یکی از اتفاقات عجیب نسل گذشته، انتشار بی‌سابقه عناوین بازسازی شده (ریمستر/ریمیک) بود که بخش عمده‌ای از لیست بازی‌های منتشر شده را به خود اختصاص داده بود. حرکتی که سوای دستاورد‌های معنوی که برای بیشتر مخاطبان حکم تجدید خاطرات بود، از نظر مالی هم برای ناشران سود سرشاری را نیز به ارمغان می‌آورد. با ورود به نسل جدید و در ادامه همین روند این‌بار با مدل جدیدی از کسب درآمد روبرو هستیم. نسخه‌هایی که مانند آن را در سینما قبلا بارها دیده بودیم و لاکن این اتفاق در صنعت بازی‌های ویدئویی ورود کرده است. بله، نسخه‌های مخصوص کارگردان که به Director’s Cut معروف هستند و البته این مورد گریبان‌گیر بازی عجیب و بزرگ آقای کویجما نیز شده است. عنوان Death Stranding Director’s Cut که چندی پیش برای کنسول نسل نهم سونی و رایانه‌های شخصی منتشر شد و ما در این مطلب قصد داریم تا تغییرات به وجود آمده در نسخه مخصوص کارگردان را بررسی کنیم، پس با گیمین‌گرویتی همراه ما باشید.

عنوان Death Stranding Director’s Cut یک بازی سوم شخص اکشن ادونچر است که نسخه اولیه آن در سال 2019 به کارگردانی آقای هیدئو کوجیما و به صورت انحصاری برای پلتفورم PS4 منتشر شد. عنوانی که بنا به گفته آقای کوجیما و جمعی از نهادهای مختلف رسانه‌ای قرار بود سبک جدیدی به دنیای بازی‌های ویدئویی معرفی کند. من در نقد نسخه اولیه این بازی به مقدار کافی به این موضوع پرداختم لذا اگر بخواهیم گریزی کوچک به این موضوع داشته باشیم باید بگویم که عنوان «دث استرندینگ» با این که در ماهیت اصلی خودش یک سبک جدید را معرفی نمی‌کند، اما المان‌های مختلف در سبک اکشن ادونچر را به گونه‌ای کنار هم چیده است که در ظاهر قضیه ما با یک اثر جدید و متفاوت روبرو هستیم. متفاوت در روایت داستان، خاص در نحوه تعامل مخاطب با بازی و مهم‌تر از همه ارتباطی که مخاطبین با یکدیگر در محیط دنیای چند نفره با همدیگر دارند از دیگر مشخصه‌های بازر و مثبت این بازی به شمار می‌رود.

نسخه ویژه کارگردان، یعنی Director’s Cut بعد از دو سال برای کنسلو PS5 منتشر شده است که ما به عنوان مخاطب این باور را داریم که وقتی سازنده کوجیما باشد، پس نسخه مخصوص کارگردان حتما یک پک ویژه و مشخصه‌های ویژه‌ای نیز به همراه خود خواهد داشت. پس اجازه بهید در همین ابتدای کار بدون وارد شدن به حاشیه، مستقیما به سراغ تغییراتی در نسخه مخصوص کارگردان به وجود آمده است با شما صحبت کنیم.

یکی از برجسته‌ترین یا به قول معروف به چشم آمدترین تغییرات هر عنوانی در وهله اول گرافیک بازی است. با این که دث استرندینگ حتی در نسخه اولیه خود نیز گرافیک فنی و بصری بسیار زیبایی ارائه می‌داد و دنیای جهان بازی که در بازی وجود داشت هیچ کم و کسری نداشت، اما با این وجود بازی در نسخه نسل نهمی خود تغییرات قابل توجهی نسبت به حجم و کیفیت بافت‌ها، نرخ فریم ثابت و البته ثابت بودن فریم است که از ابتدا تا هرکجای بازی ما شاهد این تغییر مثبت در بازی هستیم.

