سری Marvel’s Spider-Man، در سبک اکشن ماجراجویی، به عنوان یکی از بزرگترین فرانچایز‌های انحصاری پلی‌استیشن، پس از انتشار موفق عنوان Marvel’s Spider-Man در سال ۲۰۱۸، توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرد. در زمان مذکور، استودیو Insomniac Games با بازگرداندن یکی از محبوب‌ترین ابرقهرمانان تاریخ، موفق شد یک فرانچایز انحصاری بزرگ دیگر به لیست بلند عناوین فرست پارتی پلی‌استیشن، بیافزاید. حال پس از گذشت ۵ سال از عرضه موفق نسخه اول و انتشار یک نسخه اسپین آف، پس از مدت‌ها انتظار نسخه دوم این عنوان ابرقهرمانی محبوب منتشر شده است. با گیمین‌گرویتی همراه باشید تا Marvel’s Spider-Man 2 را لایه به لایه نقد و بررسی کنیم و ببینیم که آیا این نسخه موفقیت نسخه اول را تکرار کرده است یا خیر.

تاریخچه و داستان – بازگشتی شکوهمندانه:

داستان Marvel’s Spider-Man 2،‌ حدود ده ماه پس از اتفاقات نسخه اسپین آف مجموعه، یعنی Spider-Man Miles Morales رخ می‌دهد. شخصیتPeter Parker  سعی دارد در کنار وظایفش به عنوان اسپایدرمن، زندگی عادی و روزمره خود را نیز اداره کند. Miles Morales نیز، پس از کنار آمدن با تمام اتفاقاتی که برایش رخ داده، وظایفش به عنوان اسپایدرمن را به بهترین نحو ممکن دنبال می‌کند و تمام تلاشش را می‌کند تا به عنوان ناجی نیو‌یورک، واقع شود. در این عنوان، بازیکن کنترل هر دو شخصیت پیتر پارکر و مایلز مورالز را بر عهده دارد و ضمن قابلیت تغییر بین دو شخصیت در زمان دلخواه، در مراحل مختلف نیز، بازیکن کنترل آن‌ها را به عهده می‌گیرد. در همان دقایق ابتدایی بازی، این عنوان با یک شروع هیجان‌انگیز و سینماتیک، مخاطب را در جای خود میخکوب می‌کند و او را وادار به ادامه دادن این داستان هیجان انگیز می‌کند. کات‌سین‌ها و انیمیشن‌ها مشخصا بهبود زیادی به نسبت دو عنوان پیشین داشته‌اند و حتی پیش‌تر از قبل بازیکن را در جریان داستان غوطه ور می‌کنند و احساسات را القا می‌کنند. در ادامه، از سرعت روند داستان کمی کاسته می‌شود و تعدادی از مراحل تا حدی بی ربط به داستان می‌شوند تا بازیکن بیشتر با محیط و گیمپلی بازی آشنا شده و با آن ارتباط برقرار کند؛ اما به محض اینکه بازیکن حس می‌کند تمام هیجان بازی را تجربه کرده است، با یک پیچش داستانی و اوج گیری فوق‌العاده، مخاطب را باری دیگر، بیشتر از قبل مجذوب جریان بازی می‌کند. نهایتا در اواخر بازی، هیجان و جذابیت داستان به اوج خود می‌رسد و با پایانی کاملا مناسب، همانند نسخه‌های قبلی، راه را برای نسخه‌های آینده هموار کرده و مخاطب را برای فهمیدن ادامه داستان، هیجان‌زده می‌کند. در کل، بخش داستانی بازی عالی است، اما بی نقص نیست، چرا که برخی مراحل اصلی بازی به داستان بی ربط هستند، اما در ادامه داستان و به واسطه اتفاقات جذاب و روایت فوق العاده، این مورد قابل چشم پوشی است. داستان جذاب این عنوان با کات‌سین‌های سینماتیک و مملو از آدرنالین، پیچش‌های داستانی غیر منتظره و نهایتا پایانی مناسب، بزرگترین نقطه قوت این عنوان به شمار می‌رود و باری دیگر موفقیت نسخه اول را تکرار می‌کند.

