این نقد بر اساس نسخه‌ی ارسالی سازندگان برای سایت گیمین‌گرویتی نوشته شده است.

Loop Hero اثری است چالشی، جذاب و به شدت درگیرکننده که می‌تواند تجربه‌ای بی‌نظیر برای دوست‌داران سبک Rouge-Lite باشد. جدیدترین ساخته‌ی استودیوی Four Quarters که پیش از این بازی جالب Please, Don’t Touch Anything را عرضه کرده بودند، اثری است که توانسته است با ایده‌های خاص خود در بازار گرم آثار Rouge-Lite سری برای خود بلند کند.

شروع بازی جهانی تاریک و نابود شده را تصویر می‌کند که نیرویی شیطانی بر آن سلطه پیدا کرده است. قهرمان بازی که در ابتدا حافظه‌ي خود را از دست داده است باید تلاش کند در طول ماجراجویی خود در کنار غلبه پیدا کردن بر شیاطین، حافظه خود را نیز بازیابد؛ هرچند کانسپت “فراموشی” قهرمان پس از مدتی توسط بازی فراموش! می‌شود و بدان چندان خوب پرداخته نمی‌شود. داستان بازی به طور کل سیر جذاب و خوبی دارد و می‌توان گفت با استانداردهای یک بازی Rouge-Lite‌ در سطح نسبتا بالایی قرار می‌گیرد. اما جذاب‌ترین نکته‌ي داستان و روایت بازی، منطق‌سازی برای مکانیک‌ها و گیم‌پلی است. کلیت گیم‌پلی بازی این‌گونه است که یک مسیر حلقه‌ای در صفحه وجود دارد که دور آن را فضای خالی پوشانده است و در این مسیر حلقه‌ای دشمنان ظاهر می‌شوند. قهرمان بازی به طور خودکار حرکت می‌کند و زمانی که به دشمنان رسید به طور خودکار با آن‌ها مبارزه می‌کند و بازیکن تاثیر مستقیمی روی مبارزات ندارد. پس از شکست دشمنان دو نوع آیتم به بازیکن داده می‌شود: کارت‌ها و ابزار(Gear) که شامل کلاه‌خود، اسلحه، زره و … می‌شود. این ابزار آمار شخصیت را بهبود می‌بخشند؛ به عنوان مثال سلامتی بازیکن یا شانس جاخالی‌دادن ضربات دشمن را افزایش می‌دهند. هر چه بازیکن در یک قطاع بازی(Session) پیش می‌رود و این چرخه را طی می‌کند، دشمنان بازی قوی‌تر می‌شوند و به طبع آن کیفیت ابزار دریافتی نیز افزایش می‌یابد.

در کنار ابزار،‌ بازیکن با شکست دشمنان تعدادی کارت به دست می‌آورد که مهمترین و جذاب‌ترین ویژگی بازی است. این کارت‌ها که هر کدام ویژگی خاصی دارند، بر بازی شما تاثیر می‌گذارند. کارت‌ها به نوعی بازی را برای شما سخت‌تر می‌کنند و باعث می‌شوند دشمنان بیش‌تر و خطرناک‌تری به این مسیر حلقه‌ای اضافه شوند. البته کارت‌هایی نیز وجود دارند که کمی کمک حال بازیکن باشند مانند بیش‌تر شدن میزان سلامتی بازیکن یا سلامتی بازیابی شده و … . حال ممکن است سوال شود که چرا کسی باید چنین کاری کند؟ بازی چگونه بازیکن را تشویق می‌کند که خودش با دستان خودش دشمنان را به بازی اضافه کند؟ اول آن‌که بازی در تعدادی فصل روایت می‌شود و برای گذر از هر فصل و رفتن به فصل بعدی، ابتدا باید باس‌فایت آن فصل را شکست دهید. باس‌فایت هر فصل نیز زمانی ظاهر می‌شود که با قرار دادن کارت‌های متعدد نوار آن را پر کنید. یعنی اگر از کارت‌ها استفاده نکنید نمی‌توانید به باس‌فایت دسترسی داشته باشید. دیگر این‌که برای پیش‌روی در بازی نیاز به یک‌سری منابع (resources) دارید و این منابع گاهی تنها از شکست دادن دشمنانی خاص به دست می‌آیند. این منابع در Hub‌ اصلی بازی استفاده می‌شوند و می‌توان با آن‌ها کارت‌ها، یا کلاس‌ها و یا ویژگی‌های جدید آزاد کرد. کارت‌هایی که تنوع به بازی می‌افزایند و باعث می‌شوند بازی رفته رفته جذاب‌تر شود. اما از همه مهم‌تر این‌که: این کار به شدت سرگرم‌ کننده است! گیم‌پلی بازی به شدت جذاب،‌درگیرکننده و اعتیادآور است که باعث می‌شود به سختی از بازی دست بکشید.

