بازی‌های معمایی و به خصوص اشاره و کلیک بیش از یک دهه است که از دوران اوج خود فاصله گرفته‌اند. تا جایی که حتی شرکت‌های بزرگ به سراغ آن‌ها نرفته و چشم طرفداران این سبک تنها به دست شرکت‌های کوچک یا گروه‌های مستقل دوخته شده است. با وجود این در هر سال شاید کمتر از تعداد انگشتان دست بازی‌های فکری باکیفیت مناسب عرضه شوند. یکی از بازی‌هایی که به تازگی در این سبک منتشر شده «بچه‌های شهر خاموش» (Children Of The Silent Town) نام دارد. این بازی توسط شرکت «Elf Games Works» ساخته و انتشار آن را «DAEDALIC Entertainment GmbH» بر عهده گرفته است.

بازی بچه‌های شهر خاموش در ژانویه 2023 برای همه کنسول‌های نسل 8 و 9 و رایانه‌های شخصی منتشر شده و هم‌اکنون قابل انجام است. در ادامه با نقد نسخه سوییچ این بازی همراه گیمین‌گرویتی باشید.

شهر نفرین شده

در طول روز همه‌چیز آرام و در صلح به سر می‌برد؛ اما در شب هنگام، صدای زوزه هیولاها آرامش را حتی در رؤیا از ساکنان شهر خاموش می‌گیرد. داستان بازی Children Of The Silent Town در رابطه با دختری به نام لوسی است که در شهر یاد شده زندگی می‌کند. این دختر و دیگر بچه‌های شهر همواره در هنگام شب صداهای ترسناکی شنیده و کابوس می‌بینند. از طرفی شهر خاموش در قلب یک جنگل بنا شده و قوانین سختی دارد. برای مثال هیچ‌کس نباید در داخل آن با صدای بلند صحبت کند یا وارد جنگل بشود. با وجود این لوسی به عنوان یک دختر کنجکاو بر اثر حوادثی تصمیم می‌گیرد قوانین را زیر پا گذاشته، راز جنگل و هیولای درون آن را برملا کند.

داستان بازی مورد بحث از ته مایه‌های تاریک و ترسناک بهره می‌برد و می‌توان این مسئله را به خوبی از شرایط داخل شهر و اتفاقات درون بازی درک کرد. به علاوه بازی شروع خوبی دارد؛ اما در پایان سؤالات بسیاری بی‌جواب گذاشته می‌شوند. برای نمونه در هیچ یک از پایان‌بندی‌های بازی، منشأ به وجود آمدن هیولاها یا حتی گذشته پیرزنی که همه آن را دیوانه می‌خوانند، مشخص نمی‌گردد.

از طرفی اکثر کاراکترهای شهر حضوری خنثی داشته و هیچ‌گونه پرداختی ندارند. این وضع در مورد کودکان تا حد زیادی بهتر است؛ اما همچنان به گونه‌ای نیستند که در ذهن باقی بمانند یا با آن‌ها همزاد پنداری کنید.

آواز در شهر خاموش

بازی Children Of The Silent Town یک عنوان فکری و اشاره و کلیک با زاویه دید سوم شخص و ثابت است. در این بازی شما لوسی را کنترل کرده و باید به مانند بسیاری از آثار این سبک به جمع‌آوری آیتم‌ها و تعامل با محیط بپردازید. خوشبختانه در این زمینه بازیکن نیازی به پیکسل گردی نداشته و با عبور از کنار هر نقطه قابل تعامل یک ذره‌بین یا چرخ‌دنده ظاهر می‌شود که نشان‌دهنده محل‌های قابل بررسی است. همچنین باید با جمع‌آوری آیتم‌ها و ترکیب آن‌ها با یکدیگر سعی کنید معماهای بازی را پشت سر بگذارید. از طرفی تعداد زیادی برچسب نیز در طول مراحل مخفی شده‌اند که با پیدا کردن آن‌ها اچیومنت به دست می‌آورید.

