the Pirate King! اولین عنوان ساخته شده از مانگا و انیمه وان پیس را منتشر کرد. از آن به بعد مخصوصا پس از زمانی که باندای‌ نامکو به وجود آمد، عناوین زیادی از وان پیس مانند مجموعه‌های Pirate Warriors، Unlimited و Grand Battle! روی کنسول‌های مختلف ساخته شد. حتی برای موبایل هم این اثر بازی دارد. در سال 2022 استودیو باندای نامکو با نظارت خود خالق اثر آقای ایچیرو اودا (Eiichiro Oda) روی داستان، یک عنوان جذاب و متفاوت را ساخته که در کنار نکات منحصربه فردش، موارد منفی نیز دارد.

قبل از تحلیل داستان، باید موضوع مهمی را برایتان در رابطه با بازی شفاف‌سازی کنم. روایت با اینکه در چارچوب جدیدی قرار گرفته اما اشاره‌های بزرگی به ماجراهای گذشته شخصیت لوفی و دزدان دریایی کلاه حصیری دارد. به عبارتی اگر انیمه را ندیده‌اید و مستقیم به سراغ انجام بازی رفته‌اید، بخش زیادی از داستان برایتان فاش می‌شود. به همین خاطر بهتر است حداقل تا پایان حماسه درسروزا (Dressrosa Saga) را دیده باشید که تجربه این عنوان برایتان لذت‌بخش باشد. البته روایت One Piece Odyssey به تمام جزئیات حماسه‌ها و آرک‌هایی که اشاراتی به آن‌ها دارد، نمی‌پردازد. بنابراین می‌توانید پس از اتمام بازی، در صورت اینکه انیمه را تماشا نکرده‌اید، با دید وسیع‌تری به سراغ انیمه بروید و از آن هم لذت ببرید.

روایت بازی با اینکه در چارچوب جدیدی قرار گرفته اما اشاره‌های بزرگی به ماجراهای گذشته شخصیت لوفی و دزدان دریایی کلاه حصیری در انیمه را دارد.

ماجراجویی جدید کلاه حصیری‌ها

روایت بسیار جذاب آغاز می‌شود. لوفی و خدمه‌اش که مثل همیشه با سانی (کشتی معروف دزدان دریایی کلاه حصیری‌) در دریا در حال تاخت و تاز هستند، به جزیره‌ مرموزی بر می‌خورند. به صورت خیلی ناگهانی ابرهای سیاهی پدیدار می‌شوند و سانی به آسمان می‌رود . مثل اینکه این مکان عجیب قرار نیست به همین راحتی پذیرای کلاه حصیری‌ها باشد. با سختی زیاد آن‌ها روی زمین فرود می‌آیند اما سانی صدمه می‌بیند. اکنون لوفی و بقیه در جزیره گیر افتاده‌اند و تا وقتی که سانی مثل روز اولش نشود، باید در این جزیره بمانند. مکانی که ماجرای عجیبی در وجود خود دارد و چالش‌های سختی را در مقابل مسیر لوفی و دوستانش قرار می‌دهد.