گیم‌پلی – پیشرفتی چشمگیر:

شاید در نگاه اول، گیم‌پلی و مبارزات بازی نسبت به دو نسخه پیشین، تفاوت چندانی نداشته باشد؛ اما این عنوان، ضمن حفظ قابلیت‌های جذاب و مزایای نسخه‌‌ قبل و ارتقای کیفی آن‌ها، تعداد زیادی قابلیت جدید افزوده تا نهایتا گیم‌پلی و مبارزات بازی حتی پیش‌تر از قبل جذاب و هیجان انگیز شود. به لطف قابلیت‌های جدید مانند Web Wings – که مانند پاراگلایدر عمل کرده و به بازیکن اجازه جابجایی سریع‌تر در نقشه بازی می‌دهد – و چندین قابلیت جذاب دیگر، لذت گشت و گذار و تار زنی در خیابان‌های نیویورک، دو چندان شده است؛ فیزیک تار زنی نیز واقع گرایانه‌تر و جذاب‌تر شده است. همچنین در بخش مبارزات نیز، در ضمن وجود تمام حرکات و قابلیت‌های نسخه‌های پیشین، بالغ بر ۲۰ قدرت و قابلیت جدید برای هر دو شخصیت قابل بازی اضافه شده که هرکدام به نوع خود مفید واقع می‌شوند و مبارزات بازی را بسیار متنوع و جذاب می‌کنند. قابلیت Parry که در این نسخه به بازی افزوده شده، به بازیکن اجازه می‌دهد که با زمان‌بندی مناسب، ضمن دفع حرکات دشمنان، به آنها صدمه بیشتری وارد کند. قابلیت‌های هر دو شخصیت از دیگری متفاوت است و یک ‌تجربه کاملا جدید را رقم می‌زند. استفاده از این قابلیت‌ها و گجت‌ها به لطف چیدمان دکمه‌ها خوب و کنترل‌های بهبود یافته بازی، بسیار ساده و لذت بخش شده است. باس فایل‌های بازی، همانند دو نسخه پیشین، نقطه عطف مبارزات و گیم‌پلی بازی محسوب می‌شوند. این مبارزات حتی از نسخه‌های پیشین نیز بهتر شده‌اند؛ این مبارزات سریع‌تر و مرگ‌بارتر از گذشته شده‌اند و به لطف انیمیشن‌ها و کات‌سین‌های مملو از هیجان و آدرنالین، لحظات فوق‌العاده‌ای را برای بازیکن رقم می‌زنند. طراحی دشمنان و تنوع آن‌ها، مثال زدنی است، برخلاف نسخه قبلی که فقط چندین نوع دشمن در آن وجود داشت، در این نسخه، دشمنان تنوع بسیار بالایی دارند. هرکدام نیازمند استفاده از تکنیکی خاص برای شکست دادن هستند و نهایتا باعث تنوع بالای گیم‌پلی مبارزات می‌شوند. نقشه بازی، اکنون شامل چندین منطقه جدید می‌شود و اندازه آن به نسبت نقشه‌ نسخه‌های پیشین که فقط نیویورک را شامل می‌شد، تقریبا دو برابر شده است. علاوه بر مناطق جدید، جزئیات محیط بازی نیز ارتقای بسزایی داشته‌اند. به جرئت می‌توان گفت که اسپایدرمن ۲ زنده‌ترین و پر جزئیات‌ترین نسخه نیویورک در بازی‌های ویدئویی را به تصویر کشیده است.

