زمانی که بازی The Crew معرفی شد، یوبیسافت هنوز دوران افول شدید خود را شروع نکرده بود و از سمتی هنوز تا حدودی شجاعت ریسک کردن را داشت. این بازی در اویل نسل هشتم کنسول‌ها با ادعای بزرگی مبنی بر امکان رانندگی در تمام ایالات متحده آمریکا وارد شد؛ هر چند نسخه اول این بازی آنچنان که باید ظاهر نشد اما در نسخه دوم این عنوان شاهد تغییرات گسترده‌ای بودیم که باعث شد تا نام The Crew جای خود را در بین بازی‌های سبک ریسینگ باز کند این بازی علاوه بر این به عنوان یک بازی سرویس محور تا مدت زیادی هم به روزرسانی‌های بزرگی دریافت و در سال‌های بعد از عرضه هم گسترش پیدا کرد. اما برای ادامه ظاهرا یوبیسافت تصمیم به تغییرات دیگری گرفته و The Crew Motorfest به عنوان یک بازی ریسنگ به نسبت کوچک‌تر اما با جزئیات بیشتر معرفی شد. این عنوان طی روزهای گذشته منتشر شده و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است. در این مقاله به بررسی این بازی خواهیم پرداخت تا ببینیم جدیدترین دستپخت یوبیسافت چطور از آب در آمده است. با ما در گیمین‌گرویتی همراه باشید.

بازی The Crew: Motorfest به عنوان اولین اسپین آف از مجموعه ریسینگ جهان باز The Crew است که توسط استدیو Ubisoft Ivory Tower توسعه پیدا کرده و Ubisoft هم به عنوان صاحب امتیاز این مجموعه، نشر آن را بر عهده داشته است. سری The Crew با ایده خلاقانه رانندگی در کل ایالات متحده شناخته شد. هر چند نسخه اولیه این مجموعه در حد یک بازی معمولی ظاهر شد اما در نسخه دوم شاهد تغییرات مثبتی بودیم؛ از سمت دیگر با تغییر سیاست کاری یوبیسافت باعث شد تا نسخه دوم این بازی به صورت سرویس محور ارائه شود و علی رغم شروع نه چندان قدرتمند آن، در ادامه با پشتیبانی‌های مستمر اغلب مشکلات آن حل شده و جایگاه خود را در بین بازی‌های ریسینگ مطرح دنیا پیدا کند. اما بازی The Crew: Motorfest به عنوان یک نسخه فرعی از دنیای The Crew 2 کمی از ایده اولیه و بزرگ فاصله گرفته و در عوض دنیایی به بزرگی کشور ایالات متحده در هاوایی و جزیره اوآهو (Oahu) جریان دارد. اخیرا رویداد بزرگ موتورفست در این جزیره کار خود را آغاز کرده و طیف گسترده‌ای از مسابقات اتومبیل رانی، قایق‌ها و هواپیماها برای علاقه‌مندان در دسترس است. در ابتدای امر شاید تفاوت چندانی بین این نسخه و The Crew 2 حس نشود اما به مرور تغییرات خود را نشان خواهد داد.

