این پیش‌نمایش براساس دموی ارسالی توسط سازندگان بازی نوشته شده است
دنیای بازی‌های مستقل، پر است از ایده‌های جذاب و خاص که بعضا نمی‌توان مشابه آن‌ها را در میان عناوین پرهزینه‌تر یافت. گاه نیز روبرو می‌شویم با بازی‌هایی که با وجود داشتن مشکلاتی، مواردی جذاب را در خود گنجانده‌اند. Black Legend یکی از همین بازی‌هاست که سعی کرده تا جایگاهی، هرچند کوچک، در میان بازی‌های نقش آفرینی نوبتی برای خود دست و پا کند. اینکه سازندگان این اثر چقدر در انجام این کار موفق بوده‌اند، چیزی است که در این پیش‌نمایش به آن خواهیم پرداخت. با گمین‌گرویتی همراه باشید.
داستان بازی در رابطه با گروهی از مزدوران است که به کمک مردم شهر Grant آمده‌اند تا این شهر را از دست فرقه‌ای که آن را تحت کنترل گرفته است نجات دهند. چیزی که از داستان بازی در طی دمو یک ساعته بازی متوجه می‌شوید همین است و به جز اینکه در مسیر پیشرویتان گاهی می‌توانید خرده صحبت‌هایی با مردم داخل خانه‌هایی مشخص داشته باشید، اطلاعات دیگری به شما داده نمی‌شود.
گیم‌پلی بازی در خارج از نبردها به صورت همزمان و در هنگام نبرد به طور نوبتی پیگیری می‌شود. در شرایط عادی می‌توانید تعامل اندکی با اجزای محیط داشته باشید، آیتم‌هایی را جمع آوری کنید و همانطور که بالاتر ذکر شد، به حرف مردمی که در خانه‌هایی که وروردی آن‌ها با چراغی روشن شده است، گوش دهید. برای شروع نبردها می‌بایست در بازه‌ی دید افراد فرقه که در هر محل تعدادی از آن‌ها در حال گشت زنی هستند قرار بگیرید.
پیش از شروع هر نبرد می‌توانید جایگاه قرارگیری افراد خود در مکان شروع را مشخص کنید (مشابه آنچه در سری Total War شاهد آن هستیم با این تفاوت که در این جا شما افراد را کنترل می‌کنید). پس از شروع نبرد مقداری Action Point به هرکدام از کاراکترها داده می‌شود که از آن‌ها می‌توان برای حرکت در محیط و حمله به دشمنان استفاده کرد. با توجه به ذات نوبتی مبارزات، در صورت عدم استفاده کامل از تمام APهای یک کاراکتر، می‌توانید نوبت مجدد وی را جلو بیاندازید. در هر نبرد کاراکتر تنها می‌تواند در چهار جهت اصلی به حرکت و حمله بپردازد که این مورد را می‌توان از نقاط ضعف بازی دانست؛ با این حال حرکت عمودی، هر چند به صورتی محدود، در بازی وجود دارد.
جدا از حملات عادی، مهمترین روش آسیب وارد کردن به دشمنان بر پایه سیستمی به نام Humor است. کارکرد این سیستم به این گونه است که حملات مختلف افکت‌های متفاوتی را بر دشمنان اعمال می‌کنند. این افکت‌ها با رنگ‌هایی چون زرد، مشکی، قرمز و سفید شناخته می‌شوند. با اعمال افکت‌های مختلف بر دشمنان، می‌توان افکت‌های ترکیبی ایجاد کرد که تاثیر ضربه وارده بر دشمنان را افزایش می‌دهد و در واقع این روش مهمترین راه برای آسیب زدن به دشمنان است. در این میان لازم به ذکر است که تنها شما نیستید که از این ابزار استفاده خواهید کرد و دشمنان نیز از این روش آگاه بوده و آن را علیه شما به کار خواهند گرفت. به طور کلی سیستم Humor را می‌توان وجه تمایز بازی نسبت به سایر عناوین هم سبک دانست و آن را نکته مثبت اصلی بازی تلقی کرد.
به جز شخصیت اصلی، سایر اعضای گروه را افرادی تصادفی تشکیل می‌دهند و به مرور و با پیشرفت در بازی می‌توانید آن‌ها را با کاراکترهایی قوی‌تر که به شما معرفی می‌شوند، جایگزین کنید. در بازی کلاس‌های مختلفی نیز برای کاراکترها وجود دارد که هر کلاس از ابزار متفاوتی برای حمله استفاده می کند.
ضعیف ترین بخش Black Legend را می‌توان صدا، موسیقی و گرافیک آن دانست. در زمینه گرافیک با اثری بسیار بی‌جزئیات روبرو هستیم که به راحتی با بازی‌های نسل هفتمی رقابت می‌کند. مدل‌های ساده‌ی محیط و کاراکترها، انیمیشن‌های تکراری و قدیمی و جزئیات کم شخصی‌سازی، به همراه اتمسفری که کاملا در تاثیرگذاری بر بازیکن ناتوان است، آن هم برای عنوانی که با موتور Unreal Engine ساخته شده، بسیار ناامید کننده بوده و جای هیچ گونه دفاعی را باقی نمی‌گذارد. سازندگان می‌بایست بر روی این بخش به طور اساسی کار کنند تا بتوانند در میان بازی‌های پر زرق و برق حال حاضر، حرفی برای گفتن داشته باشند.
در بخش صداگذاری، بازی از اوضاع مشابهی رنج می‌برد. صداگذاری‌ها بسیار بی‌روح و یکنواخت هستند و نمی‌توانند حس و حال درستی را به مخاطب القا کنند. نکته منفی دیگری که در این میان وجود دارد، پایین بودن ولوم صدای افراد نسبت به موسیقی به صورت پیش‌فرض است که می‌توان از آن به عنوان نکته‌ی منفی دیگری یاد کرد. در نهایت موسیقی بازی نیز آنچنان دندان‌گیر نیست و در مدت کوتاهی که به تجربه بازی مشغول بودم، نتوانست تاثیر زیادی بر نگارنده بگذارد؛ با این وجود نمی‌توان آن را در زمره نکات منفی بازی نیز به شمار آورد.
به عنوان کلام آخر باید گفت که Black Legend اثری است با ایرادات فراوان و البته با سیستم مبارزات جالب که راه درازی تا تکمیل و ارائه‌ی تجربه‌ای مناسب دارد و اگر با شرایط فعلی عرضه شود، مسلما نخواهد توانست نظرات بازیکنان را به خود جلب کند. نکته مثبتی که در میان همه این مشکلات وجود دارد، مشخص نبودن زمان عرضه است که این فرصت را به سازندگان می‌دهد تا در حد امکان مشکلات بازی را رفع کرده و آن را به اثری در خور تبدیل کنند.
توسط 