همانند هر بازی جهان-باز دیگری، در کنار داستان درگیرکننده و جذاب بازی، مراحل فرعی و فعالیت‌های جانبی زیادی نیز در محیط وسیع بازی، گنجانده شده است. Insomniac Games تمام تلاش خود را کرده است تا برخلاف دو نسخه پیشین، این فعالیت‌های جانبی را متنوع و جذاب کند، اما در این زمینه چندان موفق واقع نمی‌شود؛ مراحل جانبی بسیار متنوع‌تر و گسترده‌تر شده‌اند؛ اما همچنان فقط برای مدتی جذابیت خود را حفظ می‌کنند و پس از آن، تا حدی خسته کننده و تکراری می‌شوند. همچنین اسپایدرمن ۲، به عنوان یک بازی انحصاری، به خوبی از تمام قابلیت‌های دسته دوالسنس پلی‌استیشن ۵ استفاده می‌کند؛ برخی افکت‌های صدای جذاب بازی از خروجی اسپیکر دسته شنیده می‌شوند و قابلیت‌های تریگر‌های تطبیق پذیر و بازخورد هپتیک دسته، بازیکن را به بهترین نحو ممکن در جریان بازی غوطه‌ور می‌کند. به لطف حافظه SSD سریع پلی‌استیشن ۵، در این بازی هیچ‌گونه بارگذاری وجود ندارد و حتی Fast Travelهای بازی نیز، بدون هیچگونه بارگذاری و بسیار سریع هستند.

طراحی صدا و موسیقی – جذاب و حماسی:

موسیقی حماسی Marvel’s Spider-Man 2 به بهترین نحو ممکن، حس یک عنوان ابرقهرمانی را القا می‌کند؛ موسیقی باس فایت‌ها و لحظات کلیدی بازی همگی جذاب و به یاد ماندنی هستند. همچنین هر دو شخصیت Peter و Miles موسیقی مختص خود را دارند که در حین گشت و گذار در محیط بازی و مبارزات پخش می‌شود. صداگذاری بازی، کاملا بی نقص است، تلفیق دیالوگ‌های بازی و صداگذاری بی نظیر با کات‌سین‌های خوش ساخت و سینماتیک بازی، به زیبایی احساسات را به بازیکن منتقل می‌کند. همچنین طراحی صدا‌های محیطی، و برخی افکت‌های صدای جزئی، به جذابیت جهان بازی می‌افزاید.

گرافیک و جلوه‌های بصری – شایسته نسل نهم:

گرافیک خیره‌کننده این عنوان، حرفی برای گفتن نمی‌گذارد، جزئیات بصری خیره کننده جهان بازی در کنار تکنولوژی رهگیری پرتو، صحنه‌های چشم نوازی را به وجود می‌آورند که می‌تواند مخاطب را برای مدت‌ها مجذوب کند. با قابلیت رهگیری پرتو، نورپردازی بازی کاملا بی نقص است؛ بازتاب نور و سایه‌ها بسیار خیره کننده هستند و جلوه‌های بصری جذاب این عنوان، در زمان‌های مختلف روز، صحنه‌های چشم نواز و پالت رنگی مخصوص خود را به وجود می‌آورد. هر چند برخی جلوه‌های گرافیکی بازی، تا حدی کم کیفیت هستند، به طور مثال، انفجار‌ها و گرافیک آتش‌، آن طور که باید با کیفیت نیستند. در این عنوان، دو حالت گرافیکی گنجانده شده است: Fidelity و Performance؛ که هرکدام به تنهایی تنظیمات جداگانه دارند. حالت Fidelity، رزولوشن 4K داینامیک به همراه رهگیری پرتو کامل (شامل سایه‌ها، بازتاب نور در آب و بازتاب نور روی شیشه‌های ساختمان‌ها) و نرخ فریم ۳۰ فریم بر ثانیه را مورد هدف قرار می‌دهد، در این حالت، محیط‌ها در شلوغ‌ترین حالت خود قرار دارند و بافت مو‌های شخصیت‌ها و لباس‌ها، با کیفیت‌تر هستند. از طرفی حالت Performance رزولوشن 4K داینامیک با نرخ فریم ۶۰ فریم بر ثانیه، با رهگیری پرتو ضعیف‌تر، بافت مو‌های کم کیفیت‌تر و حجم جمعیت کمتر را مورد هدف قرار می‌دهد. همچنین قابلیت ۱۲۰ هرتز نیز در این عنوان لحاظ شده است که با کاهش رزولوشن، امکان تجربه این عنوان با نرخ فریم ۱۲۰ فریم بر ثانیه را مهیا می‌کند. هر دو حالت گرافیکی در موارد نادر دچار افت فریم ناچیز می‌شوند، اما به طور کلی، هر دو حالت کاملا قابل قبول و با کیفیت هستند.