این نقد بر اساس نسخه‌ی ارسالی سازندگان برای وبسایت گیمینگ گرویتی نوشته شده است

تصور کنید که درون یک هتل قدیمی بزرگ رها شده‌اید و دیگران قصد جان شما را دارند. اشخاصی که توانایی دیدن ندارند اما با گوش‌های تیز خود، منتظر هستند تا از شما کوچک‌ترین صدایی شنیده و به سراغتان بیایند. این توضیح در واقع کلیت بازی تازه عرضه شده Maid of Sker را شرح می‌دهد. بازی‌ای که توسط یک تیم مستقل از روی رمانی قدیمی به همین نام در سبک Survival Horror ساخته و عرضه شده است. این عنوان سعی کرده تا با تمرکز کردن بر روی محیط‌های مخوف و تاریک، در کنار یک صداگذاری دقیق باعث ترسیدن مخاطب خود شود. اما آیا این عنوان موفق شده تا به هدف خود برسد؟ برای پاسخ این سوال با نقد و بررسی Maid of Sker همراه ما باشید.

حس و حالی که عنوان Maid of Sker سعی در ارائه آن دارد، در واقع چیزی شبیه بازی‌های Amnesia یا عناوین قدیمی سری Resident Evil است. در این بازی سعی کرده تا یک هتل مخوف و پر از رمز و راز را به تصویر بکشد و با تمرکز کردن بر روی دو بخش مخفی‌کاری و حل کردن معماهای جذاب، یک تجربه ترسناک را برای مخاطب به ارمغان آورد اما از همان ابتدا شاهد داستانی به شدت سطحی و آبکی هستیم که مانند یک پتک محکم بر روی بازی کوبیده می‌شود و عدم جذابیت آن این دو هدف سازندگان را نیز تحت الشعا قرار می‌دهد. داستان بازی شما را در نقش توماس قرار می‌دهد که متوجه شده است معشوقه‌اش در هتل خانوادگیشان دچار مشکلی جدی شده و در نتیجه برای کمک به او به هتل می‌رود. الیزابت که معشوقه توماس است، قصد دارد تا با کمک خانواده‌اش شکوه گذشته را به هتل برگرداند ولی اتفاقاتی سبب شده تا اعضای خانواده او به جنون برسند و دنبال شکنجه و قتل افراد مختلف باشند. جنون این افراد  به حدی رسیده است که بر روی سر خود گونی کشیده و توانایی دیدن را نیز از دست داده‌اند. این موضوع در ابتدا بسیار احماقه به نظر می‌رسد اما با پیشروی در بازی و کامل شدن تکه‌های داستان کمی قابل تحمل می‌شود. این قابل تحمل شدن به معنای آن نیست که داستان بازی با پیشروی وضعیت بهتری پیدا می‌کند، بلکه در تمام طول روایت ۵ ساعته بازی شاهد یک داستان بسیار بد هستیم که حتی شیوه روایت نیز باعث بدتر شدن تأثیرات آن می‌شود.

داستان حول شخصیت الیزابت و خانواده‌اش می‌گردد و شاهد چندین حادثه مهم نیز در روایت هستیم. این روایت پتانسیل خوبی را در خود پنهان کرده ولی به هیچ عنوان نمی‌تواند از آن استفاده کند. در واقع چیزی که بیشتر از همه به داستان ضربه می‌زند، ظاهر شدن بازیکن در نقش توماس به جای الیزابت است و در واقع داستانی که می‌توانست به صورت مستقیم روایت شود و با نقاط عطف خود بازیکن را درگیر کند، از طریق نوشته‌ها و چند گرامافون روایت می‌شود که کوچک‌ترین پتانسیل برای درخشش داستان را به کلی نابود کرده است. پایان بازی نیز جذابیت خاصی ندارد که ابتدا تا اواخر آن را کمی ارزش بخشد. در واقع بعد از تجربه داستان بازی انتظار داشتم تا حداقل شاهد یک پایان خاص باشم تا روایت افتضاح بازی را از یادم ببرد ولی متأسفانه پایان بازی حسی مانند سرهم بندی داشت. البته یک نکته خوب در رابطه با پایان بازی وجود دارد و آن هم این است که دو پایان مختلف آن نیازی به دوبار بازی کردن ندارند و کاملاً نیز مشخص است که کدام انتخاب پایان بازی را تغییر می‌دهد. در واقع با تمام کردن بازی می‌توانید از آخرین چکپوینت بازی را ادامه دهید و با انتخاب متفاوت دیگر پایان را مشاهده کنید. این مورد باعث شده تا برای پایان دوم لازم نباشد تا یک سری محیط و معمای تکراری در کنار داستانی افتضاح را تحمل کنید.