مهم‌ترین بخش این بازی، پلی لیست‌ها هستند که در بخش ابتدایی به طور مفصل معرفی می‌شوند. هر پلی لیست مجموعه‌‌ای از فعالیت‌ها که شامل تعدادی مسابقه (معمولا 6 الی 8)، چالش‌های جاده‌ای، دریایی یا هوایی، آیتم‌های قابل جمع آوری و امکان جا به جایی سریع در محل‌های مربوط به پلی لیست‌ را آزاد می‌کند. این نکته را هم باید اضافه کنم که بخش اصلی هر پلی لیست، مسابقات آن است که با انجام هر مسابقه جایزه‌هایی نظیر قطعات ارتقاء دهنده، پول داخل بازی و امتیاز به شما اهدا می‌شود. در نهایت با انجام تمام مسابقات یک پلی لیست، جایزه اصلی که یک وسیله مسابقه‌ای خاص (شامل ماشین، قایق یا هواپیما) است را صاحب خواهید شد. البته پس از تکمیل این مسابقات بخش چالش‌های فرعی آن پلی لیست هم در اختیار شما قرار خواهد گرفت که فعالیت‌های مختلفی نظیر رانندگی با یک ماشین خاص برای یک مدت زمان یا سرعت خاص یا گرفتن عکس از مناظر خاص و غیره را از شما می‌خواهد. اما بخش جالب پلی لیست‌ها این است که هر یک با حال و هوای خاصی طراحی شده و حتی در آن‌ها شخصیت‌هایی هم حضور دارند. مسابقات معمولا با وسایل از پیش تعیین شده هستند و نیازی نیست حتما شما صاحب ماشین خاصی باشید؛ البته در برخی پلی لیست‌ها برای شروع به اجبار باید یک مدل خاصی از وسایل را بخرید اما در ادامه آن، بازی آنچه را که برای مسابقه نیاز است در اختیار شما قرار خواهد داد. در طول مسابقه شخصیت‌های حاضر در پلی لیست از طریق تماس رادیویی با شما در ارتباط هستند که در آن‌ها گاهی اطلاعات فنی و گاهی روایت‌های شبه داستانی را برای شما نقل می‌کنند. به نظرم از بین پلی لیست‌های موجود، پلی لیست ساخت ژاپن (Made in Japan) جذاب‌ترین و متنوع‌‌ترین فعالیت‌ها در کنار شبه روایت مختصر را دارد که جزو موارد به یادماندنی از یک بازی است. به طور کلی نسبت به نسخه قبلی سیستم پلی لیست‌ها یک تغییر مثبت به شمار می‌آید. اکنون مسابقات هدفمندتر شده و بازیکن از طریق شخصیت‌های حاضر، با بازی ارتباط بهتری برقرار می‌کند. در زمان عرضه 15 پلی لیست در بازی وجود دارد که احتمالا در آینده بیشتر خواهد شد و بخش مسابقات این پلی لیست‌ها می‌تواند شما را چیزی بین 20 تا 25 ساعت سرگرم کند.

دنیای کوچکتر موتورفست باعث شده تا شاهد جزئیات بسیار بیشتر و با کیفیت‌تری از محیط بازی باشیم. با اینکه هر دو نسخه بازی The Crew: Motorfest و The Crew 2 از یک موتور گرافیکی استفاده می‌کنند اما به طور قابل توجهی جزیره اوآهو کیفیت بیشتری نسبت به ایالات متحده دارد. ناگفته نماند که این جزیره از نظر تنوع محیطی هم بسیار گسترده است و ما شاهد محیط‌های جنگلی، کوهستانی، شهری، ساحلی، مزارع و غیره هستیم که هر کدام با دقت بسیار بالایی طراحی شده است. در کنار این موضوع استفاده از طیف‌های رنگی شاد و سیستم نورپردازی خوب باعث شده تا محیط‌ها بیش از پیش چشم نواز به نظر برسند. مناظر طبیعی داخل بازی گاهی به قدری زیبا هستند که شخصا در حین رانندگی آزادانه توقف می‌کردم و محو تماشا و عکس برداری از آن‌ها می‌شدم. در انتهای مقاله برخی از تصاویری که از داخل بازی تهیه کردم را قرار خواهم داد. به نظرم جزیره اوآهو بازی The Crew: Motorfest یکی از بهترین نقشه‌هایی است که یوبیسافت تا کنون طراحی کرده و حتی شاید بتوان آن را جزئی از زیباترین نقشه‌های جهان آزاد در بین بازی‌های ویدئویی هم دانست. یکی از موارد قابل توجه در بازی این است که با وجود عدم پشتیبانی از تکنولوژی رهگیری پرتو نور اما انعکاس‌های محیطی به خصوص در زمان بارش باران کیفیت قابل قبولی دارند؛ هر چند استفاده از این تکنولوژی می‌توانست کیفیت نهایی را بسیار بهتر کند و با توجه به زمان عرضه این بازی یعنی نزدیک به اواسط نسل نهم جای خالی آن به شدت حس می‌شود.