بازی One Piece Odyssey از لحاظ داستان بهترین عنوان در بین تمامی آثار ویدیوگیم وان پیس به شمار می‌رود. علت این موضوع پیروی نکردن از فرمول همیشگی بازی‌های وان پیس برای پایه‌گذاری روایت بوده است. به عبارتی ماجرای داستان، وفاداری خود به همه‌ی حماسه‌ها و آرک‌های انیمه را به شکلی متفاوتی نشان داده و به جرعت روایت بازی را می‌توان یک آرک جدید از وان پیس حساب کرد. کلمه آرک برای توصیف داستان این عنوان چیز کمی نبوده بلکه با مقدار زمان و جذابیتی که از ماجرا به نمایش گذاشته شده، به خوبی به این دستاورد رسیده است. روایت بازی در 9 چپتر خلاصه شده و هرکدام آن، مدت زمان و روند پیگیری متفاوتی دارد. عدم یکسان بودن میزان مدت اتمام هرچپتر شاید در ابتدا کمی بد به نظر بیاید اما به مرور از آنچه که فکر می‌کنید، بهتر عمل می‌کند. همچنین روند چپتر‌ها در یک‌سوم پایانی بازی، چالش‌برانگیز هم می‌شود و به واسطه آن، روایت تکراری بودن را از خود دور می‌کند. البته تمامی نکات مثبت در ماجرا به حضور ویژه آقای ایچیرو اودا نیز وابسته بوده است. بیایید کمی به ساختار داستان بپردازیم. مقدمه جرقه‌ی تازه بودن و یک مسیر داستانی پرفراز و نشیب را به تصویر می‌کشد. با ورود شخصیت‌های جدید، روایت در همان ابتدا رنگ متفاوت و مورد‌پسندی به خود می‌گیرد. آدیو (Adio) و لیم (Lim) شخصیت‌های جدیدی هستند که نقش‌های تاثیرگذاری را در روایت ایفا کرده و زیبایی زیادی را در دل بازی One Piece Odyssey ایجاد می‌کنند. در واقع این دو شخصیت معدود درهای بسته‌ در داستان‌هایی که از وان پیس در صنعت بازی‌های ویدیویی بود را با کلیدی ارزشمند باز کرده‌اند. روایت پس از اتمام چپتر اول، تا پایان بسیار هماهنگ و بدون مشکل جلو می‌رود و در آخر با یک پایان‌بندی جذاب به اتمام می‌رسد. پایانی که شاید به احتمال خیلی کم، شعله‌ی کوچکی برای ساخت نسخه دوم این عنوان باشد.

بازی One Piece Odyssey از لحاظ داستان بهترین عنوان در بین تمامی آثار ویدیوگیم وان پیس به شمار می‌رود.

بازگشت نبرد‌های خاطره‌انگیز

سبک اصلی این عنوان، جهان‌باز بوده و برای روند کلی گیم‌پلی، این مورد ایجاد شده است. البته این سبک مشکلاتی در خود دارد. در طول تجربه تمامی چپترهایی که به مکان‌های مختلف می‌روید، اصلا حس جهان‌باز به شما القا نمی‌شود. در تنوع چشم‌نواز محیط‌های بصری شکی نیست اما مکان‌ها به شدت محدود شده‌اند و به درستی سبک جهان‌باز را به نمایش نمی‌گذارند. به همین علت، گشت‌وگذار در محیط‌ها فقط به منظور پیدا کردن آیتم و مراحل فرعی، جذاب بوده و در حالت کلی خیلی راضی‌کننده نیست. نکته جالب در رابطه با ساختار گیم‌پلی بازی، برخی پازل‌های جذاب است. این موضوع کمی توانسته محدودیت محیط‌های بصری را در سایه فرو کند و مغز بازیکنان را نیز به چالش بکشد. تمرکز گیم‌پلی و هسته‌ اصلی بازی One Piece Odyssey روی سبک نوبتی بوده است. موضوعی که در پیرامون خود دارای مشکلاتی متعددی بوده و برخلاف عملکرد عالی بخش داستانی، به درستی نشان داده نشده است. در حالت کلی در یک مبارزه می‌توانید با 4 شخصیت از دزدان دریایی کلاه حصیری (لوفی، زورو، سانجی، روبین، اوسوپ، نامی، چوپر، بروک و فرانکی) به نبرد بروید و سایرین را قادر هستید به عنوان یار جایگزین به میدان جنگ اضافه کنید. البته در طول تجربه روایت، شخصیت‌های دیگری نیز به جمع شما می‌پیوندند؛ اما کنترل آن‌ها در مبارزه به عهده هوش مصنوعی بوده که اگر در اختیار خود بازیکن قرار می‌گرفت، شاید می‌توانست لذت بیشتری از شخصیت‌ها را در جنگ نشان دهد. (هیچ‌کاری در قبال شخصیت‌های مهمان نمی‌توان انجام داد) اولین مشکل در سیستم گیم‌پلی، روند به هم‌ریخته و نامتمرکز نوبت‌ها است. در نبرد با دشمنان، نوبت‌ها کاملا تصادفی و غیر قابل پیش‌بینی هستند و تا اواسط بازی به شدت سطح مبارزه‌ها را نادرست جلوه می‌دهند اما اگر نبردهای زیادی انجام دهید، در یک‌سوم پایانی، دیگر به این مورد عادت می‌کنید و به چشم مشکل به آن نمی‌پردازید.