در قدم بعدی که جذابیت قابل توجهی به بازی اضافه کرده است، قابلیت پخش و طبقه‌بندی لیست موزیک‌ها و آهنگهایی است که در طول بازی می‌شنویم، است. در نسخه اولیه این امکان وجود نداشت که به دلخواه خود در طول مسیر به موزیک گوش گنیم و لذا فقط در صورتی که سازه‌های مخصوص به این کار را درست می‌کردیم. اما در نسخه مخصوص به کارگردان ما می‌توانیم در طول مسیر (که بسیار طولانی هم هستند) هر آهنگی را که می‌خواهیم در لیست پخش رار داده و به آرامی به آنها گوش دهیم. همین امر باعث شده تا طی کردن مسیرهای طولانی دلچسب‌تر از قبل پیش رود.

اما مهم‌ترین تغییری که در نسخه جدید شاهد آن هستیم، اضافه شدن برخی قابلیت‌ها و مکانیک‌های جدید به بازی است که باعث شده سفر کردن و طی کردن مسیر‌های طولانی به سختی نسخه اولیه نباشد. امکانات متفاوتی از جمله منجنیق، ربات‌های تحویل دهنده بار، گسترده شدن Floaterها، شکل گرفتن سازه‌های جدید که در مجموع باعث شده تا محموله‌ها بهتر و راحت‌تر به مقصد برسند. این اتفاق و اشافه شدن امکانات جدید با این که نکات مثبتی با خود به بازی اضافه کرده است اما از طرفی باید به این توجه کرد که بازی تا حدودی آسان‌تر نیز شده است. یکی از چالش‌های مهمی که در این بازی وجود داشت سختی حمل بار در مکان‌های صعب‌العبور و البته سالم رساندن آنها به مقصد در شرایط مختلف آب و هوایی بود و لذا با تغییرات جدید این کار آنچنان چالش زیادی نداشته و بازی تا حدودی آسان‌تر شده است.

همان‌ُور که اشاره کردیم به لطف پیشرفت‌های کنسول نسل جدید، بازی از ویژگی‌های بصری زیبایی برخودار است که همین امر باعث شده تا مکان‌های جدیدی به بازی برای استراحت اضافه شود. از طرفی امکان گزینش و انتخاب مبارزه با غول‌آخرها در بازی وجود دارد که هر بار بخواهیم می‌توانیم با یکی از باس‌فایت‌های بازی مبارزه کنیم. البته ایرادی که به نسخه اولیه وارد بود، خشک بودن مبارزات و سنگین بودن سیستم گان‌پلی بازی بود که خوشبختانه در نسخه مخصوص به کارگردان این ایراد رفع شده و مبارزات تا حدودی منسجم‌تر و روان‌تر شده است. هوش مصنوعی با وجود این که در نسخه اولیه هم بسیار عالی بود، اما در نسخه جدید هوش مصنوعی پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته است.

شخصی سازی گسترده حتی روی BBها به بازی اضافه شده که باعث شده تا شخصی‌سازی به یک حرکت جذاب در بازی تبدیل شود. بیشتر موقعیت‌های مختلف سم را می‌توانیم شخصی سازی کنیم. این شخصی سازی حتی به سیستم آنلاین بازی نیز نفوذ کرده و با یک تغییرات گسترده در بخش چند نفره نیز روبرو هستیم. امکان ساخت جاده به شکل‌های مختلف و استفاده درست از آنها باعث شده تا تلاش برای ساخت سازه‌های مختلف در طول بازی ارزشمند بوده و مخاطب را به چالش می‌کشد. ساختن سازه‌های مختلف نه تنها واکنش دیگر افراد آنلاین را در بر دارد بلکه این انگیزه را به ما می‌دهد که به کار خودمان بیشتر و با دقت بیشتری نسبت به قبل ادامه دهیم.