بسیاری از ویژگی‌های بازی مخفی هستند و به هیچ‌وجه توسط بازی مطرح نمی‌شوند. مثلا این‌که چینش کارت‌های کوه یا صخره(که میزان سلامتی بازیکن را افزایش می‌دهند)، باعث می‌شود تاثیرشان چند برابر شده و یک دشمن خاص به بازی اضافه شود. یا قرار دادن بوته‌ها(که سلامتی بازیابی شده‌ی بازیکن را افزایش می‌دهند) در کنار کوه‌ها، تاثیرشان را ۵۰ درصد افزایش می‌دهد. این‌ها مثال‌هایی بسیار اندک از ویژگی‌هایی این چنینی است که در بازی انتظارتان را می‌کشند و خب، یکی از نکاتی که می‌تواند برای برخی بازیکنان آزار دهنده باشد همین موضوع است. این‌که برخی ویژگی‌هایی که می‌توانند تجربه بازی را دست‌خوش تغییراتی کنند و یا حتی در مواقعی کمی بازی را آسان‌تر نمایند توسط بازی مطرح نمی‌شوند و بازیکن خود باید آن‌ها را کشف کند، ممکن است باعث شود این نکات همیشه مخفی بمانند و تعدادی از بازیکنان هیچ‌گاه متوجه حضور این ویژگی‌ها نیز نشوند. هرچند من به شخصه نه تنها با این خصلت مشکلی ندارم،‌ بلکه به نوعی آن را تحسین نیز می‌کنم. نکته‌ای که می‌تواند مشکل اصلی بازی قلمداد شود جای دیگری است : با کمی اغراق می‌توان گفت بازی تماما یک Grind عظیم است! طی کردن دوباره و دوباره‌ي یک چرخه و کسب منابع یکسان و ساخت سازه‌ها برای انجام دوباره‌ی همان چرخه‌ها! Grind جزئی از ذات بازی‌های Rouge-Lite است و وجود آن تا یک حد کنترل شده بسیار هم برای طرفداران این سبک جذاب است. اما به دلیل آن‌که Grind کردن در Loop Hero بسیار شدید است و گویی چیزی جز Grind نیست! بسیاری از بازیکنان می‌توانند پس از کمی پیشرفت در بازی از آن دل‌سرد شوند.

یکی از ویژگی‌های خوب بازی کلاس‌ها هستند. در بازی ۳ کلاس وجود دارد: Warrior, Rouge, Necromancer که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. تفاوت کلاس‌ها در بازی کاملا مشهود و محسوس است به عنوان مثال آمارهای خاصی برای هر کلاس وجود دارد. کلاس Warrior می‌تواند در هر ثانیه مقداری سلامتی بازیابی کند، کلاس Necromancer می‌تواند کیفیت اسکلت‌های خویش را بهبود دهد و یا مثلا کلاس Rouge با شکست دادن دشمنان به طور مستقیم ابزار کسب نمی‌کند، بلکه با کشتن دشمنان Trophy‌ دریافت می‌کند و در پایان هر Loop به ازای Trophyهای خویش ابزار می‌گیرد. دشمنان نیز از تنوع بسیار خوبی برخوردارند و جذابیت‌های زیادی دارند. از خون‌آشام و اسکلت بگیر،‌ تا گابلین ‌و غول. هرکدام چالش‌های خاص خویش را ایجاد می‌کنند و در برابر آن منابع مخصوصی از شکست‌شان نصیب‌تان می‌شود. ‌ همون طور که قبلا اشاره کردیم بازی‌ شامل باس‌هایی نیز می‌شود. باس‌فایت‌های بازی با این‌که از لحاظ بصری، الگوی مبارزاتی و مخصوصا پیش‌زمینه داستانی و دیالوگ‌ها طراحی خوبی دارند،‌ اما از آن‌جا که مبارزات بازی اتوماتیک است و بازیکن در آن نقش خاصی بازی نمی‌کند می‌توانند کمی توی ذوق بزنند.

آرت‌استایل بازی نیز به اندازه‌ي گیم‌پلی آن خاص و جذاب است. بازی از حیث بصری بسیار لذت‌بخش است و چشمان‌تان را خسته نمی‌کند. در بازی هم‌چنین یک فونت مخصوص وجود دارد که دیالوگ‌ها و متون نیز مانند دیگر اجزای بازی پیکسلی باشد که خب از آن‌جا که کمی اذیت‌کننده است به راحتی می‌توان آن را تغییر داد. بازی همچنین تجربه‌ي صوتی به‌شدت جذابی ارائه می‌کند و موسیقی‌های بازی بسیار جذاب و گوش‌نواز هستند. افکت‌های صوتی بازی نیز خوب کار شده‌اند و به طور کل می‌توان تجربه‌ي صوتی و بصری اثر را به عنوان نقاط مثبت‌ش یاد کرد. بازی ثبات فنی خوبی نیز دارد و در تجربه‌ی ما هیچ‌گونه باگ یا مشکل خاصی رویت نشد.

بازبینی تصویری

باس‌فایت‌های بازی قابل‌قبول هستند

بازیکن می‌تواند با متوقف کردن بازی وارد فاز ساخت و ساز شود

داستان بازی جذاب است

بازی تنوع خوبی از حیث دشمنان دارد

بازیکن با ساخت سازه‌های خاص، قابلیت‌های جدیدی را باز می‌کند