این نقد بر اساس نسخه‌ی ارسالی سازندگان برای وبسایت گیمینگ گرویتی نوشته شده است

۸ سال از عرضه Kingdoms of Amalur: Reckoning می گذرد. عنوانی جاه‌طلبانه که اگرچه توانست تا نظر مساعد منتقدان را به خود جلب کند، اما در زمینه فروش شکستی تمام عیار بود و سبب شد تا استدیو سازنده و سرمایه پشت این اثر از بین بروند. با این اتفاق تیمی متشکل از ستاره‌های متعدد، به سبب مدیریت نادرست، نابود و جهانی خارق‌العاده فراموش شد. حال پس از گذشت قریب به یک دهه، شاهد عرضه ریمستر این عنوان، این بار زیر پرچم THQ Nordic، هستیم. در ادامه با نقد و بررسی این اثر با ما همراه باشید.

بازی در جهان Amalur و در پادشاهی Faelands جریان دارد؛ سرزمین Fae های نامیرا و همچنین نژادهایی میرا مانند انسان‌ها و الف‌ها. اکنون این سرزمین درگیر جنگی خون‌بار به نام Crystal War است. دلیل جنگ؟ تمایل یک Fae قدرتمند به نام Gadflow به نابودی نژادهای میرا.

در میانه این جنگ است که قهرمان ما از گور بر می‌خیزد. به لطف “چاه ارواح” است که این مرده جانی دوباره می‌گیرد و باری دیگر پای به میان جهان زندگان می‌گذارد. این از گور برخاسته، تفاوتی شگرف با سایر زندگان دارد: بر خلاف تمامی افراد زنده که سرنوشتی مشخص دارند، سرنوشت قهرمان ما نانوشته است. این مهم سبب می‌شود تا قهرمان بتواند با اعمال خود بر سایرین نیز تاثیر گذاشته و سرنوشت آن‌ها را دچار تغییر کند. اکنون سربازان Gadflow به دنبال نابودی قهرمان‌ما هستند و او نیز به دنبال یافتن نقش واقعی خود در جهان است. بدین گونه این ماجرای طولانی آغاز می‌شود…

اگرچه داستان بازی به طور کلی کلیشه‌ای به نظر می‌رسد و از قضا شخصیت به یاد ماندنی خاصی نیز در آن وجود ندارد, این جهان‌سازی بازی و حجم عظیم متن‌های موجود در بازی است که به آن جان بخشیده و جهان آن را قابل باور کرده است.

گیمپلی جایی است که Kingdoms of Amalur: Reckoning در آن می‌درخشد. مثبت‌ترین نکته این بخش را می‌توان مبارزات جذاب آن دانست که اگر نه بهترین, در زمره برترین عناوین نقش آفرینی قرار دارد.  به لطف سلاح‌های متعدد, وجود کومبوهای مختلف برای هر کدام از سلاح‌ها و تمام کننده‌هایی که در شرایط خاصی فعال می‌شوند، شاهد مبارزاتی جذاب، دیدنی و لذت‌بخش هستیم. در بازی سه نوار سلامتی، مانا و سرنوشت وجود دارد. به جز نوار سلامتی که کارکرد آن مشخص است، از نوار مانا می‌توان برای فعال کردن حملات جادو محور خاصی استفاده کرد. نوار سرنوشت اما جالب ترین کاربرد را در بازی دارد. با کشتن دشمنان این نوار به مرور پر می‌شود و با کامل شدن آن, می‌توان حالتی را فعال کرد که نه تنها در طی آن زمان برای دشمنان کند شده و قدرت ضربات کاراکتر افزایش می یابد، بلکه اجرای تمام کننده‌ها بر روی دشمنان نیز امکان‌پذیر می‌شود.

Kingdoms of Amalur: Reckoning در زمان عرضه از هوش مصنوعی چندان خارق العاده ای بهره نمی‌برد و اکنون این موضوع پس از گذشت ۸ سال خود را بیشتر نشان می‌دهد. هوش مصنوعی کلی دشمنان در بازی را می‌توان متوسط و در بهترین حالت قابل قبول ارزیابی کرد.