تمرکز گیم‌پلی و هسته‌ اصلی بازی One Piece Odyssey روی سبک نوبتی بوده است.

مبارزات در فضای خاصی دور از گشت‌وگذار معمولی در مکان‌ها صورت می‌گیرد. سیستم مبارزه بازی در 4 حالت Attack، Skill، Item و Bond Arts به علاوه‌ی گزینه Tactice خلاصه می‌شود. دو عامل مهم و وابسته به این سیستم، مقدار جان و TP بوده که به درستی میزان‌بندی آن‌ها انجام شده است. حمله در کنار ضربه زدن به دشمن، TP را افزایش می‌دهد و بیشتر در موقعیت‌هایی که TP به اتمام می‌رسد، به کار می‌آید. شخصیت‌ها برخی توانایی‌های خاصی دارند که به قدرت هرکدام آن‌ها مربوط می‌شوند. با انتخاب حالت Skill و استفاده از TP تعیین شده برای حرکات درون آن، می‌توانید ضربه‌های مهلک و قدرتی روی دشمنان وارد کنید. ارتباط این حالت بسیار به مقدار TP بستگی دارد. وقتی لوفی و سایر همدستانش در مبارزه‌ها به شدت زخمی می‌شوند، باید از آیتم‌های مختلفی که در اختیار دارید، استفاده کنید. در غیر این صورت، شخصیت‌ها تسلیم می‌شوند. اگر این اتفاق برای همه‌ی افراد صورت بگیرد، بازی را خواهید باخت. خود آیتم‌ها نیز در سه دسته درمانی، غذا و Trick Ball تقسیم می‌شوند. کارایی آیتم‌های درمان و غذا خیلی شبیه به هم هستند اما یک تفاوتی دارند. هردو برای برای بهبود نوار جان استفاده می‌شوند اما در کنار این مورد، بعضی غذاها می‌توانند سطح قدرت هرشخصیت را برای تعداد نوبت مشخصی بالا ببرند. در دیگر سو، برخی آیتم‌های درمان قادر هستند که TP را افزایش دهند و یا زخم ماندگاری که از طرف دشمن به هرکدام از شخصیت وارد شده را برطرف سازند. کارایی Trick Ball برخلاف غذاها بوده با این تفاوت که فقط در خصوص دشمنان اعمال می‌شود. این دسته از آیتم‌ها قادر هستند سطح توانایی دشمنان را کاهش دهند و آن‌ها را در نوبت‌های معینی در مقابل شخصیت‌های شما تضعیف کنند. تنوع در تمامی آیتم‌ها بسیار عالی بوده و دست بازیکنان را برای انتخاب خیلی باز کرده است. حالت Bond Arts زیاد کارایی به خصوصی نسبت به موارد قبلی ندارد اما اگر ماموریت‌های خاصش را در هرچپتر انجام دهید، با هماهنگ کردن بعضی شخصیت‌ها، ضربه قدرتمندی را به دشمنان متحمل می‌کند. این حالت ربطی به TP ندارد و به Bond Charge وابسته است. به عبارتی برای استفاده از حرکات شگفت‌انگیز و تیمی Bond Arts باید مقدار مشخصی Level درون Bond Charge خرج کنید. در طول مبارزه‌های بعدی سطح  Level به صورت خودکار دوباره پر می‌شود. آخرین مورد گزینه Tactice بوده که تاثیرات مهمی را در مبارزه‌ها دارد. تغییر شخصیت، عوض‌کردن کنترل نبرد (به جای خود، هوش مصنوعی را برای انجام مبارزه می‌گذارید)، چک‌کردن وضعیت نوار جان و TP هر 4 شخصیت درون مبارزه خودتان و فرار (در نبرد‌های مهم داستانی بی‌استفاده است) از جمله کارایی این گزینه بوده که اصلا به نوبتی‌ بودن ربطی ندارد و به صورت آزاد می‌توان هر 4 مورد را انجام داد. در اتمام هر مبارزه پول، تجربه و وسیله (وسیله‌ها در اتمام مبارزات مهم داستانی داده می‌شود) به دست می‌آورید. تجربه باعث می‌شود سطح شخصیت‌ها افزایش پیدا کند و هرکدام آن‌ها قدرتمندتر شوند. به عبارتی مبارزه بیشتر سطح شخصیت‌ها را زودتر بالا می‌برد. همچنین دشمنان نیز یکی از مهم‌ترین پایه مبارزات است. تنوع، جذابیت ظاهری، ‌Skill درونشان و چالشی بودن نبرد‌ها نکاتی بوده که دلیل شده تقابل شگفت‌انگیزی با آن‌ها داشته باشیم.