علاوه بر این موارد طراحی ماشین‌ها چه از نظر ظاهر بیرونی و چه از نظر ظاهر داخل آن با جزئیات دقیقی طراحی شده است و می‌توان با اطمینان گفت که بازی The Crew: Motorfest به یکی از بازی‌های تخصصی در حوزه ریسینگ تبدیل شده است. البته این موضوع را هم اضافه کنم که در بازی قایق‌ها و هواپیما هم حضور دارند اما به طور کلی تمرکز اصلی بازی روی ماشین‌ها است، به طوری که بیش از 80 درصد بازی حول مسابقات ماشینی می‌گذرد. یکی دیگر از تغییرات مثبت بازی بهبود تخریب‌ پذیری‌های محیطی نسبت به نسخه قبلی است. تخریب اجزای کنار جاده ماننده نرده‌ها، تابلو‌ها و درختان بسیار باورپذیرتر از نسخه قبلی انجام می‌شود با این حال این تخریب پذیری‌ها چندان برای وسایل نقلیه موجود در بازی صادق نیست. چپ کردن ماشین‌ها تقریبا غیر ممکن است؛ فرو رفتگی، خراشیدگی و شکستن شیشه هم بسیار سخت و بعد از تصادف‌های وحشتناک، آن‌ هم به صورت محدود بر روی ماشین‌ها دیده می‌شود که برای چنین عنوانی چندان جالب به نظر نمی‌رسد.

اگر بخواهیم مستقل به گرافیک بازی The Crew: Motorfest نگاه کنیم طبیعتا می‌توان گفت گرافیک بازی خیلی خوب کار شده و شاهد محیط‌های متنوع، طراحی‌های بسیار زیبا و منظره‌های فوق العاده هستیم؛ با این حال گرافیک این بازی هم مانند سایر بازی‌های یوبیسافت کمی حس کارتونی بودن را دارد و این موضوع به خصوص در زمان مقایسه موتورفست با رقیبی همچون فورزا هورایزن بیشتر خود را نشان می‌دهد. از نظر محیطی بدون شک فورزا هورایزن 5 بافت‌های محیطی طبیعی‌تری و در نتیجه گرافیک واقع گرایانه‌تری دارد اما در بخش ماشین‌ها این رقابت بسیار نزدیک‌تر است و حتی در بعضی موارد خاص موتورفست عملکرد بهتری را هم نشان می‌دهد. در کل با توجه به اینکه The Crew عضو جوان‌تری در بین بازی‌های ریسینگ است ، پیشرفت خوبی را در زمینه گرافیکی به ثبت رسانده؛ در حال حاضر هم عملکرد قابل قبولی را ارائه می‌کند ولی اگر در آینده کمی از فرمول گرافیک کارتونی یوبیسافت فاصله بگیرد رقابت جذاب‌تری را از آن شاهد خواهیم بود.