معماهای بازی به دو بخش تقسیم می‌شوند که بخش اول همان مکانیزم همیشگی، یعنی جمع‌آوری وسایل و جستجو محیط را در بر می‌گیرد. این بخش تنوع خوبی داشته و کارهای نسبتاً متنوعی را مانند بازی کردن با دیگر کودکان شهر نیز شامل می‌شود.

بخش دوم معماها مربوط به مهارت آواز خوانی لوسی می‌شود که در تناقض مستقیم با داستان بازی قرار دارد. لوسی در طول بازی نت‌ها و در نتیجه آوازهای مختلفی را یاد می‌گیرد. به کمک این آواها شما می‌توانید کارهای مختلفی را از خواندن ذهن افراد تا پیدا کردن اشیا مخفی انجام دهید؛ اما تناقض همین‌جا است. چطور در شهری که هیچ‌کس حق بلند صحبت کردن یا فریاد زدن ندارد، آوازخوانی مشکل نداشته و هیچ‌کس از شما ایراد نمی‌گیرد؟

مسئله بعدی به معماهای قابل‌دسترس از طریق آواز خواندن مربوط می‌شود. با توجه به آوازی که می‌خوانید، همواره با 3 نوع ثابت از معماها مواجه می‌شوید که تنها درجه سختی آن‌ها با هم متفاوت است. این مسئله تا انتهای بازی تکرار شده و مجبور می‌شوید با آن کنار بیایید. این معماها شامل دوختن پارگی افکار مردم شهر، نوعی معمای اتصال مبدأ و مقصد (مانند همان بازی لوله‌کشی معروف که با چرخاندن خانه‌ها لوله‌ها را متصل می‌کنید تا مایع به منبع بریزد) و روشن کردن همه خانه‌های جدول می‌شوند.

در بخش‌هایی از بازی شما امکان انتخاب بین گزینه‌های مختلف در هنگام صحبت را نیز به دست می‌آورید؛ اما هیچ‌گونه تأثیری در پایان بازی نخواهند داشت. از طرفی بازی 4 پایان مختلف دارد که یکی از آن‌ها مخفی بوده و باید با پیدا کردن نت‌های پنهان شده به آن دست یابید. با وجود این در لحظه پایانی بازی شما کاملاً مختار هستید یکی از 4 پایان را مشاهده کنید؛ اما برای دیدن هرکدام باید یک بار بازی را به طور کامل انجام داده بین 3 تا 4 ساعت برای این کار زمان بگذارید؛ زیرا بازی هیچ سیستم ذخیره‌ دستی نداشته و پس از دیدن هر پایان به ابتدای داستان بازخواهید گشت.

در بازی مورد بررسی باگ‌هایی نیز وجود دارد؛ اما به ندرت خود را نشان می‌دهند. یکی از این باگ‌ها باقی ماندن جعبه دیالوگ در میان صفحه پس از پایان مکالمه است. همچنین ممکن است با وجود قرارگیری در کنار نقطه‌ای قابل‌بررسی نتوانید با آن تعامل کنید. البته هیچ‌یک از این موارد آزار دهنده نیستند و تنها کافی است یک بار محیط فعلی را ترک کرده، دوباره به آن بازگردید تا مشکل برطرف شود.

شهر وحشت‌زده

برای ساخت بازی Children Of The Silent Town از موتور یونیتی استفاده شده است. از این اثر نباید انتظار گرافیک فنی بالایی داشته باشید؛ اما طراحی‌های هنری به خوبی انجام شده و تمی تاریک دارند که با داستان آن در هماهنگی کامل هستند. از طرفی محیط‌های شهری و جنگلی نیز نسبت به مدت زمان کوتاه بازی از تنوع خوبی بهره می‌برند.

در مقابل در بازی هیچ‌گونه صداگذاری وجود ندارد و تنها راوی داستان در بخش‌هایی بسیار کوتاه صحبت می‌کند. در نتیجه همه مکالمات را باید از طریق جعبه‌های متن دنبال کنید. از طرفی موسیقی‌ها و صداگذاری محیط از کیفیت بالا و مناسبی برخوردار هستند.