سیستم مبارزه بازی در 4 حالت Attack، Skill، Item و Bond Arts به علاوه‌ی گزینه Tactice خلاصه می‌شود.

بزرگترین مشکل سیستم مبارزه، نبود حالت دفاع و تمرکز زیاد روی آیتم‌های تقویتی برای پوشاندن این مورد است. به عبارتی در نوبت هر 4 شخصیت خود یا باید بجنگید و یا زیان‌های وارد شده را جبران کنید. به همین خاطر وجود نداشتن حالت دفاع وابستگی زیادی را در خصوص آیتم‌های غذا و درمان ایجاد می‌کند و تعداد آن‌ها را کاهش می‌یابد. وقتی مقدار آیتم‌های تقویتی کم شود، مشکلاتی زیادی مخصوصا در مبارزه با دشمنان قدرتمند داستان ایجاد می‌شود. البته قرار دادن چوپر به عنوان شخصیت ثابت، شاید کمی فشار مبارزه با آیتم‌های تقویتی کم را حل کند. علاوه بر این نکته، تا اواسط بازی، مبارزه‌ها کسل‌کننده و تکراری هستند اما به مرور چالشی‌تر می‌شوند. در کل سیستم مبارزه در یک‌سوم پایانی فوق‌العاده به نظر می‌رسد که همه‌ی این جذابیت به خاطر تنوع توانایی‌ها، آیتم‌ها و استفاده گسترده از قابلیت‌ها است. اما قبل از آن، خیلی مبارزه‌ها در بازی خوش نمی‌درخشند.

بزرگترین مشکل سیستم مبارزه، نبود حالت دفاع و تمرکز زیاد روی آیتم‌های تقویتی برای پوشاندن این مورد است.