خوش‌بختانه گیم‌پلی به اندازه داستان افتضاح از آب در نیامده اما این بخش هم پر از اشکالات ریز و درشت است. گیم‌پلی بازی در واقع نسخه ناقصی از بازی Resident Evil 2 Remake می‌باشد. به این صورت که هتل را می‌توان به ایستگاه پلیس R.P.D تشبیه کرد؛ شما در بازی هتل را کاوش می‌کنید، معماها را حل می‌کنید و با دشمنان مبارزه می‌کنید. همانطور که گفته شد این یک نسخه ناقص است و تمام موارد ذکر شده، از سطح بسیار پایین‌تری نسبت به RE 2 برخوردارند. البته باید گفت همین نسخه ناقص شده نیز کمی جذابیت در خود جای داده اما مقدار این لحظات بسیار کم است. به عنوان مثال بعضی از معما‌ها ساختاری بسیار جالب دارند و شاید تنها نکته مثبت بازی در کنار صداگذاری که بعداً به آن می‌پردازیم، باشند. مبارزات نیز به صورت بسیار جزئی در بازی وجود دارند. در واقع وسیله‌ای به دست می‌آورید که با فعال کردن می‌توانید باعث وقفه دشمنان شوید و فرار کنید.

یک باس فایت هم برای این بخش در نظر گرفته شده است. در این مبارزه باید دشمن را که عموی الیزابت بوده و یک کپی بسیار ضعیف از مستر ایکس در RE 2 است، درون اتاقی قرار دهید و با فعال کردن یک دستگاه موسیقی به او آسیب زنید. اما چرا می‌گویم این شخص یک کپی ضعیف از مستر ایکس است؟ در واقع در اواخر بازی شاهد این دشمن هستیم و همانند مستر ایکس به دنبال شما می‌افتد و خیلی هم پیگیر است. در این مدت، درست مانند حل کردن تعدادی پازل محیطی برای دسترسی به سایر مناطق هنگام تعقيب شدن توسط مستر ایکس در RE 2، باید تعدادی معما حل کنید که مقدار بسیار کمی هیجان به شما تزریق خواهد کرد. اما متا‌ٔسفانه هوش مصنوعی او بسیار ضعیف بوده و می‌توانید تنها با چرخیدن روی یک دایره از او دوری کنید! در نهایت طراحی هتل نیز خوب در نیامده و نقشه آن از پیچیدگی خاصی برخوردار نیست و مسیر‌های مختلف زیاد از حد سر راست هستند.

در واقع تنها بخشی که شاهد عملکرد خوبی از آن هستیم، صداگذاری بازی است البته باید گفت که یک اشکال مهم در این بخش وجود دارد و آن هم این است که صداگذاری کوچک‌ترین حس ترس یا اظطرابی را انتقال نمی‌دهند. اما از ترسناک بودن آن که بگذریم شاهد یک صداگذاری با کیفیت با موسیقی‌های متن بسیار زیبا هستیم که می‌توانند عاملی برای ادامه بازی باشند. در واقع توجه به جزییات صداگذاری تا حد زیادی گیم‌پلی بازی را نیز بهبود داده است. برای مثال در یکی از قسمت‌های بازی باید به دنبال منابع صدا بگردید که تجربه جالبی است یا در هنگام دویدن تا مدتی بعد نفس نفس می‌زنید و صدای ضربان قلبتان نیز شدید می‌شود. این موارد باعث شده تا توصیه کنم اگر به سراغ تجربه این بازی می‌روید، حتماً از هدفون استفاده کنید تا نهایت لذت را ببرید.

در زمینه گرافیک شاهد عنوانی قابل قبول برای یک بازی مستقل هستیم و سازندگان توانسته‌اند تا هتل را به خوبی هر چه تمام به تصویر بکشند. ضعف‌های ریزی در این بخش وجود دارند ولی در کل چیزی نیستند که قابل چشم‌ پوشی نباشند. به عنوان مثال بعضی از تکسچرها از کیفیت بالایی برخوردار نیستند اما با توجه به مستقل بودن اثر در مجموع گرافیک زیبایی را شاهد هستیم. این گرافیک قابل قبول کمک کرده تا محیط‌های بازی مانند هتل جوی سنگین و تاریک پیدا کنند و در واقع مقدار کمی به هدف خود نزدیک شوند اما موارد مختلف مانند هوش مصنوعی ضعیف و طراحی نامناسب نقشه هتل باعث شده تا این دستاورد نتواند کیفیت خود را به طور کامل بروز دهد. در کنار تمام موارد ذکرشده نکته مهم دیگری نیز وجود دارد که به بازی ضربه بدی می‌زند. در واقع در طول بازی باید ۴ عدد سیلندر پیدا کنید که در جاهای مختلف نقشه پراکنده شده‌اند و در بازی درهایی وجود دارد که بعدها کلید آن را می‌یابید.این موارد می‌توانست جذاب باشد اما به لطف بک ترک‌های طولانی و ملال آور جذابیت خود را از دست داده‌اند. در واقع بک ترک می‌توانست جذاب باشد اما شرط آن وجود ترس در بازی در کنار دشمنان با طراحی خوب و هوش مصنوعی قابل قبول از پیش نیازهای آن بود که هیچ کدام در بازی وجود ندارد.

بازبینی تصویری

سیستم سیو بازی به صورت دستی و از طریق گرامافون‌هاست

با وارد شدن به هر بخش از محیط بدون کوچک‌ترین کاوشی تمام جزییات در نقشه نمایان می‌شود

معماهای بازی پیچیده نیستند اما جذابیت لازم را دارند

می‌توانید با حبس کردن نفس خود صدای تولیدی از خود را کاهش دهید

طراحی بسیار بد دشمنان بازی