داستان‌های علمی تخیلی، خیلی وقت است که یک هویت شگفت‌انگیز به دنیای بازی‌های ویدیویی اضافه کرده‌اند. بازی Scares Above، ساخته‌ی استودیوی صربستانی Mad Head Games که در همین ژانر ساخته شده، علاوه بر داشتن داستان ضعیف و شخصیت‌های بی‌روح‌، یک تجربه‌ی فوق‌العاده بد را از سبک اکشن ماجراجویی به اجرا می‌گذارد. در ادامه‌ی نقد این بازی، همراه گیمین‌گرویتی باشید.

داستان بازی درباره دانشمندی به نام کیت است که به همراه همکارانش در فضا روی یک شی بزرگ و مرموز تحقیق می‌کند. همه چیز خوب پیش می‌رود که ناگهان این شی فضایی عجیب، واکنش‌هایی از خود نشان می‌دهد و کیت یک رویای تاریک را در ذهنش می‌بیند. کیت پس از تماشای این رویا، روی یک سیاره ناشناخته بیدار می‌شود. او حالا علاوه بر اینکه نمی‌داند چه اتفاقی برایش در حال رخ دادن است، از سرنوشت دوستان خود نیز بی‌خبر است. کیت به دل این سیاره تاریک می‌زند که همکارانش را پیدا کند ولی او در این مکان، تنها نیست. هیولاهای وحشتناکی رو این سیاره زندگی می‌کنند. این موجودها در هرلحظه‌ای که کیت را می‌بینند، به او حمله‌ور می‌شوند. کیت چالش مبارزه با این هیولاها را می‌پذیرد و به صورت جدی، قصد نجات دوستان خود را دارد. در مسیر پیدا کردن دوستانش نیز، به اکتشاف و ارتباط با این سیاره مرموز می‌پردازد.

هرچه از ضعیف بودن داستان بازی بگویم، کم گفته‌ام. روایت آنقدر بد است که شخصا در تجربه‌ی همه‌ی لحظات آن، آرزوی زودتر تمام شدنش را داشتم. داستان قصد دارد یک ماجرای علمی تخیلی مرموزانه را با چاشنی ترس، روایت کند اما اصلا درست این کار را انجام نمی‌دهد. فاز علمی تخیلی داستان بسیار کلیشه‌ای است و ساختار فوق‌العاده بدی دارد. همچنین ماجرا در همه‌ی تلاشی که برای داشتن کمی از عناصر ترس و معمایی خود داشته، شکست‌های فاجعه‌باری خورده است. در واقع، بازی کمی حال و هوای فیلم‌های تخیلی غارتگر (Predator) و بیگانه (Alien) را قصد دارد در کنار هدف اصلی داستان خود داشته باشد. متاسفانه بد بودن عملکرد مولفه‌های علمی-تخیلی ماجرا، تمام دریچه‌های وجود چاشنی ترس و معمایی داستان را بسته است. از لحاظ ساختاری نیز با مقدمه و پایان ضعیفی روبه‌رو هستید. ابتدا و انتهای داستان به هیچ‌وجه موفق به ایجاد ارتباط با هدف اصلی داستان نیست. این مشکل باعث شده که ساختار داستان بازی، بسیار آشفته باشد. ریتم ماجرا در مراحل مختلف نیز تلاشی برای حل آشفتگی خود انجام نمی‌دهد. در کل، داستان بازی Scares Above مجموعه‌ای از ایرادهای بزرگ و کوچک است و از معدود پتانسیل‌های دورنش نیز استفاده نمی‌کند.

بازی از لحاظ گیم‌پلی، طراحی پیش پا افتاده و بی‌روحی دارد. روند آشنایی با مکانیزم‌های مختلف گیم‌پلی در ابتدا، به خوبی انجام می‌شود اما پس از ورود به سیاره ناشناخته، عمق طراحی ضعیف این مورد خودش را نشان می‌دهد. به حدی گیم‌پلی از دیزاین ساده و بدی برخوردار است که هیچ لذتی در تجربه آن، احساس نمی‌شود. مکانیزم‌های این مورد نیز مثل داج دادن به خاطر طراحی ضعیف، عملکرد مناسبی ندارند. به عبارتی، بازی Scares Above جز عناوینی به شمار می‌رود که در همان ساعات ابتدایی، رهایش می‌کنید و آن را به اتمام نمی‌رسانید. گیم‌پلی همچنین خیلی بد تصویر سبک اکشن ماجراجویی خود را به نمایش می‌گذارد. در واقع آنقدر این مورد در بازی بی‌روح شکل گرفته که متوجه هیچ‌کدام از عناصر این سبک نمی‌شوید و فقط یک روند خطی را ادامه می‌دهید. این عنوان برای گیم‌پلی خود از مولفه‌های بقا نیز بهره می‌برد. ظاهر عناصر بقا محور تا حد مناسبی توانسته‌اند در ماهیت روند بازی، موثر باشند اما وجود آن‌ها مثل موارد دیگر، بسیار پیش پا افتاده طراحی شده است. به طور کلی، در تجربه گیم‌پلی بازی Scares Above، هیچ لذتی به دلیل طراحی بد و عملکرد ضعیف مکانیزم‌ها وجود ندارد.

برخلاف بدی‌های گیم‌پلی، رابط کاربری از طراحی قابل قبولی برخوردار است. همه‌ی اطلاعات بازی مثل موارد آموزشی و مفهومی به خوبی در منو، قابل مشاهده هستند. با این حال که رابط کاربری خوش رنگ و مناسب بوده اما بازی به شکل مناسبی ارتباط این مورد را در خود ایجاد نمی‌کند. در طراحی خوب رابط کاربری شکی وجود ندارد اما از پتانسیل بالای این مانند سایر موارد دیگر به خوبی استفاده نشده است. بازی علاقه‌‌ای به اینکه وقت خود را در منوهایش بگذرانید، ندارد. به همین خاطر، خیلی اصرار نمی‌کند که با رابط کاربری آن، سر و کار داشته باشید. به عبارتی، بازی از پتانسیل یک مورد قابل قبول در خود به خوبی بهره نبرده است. مثال واضح این مشکل هم بخش ارتقا است. این بخش فاقد اهمیت در بازی به چشم می‌‌آید در صورتی که از پتانسیل خوبی برخوردار است و فعالیت در آن، به روند گیم‌پلی کمک می‌کند. عنوان Scares Above به هیچ‌وجه نتوانسته اهمیت برخی موضوع‌های مهم مثل کار با رابط کاربری را در خود ایجاد کند.

گان‌پلی بازی با اینکه خیلی تجربه منحصر به فردی را از خود به نمایش نمی‌گذارد اما تنوع و کارآمدی خوبی دارد. تعداد سلاح‌ها راضی‌کننده بوده و کاربرد آ‌ن‌ها به شکل مناسبی در بازی به عمل آمده است. همچنین از استراتژی‌های مختلفی در مبارزه با هیولاها و باس فایت‌ها به واسطه تنوع خوب اسلحه‌ها می‌توان استفاده کرد ولی به مرور این روند، تکراری می‌شود. با وجود تجربه قابل قبول گان‌پلی، دوربین سوم شخص بازی خوش نمی‌درخشد. در اکثر مبارزه‌هایی که با دشمنان دارید، دوربین بازی عملکرد خوبی ندارد و انجام نبرد با آن‌ها را سخت می‌کند. به عبارتی دیگر، دوربین در حالت راه رفتن سریع، داج دادن و نشانه‌گیری خوب نیست. بازی همچنین به خاطر سبک اکشن ماجراجویی خود، اصرار خاصی به گشت و گذار در محیط را دارد. به دلیل نبود مینی‌مپ، در مواقع زیادی به خاطر جست و جو کردن در فضای بازی، گم می‌شوید. وجود نداشتن مینی‌مپ با اهمیتی که گشت و گذار در این عنوان دارد، اصلا درست نیست.

همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردم، دشمنان شخصیت اصلی، هیولاهای عجیب‌الخلقه هستند. بازی در ایجاد تنوع درون دشمنان معمولی، شکست خورده است. هیچ لذتی پس از گذر از مقدمه در کشتن هیولاها وجود ندارد. البته در کنار این مورد، به خاطر مجموع مشکلات زیاد در نابود کردن آن‌ها نیز اذیت می‌شوید. طراحی ظاهر هیولاها همچنین ساده و پیش پا افتاده است. خلاقیت خاصی در دیزاین مدل دشمنان دیده نمی‌شود. با این حال، باس‌ فایت‌های بازی از تنوع و ظاهر خوبی برخوردار هستند. سازندگان می‌توانستند پتانسیل قابل قبولی که در ایجاد باس فایت‌ها از خود نشان دادند را درون وجود دشمنان معمولی نیز به نمایش بگذارند.

بازی Scares Above درجات سختی متعددی دارد اما عملکرد هیچ‌کدام از آن‌ها به شکل مناسبی ایجاد نشده است. درجه آسان در بازی، سخت است و حالت هاردکور، غیر قابل تجربه است. در واقع، وقتی درجه آسان را انتخاب می‌کنید، باید طبیعتا با سطح پایینی از سختی درون گیم‌پلی روبه‌رو شوید اما این اتفاق نمی‌افتد. بازی در حالت آسان، همچنان شامل چالش‌های سخت زیادی است. در درجه‌ی هاردکور نیز، مشکلات به شدت عجیبی دیده می‌شود. بازی در این حالت همان‌گونه که گفته شد، عملا غیر قابل انجام است. بدون هیچ منطق مناسب و چالش‌برانگیزی، در بازی دائما می‌میرید. در واقع حالت هاردکورچالش‌برانگیز نیست بلکه آزاردهنده است.

بازی Scares Above از لحاظ فنی و کیفی خیلی‌خوب است. در بهترین حالت بازی قادر است به صورت 4K با نرخ فریم 60 اجرا شود. همچنین تا انتها با تعداد انگشت‌شماری از باگ و گلیچ مواجه می‌شوید. با این حال، طراحی بصری بازی ساده و پیش پا افتاده است. دنیای که شخصیت کیت، درگیر یک ماجراجویی مرموز و خطرناک روی آن می‌شود، شبیه به تصورات یک ذهن عادی با موضوع‌های تخیلی مربوط به موجودات فضایی است. در واقع، از لحاظ بصری بازی می‌توانسته خیلی بهتر از این چیزی که هم اکنون است، باشد. متاسفانه همانند دیگر پتانسیل‌های از دست رفته، این مورد نیز عملکرد ضعیفی دارد. با وجود اینکه بازی از لحاظ کیفیت در شرایط خیلی خوبی است، کات‌سین‌ها بسیار بد نشان داده می‌شوند. ناهماهنگی بین طی شدن دیالوگ‌ها با لحظه صحبت شخصیت‌ها، کیفیت تصویر پایین، دیالوگ‌های ضعیف و بد بودن تاثیر کات‌سین‌ها بر فهم داستان، برخی موارد منفی کات‌سین‌ها در بازی هستند. با وجود تمامی مشکل‌های کات‌سین‌ها، صداگذاری و موسیقی گوش‌نواز است. موسیقی و صداگذاری به بیشتر شدن جو تخیل داستان و اتمسفر آن، کمک‌های مناسبی کرده‌اند.