جزئیات جذاب و شگفت‌انگیز

در مکان‌های محدود بازی، نکات جذابی وجود دارد. در طول تجربه این عنوان می‌توانید کنترل تمامی شخصیت‌های دزدان دریایی کلاه حصیری را داشته باشید. البته ویژگی‌های مهمی در خصوص بعضی از شخصیت‌ها قرار گرفته که باعث اهمیت بیشتر آن‌ها شده است. لوفی با قدرت خود قادر بوده آیتم‌هایی که در محیط وجود دارند را از فاصله‌ی تقریبا دوری بگیرد. همچنین این شخصیت در برخی مکان‌های بسته، می‌تواند از یک سمت به سوی دیگر برود. البته برای این کار باید شرایطش محیا باشد. زوزو با شمشیر‌هایش باید در‌‌های بسته‌ای که در مقابل مسیر وجود دارند را از بین ببرد. وی همچنین برخی جعبه‌های آهنین که آیتم‌های خوبی درونشان هستند را می‌تواند ببرد و محتوای داخلش را به دست بیاورد. با داشتن موارد اولیه لازم، فرانکی قادر بوده پل‌هایی برای مسیر‌های بسته بسازد. مورد جالب در رابطه با فعالیت زورو و فرانکی برای هموار ساختن مسیر حرکت، انجام سریع فعالیت‌ آن‌ها بدون هیچ لودینگی است. شخصیت‌های روبین، سانجی و اوسوپ مهم‌ترین فعالیت را در بازی انجام می‌دهند. سانجی که از قضا آشپز کشتی هم است، با داشتن مواد اولیه لازم غذا می‌پزد و لیست آیتم‌های غذا را افزایش می‌دهد. ویژگی اوسوپ نیز همانند سانجی بوده اما او غذا درست نمی‌کند بلکه Trick Ball‌های مختلفی می‌سازد که هرکدام کارایی خاص خودشان را دارند. البته بدون مواد اولیه آن‌ها از ویژگی خود نمی‌توانند استفاده کنند. روبین فعالیت Fuse را انجام می‌دهد. او با ادغام وسیله‌ها، آن‌ها را قوی‌تر می‌کند. این کار باعث می‌شود. قدرت شخصیت‌ها افزایش پیدا کند و در برابر دشمنان قدرتمند‌تر شوند. همه‌ی ویژگی‌ها به درستی ایجاد شده و مشکلی ندارند. همچنین جذابیت هرکدام با ساختار باطنی شخصیت‌ها، باعث شده با دزدان دریایی کلاه حصیری بیشتر ارتباط برقرار کنیم. طراحی، دیگر موضوعی بوده که توانسته به خوبی لوفی و خدمه‌اش را جذاب نشان دهد. ظاهر هرشخصیت مطابق آنچه در تصور داشتیم، انجام شده و برای زیبایی بیشتر لباس‌های خاصی نیز در بازی برای آن‌ها به وجود آمده است. البته لباس‌ها به راحتی به دست آورده نمی‌شوند و باید سطح شخصیت‌ها را افزایش دهید و ماموریت‌های فرعی مختلفی را به اتمام برسانید. همچنین طراحی شخصیت‌ها در کات‌سین‌ها نیز به شدت جذاب به نظر می‌رسد و زیبایی زیادی را به بخش داستانی وارد می‌کنند. البته کات‌سین‌ها نیز به درستی ساخته شده‌اند وگرنه در غیر این صورت جذابیتی از سوی آن‌ها دیده نمی‌شد. بازی One Piece Odyssey به شدت از لحاظ موسیقی و صداگذاری عالی است. دیالوگ‌های جذابی که برای شخصیت‌ها در نظر گرفته شده، علاوه بر مناسب بودن، ارتباط آن‌ها را همانند انیمه به تصویر می‌کشد. صداپیشگان در نمایش این موصوع بسیار عالی عمل کرده‌اند. در هرچپتر موسیقی متفاوتی شنیده می‌شود که انتظار این حد از عالی‌بودن آواها را از این عنوان نداشتیم. آن‌ها تطابق زیادی با محیط‌های بصری دارند و تجربه بازی را به شدت گوش‌نواز می‌کنند.

در طول تجربه این عنوان می‌توانید کنترل تمامی شخصیت‌های دزدان دریایی کلاه حصیری را داشته باشید.