اما صحبت از ماشین‌ها شد؛ از تجربه رانندگی در بازی The Crew: Motorfest باید بگویم که طیف بسیار وسیعی از وسایل نقلیه در انتظار شما است. موتورفست هم مانند نسخه قبلی این مجموعه، تجربه ریسینگ آرکید را ارائه می‌کند و از این رو بیشترین رقابت آن با مجموعه NFS و همچنین فورزا هورایزن خواهد بود. با توجه به محیط‌های زیبای بازی در کنار تنوع بسیار خوب پلی لیست‌ها بسیار سخت است که از انجام موتورفست خسته شوید؛ به این موضوع لیست موسیقی‌های متن متنوع و فوق العاده را هم اضافه کنید تا خیالتان از بابت سرگرم کنندگی آن راحت شود. موسیقی‌های متن موجود در بازی ریتم‌های مختلفی دارد که همگی عالی هستند و این موسیقی‌ها متناسب با فضای مرحله و بازی انتخاب می‌شود تا هیجان بیشتری را برای شما به ارمغان بیاورند. طیف وسایل قابل استفاده در بازی فوق العاده است و در زمان عرضه چیزی در حدود 607 وسیله نقلیه قابل استفاده در بازی وجود دارد. البته بخش کوچکی از این تعداد مربوط به آیتم‌هایی است که به صورت اختصاصی از بازی The Crew 2 منتقل شده و برای همه افراد در دسترس نیست. همان‌طور که اشاره شد تمرکز اصلی بازی بر روی ماشین‌ها است و از این رو در بخش ماشین‌ها شاهد حضور دسته بندی‌های مختلفی هستیم. از ماشین‌های کلاسیک گرفته تا هایپر ماشین‌ها، سری فرمولا 1، ماشین‌های الکتریکی، موتور سیکلت‌ها، آفرود و غیره همه و همه تجربه‌های منحصر به فردی را دارند. علاوه بر این امکانات شخصی سازی در وسایل نقلیه هم به خوبی کار شده و علاوه بر حالت معمولی یک حالت هم برای شخصی سازی‌های حرفه‌ای در نظر گرفته شده تا طیف مخاطبان این بازی کامل‌تر شود. شخصی سازی‌های موجود هم از نظر ظاهری و هم از نظر قدرتی تنوع خیلی خوبی دارند و با توجه به تعداد بالای وسایل نقلیه این موضوع یک نکته مثبت در بازی است.

گیم‌پلی ماشین‌ها برای یک بازی ریسینگ آرکید تعادل مناسبی دارد و متناسب با نوع خودرو و شخصی سازی‌های انجام شده متغیر است اما در کل کنترل آن چندان دشوار نیست و بعد از چند مسابقه اول به خوبی می‌توان قلق‌های آن را به دست آورد. در کنار این موضوع قایق‌ها و هواپیماهای داخل بازی تغییری محسوسی نسبت به نسخه قبلی ندارند و تجربه کنترلی مناسبی را به مخاطب ارائه می‌دهند. یکی از نکات جالب توجه در بازی سیستم دشواری مسابقات است. در حالت رانندگی آزادانه عملا درجه سختی برای بازی وجود ندارد اما پیش از شروع هر مسابقه شما می‌توانید درجه سختی بازی را متناسب با نیاز خود تنظیم کنید. بازی برای درجه‌ سختی‌های بالاتر امتیازها و جوایز بیشتری در نظر می‌گیرد؛ طبق تجربه‌ای که در بازی داشتم افزایش درجه سختی تأثیری بر سیستم کنترلی ندارد و تنها بر روی هوش مصنوعی رقبا اعمال می‌شود اما با این حال درجات سختی بالاتر هم چندان دشوار به نظر نمی‌رسد و با کمی تمرین به راحتی امکان شکست دادن رقبا وجود دارد.

رقابت‌های آنلاین این بازی حداکثر 32 نفره است و دو حالت مخلتف دارد. حالت اول که Grand Race نام دارد که در واقع مسابقه معمولی 28 نفره با ماشین‌های موجود در رده‌های مختلف است. اما حالت دوم یعنی Demolition Royale که به عبارت ساده‌تر بتل رویال ماشینی است! این ایده جدید و عجیبی است که یوبیسافت آن را پیاده کرده. در این حالت 32 ماشین در یک فضای بسیار بزرگ قرار می‌گیرند و با توجه به آیتم‌هایی که در نقشه ظاهر می‌شوند باید یکدیگر را نابود کنند و آخرین نفر باقی مانده برنده نهایی بازی خواهد بود. به طور کلی بخش آنلاین بازی از نظر پایداری سرورها خوب است. حالت مسابقه معمولی نیازی به تعریف ندارد و می‌تواند مهارت‌های خیلی خوبی را به شما بیاموزد. اما حالت بتل رویال آن احتمالا برای طرفداران این سبک هیجان انگیز باشد اما شخصا آن را نپسندیدم.