مسلما گیمپلی بازی تنها به مبارزات خلاصه نمی‌شود. بازی با سه کلاس کلاسیک Wizard, Warrior و Rogue آغاز شده و به مرور و با توجه به نحوه انتخاب توانایی‌ها توسط بازیکن، دسترسی به کلاس‌های ترکیبی امکان‌پذیر می‌شود. این کلاس‌ها بر توانایی‌های بازیکن تاثیرگذار بوده و به طور کلی روند پیشبرد بازی توسط وی را مشخص می‌‎کنند. با افزایش سطح کاراکتر در بازی، امتیازاتی در اختیار بازیکن قرار می‌گیرند که می‌توان آن‌ها را صرف ارتقای مهارت های گوناگونی کرد که بر بازی تاثیرگذار هستند. برای مثال با ارتقا توانایی Detect Hidden، جمع آوری سکه‌های بیشتری از اجساد دشمنان ممکن می‌شود.

سيستم كلاس‌هاي بازي و مهارت‌هاي در دسترس،به خودی خود دارای سطح دسترسی قابل قبولی است؛ نه آنقدر پیچیده است که مخاطبان تازه‌کار را به سطوح آورد و نه آنقدر ساده است که مانع غرق شدن طرفداران بازی‌های نقش‌آفرینی در این عنوان شود. باید گفت که سازندگان در پیاده‌سازی سیستمی مناسب برای بازی موفق بوده‌اند. خوشبختانه در بازی سیستم سفر سریعی وجود دارد که امکان بازگشت به نقاط از پیش کشف شده را به بازیکن می‌دهد. با توجه به نقشه بزرگ بازی، این مورد از نکات مثبتی به شمار می‌رود که می‌تواند تا حد زیادی در وقت بازیکن صرفه جویی کرده و او را از پیاده‌روی‌های بی‌مورد باز دارد. با این حال، و اگرچه دنیای بازی چندان هم شلوغ نیست، جست و جو در محیط‌های بازی خالی از لطف نیز نبوده و می‌تواند به یافتن سیاهچال‌ها و ماموریت‌های جانبی جالبی ختم شود. صحبت از ماموریت‌ها شد، در بازی ماموریت‌ها به سه دسته اصلی، فرعی و ماموریت های متعلق به گروه‌هایی که امکان عضویت در آن‌ها وجود دارد تقسیم بندی می‌شود. هر کدام از ماموریت‌ها جوایز خود را نیز به همراه دارند با این حال می‌باید از عدم تاثیرگذاری ماموریت‌های فرعی بر روند بازی گله‌مند بود.

در زمینه گرافیک به جز تغییر رزولوشن, با تغییر فاحش دیگری رو به رو نیستیم و بازی همان است که قریب به یک دهه پیش عرضه شده بود و عملا به جای یک ریمستر با یک Re-Release رو به رو هستیم. با وجود عدم تغییر, نمی‌توان از گرافیک بازی کاملا هم گله‌مند بود و گرافیک هنری بازی را می توان از نقاط قوت آن دانست. بازی بیش از هر چیز به سری Fable شباهت دارد اما با رنگ و لعابی بیشتر، زیباتر و چشم نوازتر!

موسیقی بازی به لطف Grant Kirkhope از نقاط مثبت این اثر به شمار می‌رود. در طی بازی شاهد پخش شدن قطعاتی متناسب با حال و هوای فانتزی بازی و هماهنگ با جو آن هستیم. در نقطه مقابل اما صداگذاری‌های بازی قرار می‌گیرند که به خصوص در قیاس با عناوین روز اکثرا در سطح متوسط رو به پایین بوده و حرف خاصی برای گفتن ندارند.

به عنوان کلام آخر می‌بایست ذکر کرد که Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning در واقع همان بازی اصلی به دور از تغییرات فاحش است. اگرچه سازندگان می‌توانستند حداقل در زمینه گرافیک و به خصوص انیمیشن‌های صورت، بازی را بهبود بسیار بیشتری دهند، با این حال شاهد این موضوع نیستیم و می‌بایست به آنچه استدیو Kaiko در اختیارمان گذاشته است، اکتفا کنیم. با این حال اگر عنوان اصلی را در زمان عرضه تجربه نکرده‌اید و یا می‌خواهید سفری دوباره به سرزمین های فراموش شده Amalur داشته باشید، اکنون بهترین فرصت برای نایل شدن به این مقصود و تجربه این دنیای جالب است.

بازبینی تصویری:

بخشي از نقشه بزرگ بازي

ضربات مختلفي براي هركدام از سلاح‌ها در دسترس هستند

منوی بخش كيمياگري بازي

تمام كننده‌هاي بازي با صحنه‌هاي QTE همراه هستند

شخصیت‌های بازی می‌توانند اطلاعات مختلفی در رابطه با موضوعات متفاوت در اختیارتان بگذارند