به طور کلی 5 مکان اصلی Waford ،Alabasta ،Water Seven ،Marineford و Dressrosa برای این بازی طراحی شده است. محیط‌ها با اینکه به خاطر محدودیت سبک جهان‌باز در ارائه‌ی تجربه‌ای ناب شکست می‌خورند، اما جذاب هستند. همچنین موارد مختلفی درون مکان‌ها وجود دارند که کمی لذت گشت‌وگذار را بیشتر کرده‌اند. اولین مورد جالبی که در محیط می‌بینید، Save Point‌ها هستند. آن‌ها علاوه بر ذخیره بازی، احیای کامل جان تمامی شخصیت‌ها را انجام می‌دهند. توجه کنید که حتما این مورد جدی بگیرید و مدام از آن‌ها استفاده کنید. چون اگر در یک مبارزه شکست بخورید، بازی از آخرین جایی که ذخیره انجام داده‌اید شروع می‌شود. مورد بعدی Camp و Tavern بوده که زمینه‌ای برای به کار‌گیری ویژگی‌های شخصیت‌ها مثل آماده‌کردن غذا توسط سانجی است. همچنین در Tavern می‌توانید بازی را هم ذخیره کنید. برای خرید مواد اولیه غذاها و Trick Ball باید سری به General Merchant بزنید. در این مکان‌ها آیتم‌های درمان نیز برای خرید قرار دارند. یک مغازه دیگر که خرید از آن بسیار به سهولت مبارزه‌ها و بالارفتن قدرت شخصیت‌ها کمک می‌کند، Yoisa Shop است. موجود بامزه‌ای به شکل میمون به نام Yoisa، وسیله‌های ارزشمندی می‌فروشد که به شدت تاثیرات زیادی در گیم‌پلی دارد. البته قیمت‌ها بالا هستند و برای خرید وسیله‌های مختلف باید پول تقریبا زیادی داشته باشید. همچنین Yoisa با گرفتن مبلغ کمی، ادغام وسیله‌های دیگر که توسط روبین انجام شده را خنثی می‌کند. مهم‌ترین نکته در رابطه با سبک جهان‌باز این عنوان، سیستم Fast Travel است. برای این موضوع باز هم بازی از شخصیت Yoisa کمک گرفته اما یک مشکلی دارد. جابه‌جایی در مکان‌ها به سرعت و بدون هیچ‌گونه مشکل فنی انجام می‌شود ولی برای این‌ کار، بازی بی‌خود و ‌بی‌جهت همه‌ چیز را سخت کرده است. علت آن هم فعال نبودن خودکار Guide Stands‌ بوده که باید خودتان آن‌ها را فعال کنید تا بتوانید در جاهای مختلف جابه‌جا شوید. همچنین در طول بخش داستانی این سیستم خیلی اجازه جابه‌جایی به شما را نمی‌دهد و بازیکنان را مجبور به گشت‌وگذار در محیط‌ها را می‌کند. در کنار این مورد، دو شکل دیگر برای Fast Travel در دو مکان اصلی Alabasta و Water Seven ایجاد شده که بیشتر جنبه‌ی داستانی دارند و وفاداری بخش روایت به ظاهر واقعی محیط‌های انیمه را نشان می‌دهد. آخرین نکته در رابطه با موارد درون محیط، ماموریت‌ها است‌. در کل مراحل به 4 دسته اصلی، فرعی، Memory Link و Bounty Hunt تقسیم می‌شوند. مرحله‌های اصلی به بخش داستانی ربط دارد و فرعی نیز چاشنی جذابیت بیشتر بازی است. در ماموریت‌های Memory Link با شخصیت‌های مشخصی به دنیای خاطراتی که در مکان‌ها نهفته سفر می‌کنید و  با اتمام آن‌ها، حرکات جدیدی به Bond Arts مبارزه‌تان اضافه می‌شود. مراحل Bounty Hunt آخرین مورد بوده که بیشتر به خاطر افزایش پول به وجود آمده‌ است. تصویر شکار افراد مختلفی در تابلو Tavern‌ها قرار گرفته و با شکست هرکدام از آن‌ها، مقداری پول به دست می‌آورید. تعاملاتی که با اشخاص مورد شکار انجام می‌شود خیلی جالب است. تنوع هر 4 دسته دلیل محکمی برای تجربه طولانی بازی بوده و انجام آن‌ها بسیار جذاب است.

محیط‌ها با اینکه به خاطر محدودیت سبک جهان‌باز در ارائه‌ی تجربه‌ای ناب شکست می‌خورند، اما جذاب هستند.