اما مهم‌ترین موردی که درباره گیم‌پلی این بازی وجود دارد فراتر از خود بازی است. پیش از این هم اشاره کردم که سری The Crew به خصوص در نسخه دوم توانست وارد گود رقابت با رقبای بزرگ شود اما در عین حال موفقیت‌های فوق العاده‌ای که فورزا هورایزن 4 و 5 همراه داشت باعث شد تا سری The Crew کمی تجربه بازی را متمایل به این بازی کند. اگر طرفدار بازی‌های ریسینگ آرکید باشید با دیدن فضا، گیم‌پلی و جزئیات موتورفست ناخودآگاه شباهت بسیار زیادی بین این بازی و دو نسخه آخر فورزا هورایزن خواهید دید. بازی The Crew: Motorfest بدون شک بهترین نسخه این مجموعه بوده و تجربه آن لذت بخش است اما این حد از شباهت بین دو مجموعه رقیب باعث می‌شود تا حدی نسبت به آن دچار تردید شده و از آن به عنوان یک نقطه ضعف بزرگ و مهم یاد کنیم. درست است که موتورفست از نظر مسابقات طیف گسترده‌تری را ارائه می‌کند اما تجربه کلی که از رانندگی و محیط‌های بازی به مخاطب ارائه می‌شود فراتر از فعالیت‌ها است و این میزان از شباهت بدون شک ضربه محکمی را به بازی می‌‌زند.

کمی از بحث گیم‌پلی دور شده و به بخش‌های فنی آن بپردازیم. یکی از مشکلاتی که شخصا با The Crew 2 داشتم رابط کاربری شلوغ و سردرگم کننده آن بود. خوشبختانه این مشکل تا حد زیادی در موتورفست حل شده و اکنون می‌توان تسلط بیشتری بر کلیات بازی داشت. پلی لیست‌ها و مسابقات علاوه بر نقشه اصلی بازی یک منوی جداگانه هم دارند و همچنین در صورت شروع یک پلی لیست، بازی به صورت پیشفرض مراحل بعدی را ادامه کار قرار می‌دهد. همچنین ابزار عکس برداری در بازی هم قرار داده شده که امکانات معمول و قابل قبولی را برای ثبت تصاویر در اختیار مخاطب قرار می‌دهد. با توجه به اینکه بازی بر روی پلتفرم PC تجربه شده باید بگویم که بر خلاف نسخه تست اینبار شاهد بهینه سازی خیلی خوب برای این پلتفرم هستیم اما متأسفانه موردی که وجود دارد قفل 60 فریم است. بازی بر روی یک سیستم معمولی بر روی حداکثر تنظیمات و بدون افت فریم اجرا می‌شود و مشخصا توانایی ارائه فریم‌های بالاتر را دارد اما با توجه به قفل 60 فریم این موضوع میسر نیست. بازی بر روی ویندوز مشکلات فنی نسخه قبل نظیر عدم امکان کوچک کردن (مینی مایز) را حل و همچنین پشتیبانی از دسته دوال سنس و امکانت اختصاصی آن نظیر بازخورد تطبیقی و لمسی را اضافه کرده است. در نهایت باید بگویم که امضای یوبیسافت یعنی وجود باگ هم در این بازی وجود دارد اما مقدار آن‌ها به قدری نیست که باعث کاهش کیفیت تجربه بازی شود.

در انتها شما را به مشاهده تصاویر ثبت شده توسط ابزار عکس برداری از بازی دعوت می‌کنم: