دقیقا یک دهه قبل بود که استدیو People Can Fly، دنباله‌ای معنوی برای سری Duke Nukem عرضه کرد؛ شوتری اول شخص و دیوانه‌وار که در آن هرچه سریعتر و به روش‌های متنوع‌تری دشمنان را می‌کشتید، نه تنها لذت بیشتری از بازی می‌بردید، بلکه امتیاز بیشتری نیز کسب می‌کردید. BulletStorm اگرچه مشکلات مختلفی داشت اما آنقدر جذاب بود که بتواند علاقه‌مندانی برای خود دست و پا کند و به لطف کلیف هنگر انتهایش، آن‌ها را برای ادامه آن منتظر بگذارد. ادامه‌ای که به نظر می‌رسد حداقل فعلا خبری از آن نیست و یک دهه بعد از آن بازی، استدیو PCF در حال عرضه شوتری با حال و هوایی متفاوت است. اگرچه نام استدیو سازنده تغییری نیافته، اما بازی جدید توسط تیمی جدید توسعه می‌یابد و به نظر می‌رسد که اعضای تیم سابق در ساخت آن دخیل نیستند.

چندی پیش بود که دمویی از چپتر اول Outriders عرضه شد و توانست تا به مقبولیت خوبی در میان بازیکنان دست پیدا کند؛ به گونه‌ای که اندکی پس از انتشار دمو، شاهد قرار گرفتن Outriders در میان پرفروش‌ترین بازی‌های استیم نیز بودیم. حال سوال اینجاست که آیا لوتر شوتر جدید استدیو People Can Fly واقعا از کیفیت مطلوبی برخوردار هست یا نه؟ در ادامه با گیمین‌گرویتی همراه باشید.

داستان Outriders، داستان تکراری نابودی زمین و فرار بشریت به سیاره‌ای دیگر است. در اینجا سیاره Enoch به عنوان پناهگاه جدید انسان‌ها به شمار می‌رود و از این رو، گروهی از سربازان خبره به نام Outriders و همچنین مهندسان لازم، برای آماده کردن سیاره، عازم آن می‌شوند. بدیهی است که اوضاع آنطور که باید پیش نمی‌رود و وجود ناهنجاری و طوفان‌های آسیب‌زا، برنامه انسان‌ها را بر هم می‌زند…

همانطور که مشخص است، کلیت داستان بسیار کلیشه‌ای است. سیاره‌ای دیگر داریم، فرود ناموفقی دیگر و به دنبال آن جنگی دیگر میان انسان‌ها بر سر منابع موجود.

با این حال به نظر می‌رسد سازندگان توانسته باشند سر و شکل مناسبی به این داستان کلیشه‌ای بدهند. نکته اول این است که بازی خود و داستانش را جدی می‌گیرد و همه چیز بر یک سیر تکراری و خسته‌کننده پیش نمی‌رود. اگرچه موارد مختلفی قابل پیش‌بینی هستند، اما سورپرایزهای معدودی نیز در بازی گنجانده شده‌اند. همچنین شخصیت‌پردازی کاراکترها به خوبی انجام پذیرفته است و به لطف دیالوگ نویسی خوب، مخاطب به راحتی با آن‌ها همراه می‌شود. برای قضاوت نهایی درباره داستان اما، بازی باید تا انتشار رسمی آن صبر کرد. چیزی که تا کنون به نظر می رسد، شاهد داستانی با هسته تکراری اما جزئیاتی قابل قبول و گاه غافل کننده هستیم.

از داستان که بگذریم، شاهد لوتر شوتری سوم شخص و مبتنی بر کاورگیری هستیم که المان‌های اصلی آن از دل کلون‌های سری Gears of War در نسل هفتم بیرون آمده‌اند. پس از گذر از مقدمه بازی، امکان انتخاب از میان چهار قابلیت کلی به بازیکن داده می‌شود که انتخاب هر یک، در ادامه سبک بازی وی را مشخص می‌کند. طبق تجربه نگارنده، عملکرد سازندگان برای ایجاد تعادل میان این قابلیت‌ها برای بازی تک نفره، کاملا موفق نبوده است و در صورت انتخاب قابلیت خاصی، در بازی در موضع قوی‌تری نسبت به سایر موارد قرار خواهید گرفت و بالعکس انتخاب قابلیتی دیگر، شما را در موضعی ضعیف‌تر قرار خواهد داد. از نکات منفی Outriders می‌توان به گان‌پلی اندکی خشک آن اشاره کرد که به وضوح در مقابل بازی‌های روز کم می‌آورد.

طراحی مراحل بازی نیز عمدتا به صورت اتاق به اتاق است؛ بدین منظور که از ابتدا در اتاق A قرار گرفته و پس از پاک‌سازی آن می‌بایست به اتاق B رفته و مشغول به پاک سازی آن شوید و این روند تا انتها و رسیدن به باس فایت مرحله ادامه می‌یابد. در این میان گاه گداری نیز شاهد یک مسیر فرعی هستیم که به اتاقی دیگر ختم می شود که یا می توانید در آن منابع/آیتم پیدا کنید و یا شاهد آغاز ماموریتی فرعی باشید.

جدای از موارد ذکر شده، مثبت ترین نکته Outriders را می توان لوت بدست آمده از کشتن دشمنان دانست که خود دارای تنوع قابل قبولی بوده و اگر شانس با شما یار باشد، سلاح‌هایی متنوع نیز بدست خواهید آورد. البته لازم به ذکر است که جدای از سلاح‌ها، در طول دمو، بقیه لوت بدست آمده صرفا در آمار و ارقام و ظاهر کاراکتر تاثیرگذار بود و شاهد اضافه شدن نکته خاصی نبودیم.

از نظر گرافیک تکنیکی، بازی قابل قبول بوده و کاملا در حد عناوین نسل هشتمی است، با این حال در اینجا لازم به تمجید از عملکرد سازندگان در زمینه بهینه‌سازی بازی است. خوشبختانه بهینه‌سازی بازی بسیار خوب بوده و شاهد دریافت نرخ فریم مناسب و ثابتی بر روی بالاترین تنظیمات بودیم.

به عنوان آخرین مورد باید اشاره کنیم به صداگذاری‌های بازی که کاملا حرفه‌ای صورت گرفته‌اند و شاهد مشکل خاصی در آن‌ها نیستیم. همچنین موسیقی‌های بازی نیز دارای کیفیتی قابل قبول هستند و می‌توان آن‌ها را با جریان بازی هماهنگ دانست.

اگرچه Outriders با استقبال خوبی از طرف بازیکنان مواجه شده است، اما به نظر می‌رسد این مورد بیش از آنکه به کیفیت بازی مرتبط باشد، به عدم حضور رقبای چندانی برای آن مرتبط باشد. Outriders را صرفا می‌توان یک بازی قابل قبول دانست و نه بیشتر. داستانی قابل قبول، گان پلی متوسط، طراحی مراحل منسوخ و صداگذاری خوب، مواردی هستند که بیش از هر چیز در ذهن نگارنده از این عنوان باقی مانده‌اند. البته ارزیابی ما براساس نسخه دمو بوده است و شاید کیفیت نهایی بازی به مراتب بهتر و یا بدتر از دمو فعلی باشد. برای پی بردن به این موضوع باید اندکی دیگر صبر کرد و نتیجه نهایی را در زمان انتشار بازی دید.

بازبینی تصویری

فضاسازی‌های بازی به خوبی صورت گرفته‌اند

مراحل فرعی معدودی در دمو در دسترس بودند

ایموت‌های مختلف بازی

از باس‌های فرعی بازی

امکان جمع‌آوری منابع پایه در بازی وجود دارد