درخشش بی‌نظیر خلاقیت

بازی One Piece Odyssey از لحاظ ظاهری با خلاقیت‌هایی که درونش به کار رفته، فوق‌العاده به تصویر کشیده شده است. از تصویر جذاب منو و پس‌زمینه بگذریم به بخش‌های مختلفی که در صفحه Stop این عنوان قرار گرفته، می‌رسیم. در نگاه کلی 6 بخش برای تعریف جزئیات ایجاد شده که هرکدام از آن‌ها مربوط به اطلاعات خاصی است. اولین دسته Crew بوده که هدفش در جابه‌جایی شخصیت‌های جایگزین با اصلی و بررسی اوضاع نوار جان، TP و سطح قدرت خلاصه می‌شود. همچنین با جمع‌آوری تعداد قابل توجه‌ای Cube Fragments، می‌توانید در این بخش سطح توانایی‌های مبارزه شخصیت‌ها را افزایش دهید. بخش بعدی Equipment بوده که مهم‌ترین موضوع در این صفحه به شمار می‌رود. در رابطه با وسیله‌ها کمی صحبت کردیم. کارایی وسایل که افزایش قدرت بوده در این بخش بیشتر دیده می‌شود و همه چیز برای تعیین این قدرت‌ها برای شخصیت‌ها بر عهده خود بازیکنان قرار گرفته است. شخصیت‌ها در این بخش یک مربعی دارند که باید در داخلش مربع یا مستطیل‌های کوچک‌تری قرار بگیرد. این مربع و مستطیل‌های کوچک در واقع همان وسایلی بوده که در طول بازی با شکست دشمنان، داخل صندوقچه‌های گنج پنهان در محیط و Yoisa Shop می‌توانید  به دست بیاورید. (مربع اصلی در آغاز اندازه‌ی کوچکی دارد اما در پایان هرچپتر، مربع برخی شخصیت‌ها به مرور بزرگ‌تر می‌شود و وسایل بیشتری داخلش جا می‌گیرد) هرکدام از وسیله‌ها مربوط به قدرتی‌های متفاوتی است. مثلا ویژگی یک حلقه در دسته دفاع قرار گرفته که با استفاده از آن باعث افزایش سطح دفاع شخصیت مورد نظر استفاده قرار می‌گیرد. (ویژگی شخصیت روبین به وسایل خیلی وابسته است) تنوع وسایل و طرز فکر برای به کارگیری آن‌ها در این بخش بسیار بالا بوده و همین موضوع جذابیتش را بیشتر کرده است. دو بخش نقشه و آیتم موارد بعدی هستند که به درستی اطلاعات درون خود را نشان می‌دهند. پس از اتمام ماموریت‌ها، برای کسب پاداش و یادآوری دوباره داستان، دو بخش Episode و Objectives به شما کمک خواهند کرد. در Episode تمامی مراحل مختلفی که انجام می‌دهید، ثبت می‌شود و در Objectives پاداش انجام آن‌ها را به دست می‌آورید. همچنین در بخش  Objectives بار دیگر از زبان یک راوی مرموز (در پایان معلوم می‌شود که او کیست) اطلاعات تکمیلی روایت مرحله‌ها بازگو می‌شود. اگر حوصله داشتید و یا موردی در ماجرا را متوجه نشدید، این بخش خیلی به کمک شما می‌آید. همچنین تصمیم ایجاد این بخش نیز یکی از نکات قوت پررنگ بازی حساب می‌شود. آخرین مورد تنظیمات بوده که هرآنچه که باید داخلش باشد را می‌بینید. تنها مورد عجیب در رابطه با تنظیمات، نبود حالت‌های مختلف سختی است. این عنوان می‌توانست با ایجاد درجه‌های سختی، روند بازی را آسان‌تر کند. البته به مرور هرچه به پایان ماجرا نزدیک می‌شویم، تجربه بازی سخت‌تر می‌شود. به عبارتی سختی در چپتر‌ها تقسیم شده است. تمامی مواردی که از بخش‌های مختلف گفته شد را از One Piece Odyssey انتظار نداشتیم. با ایجاد آن‌ها بازی موفق شده خلاقیت و جذابیت بالایی از خود نشان دهد. نکاتی که عملکرد ارزشمند این عنوان را به نسبت سایرین بیشتر نشان می‌دهد.

بازی One Piece Odyssey از لحاظ ظاهری با خلاقیت‌هایی که درونش به کار رفته، فوق‌العاده به تصویر کشیده شده است.