کمپانی Capcom را می‌توان پایه‌گذار سبک مبارزه‌ای دانست. اگرچه تا قبل از ظهور سری Street Fighter، عناوین کمتر شناخته شده‌ی دیگری، قدم‌هایی در این سبک برداشته بودند اما به جرأت می‌توان گفت که برای اولین بار این Street Fighter II بود که تعریف مشخص و دقیقی از سبک مبارزه‌ای که غالبا تک به تک هستند، ارائه داد و شالوده‌ی مسابقاتی که بعدها پیرامون این سبک شکل گرفت را به وجود آورد. در سال 2008 و عرضه‌ی چهارمین نسخه در این سری، روح تازه‌ای را در سبک تقریبا مرده‌ی مبارزه‌ای دمید و بار دیگر آتش این سبک را شعله‌ورتر کرد. در حالی که پس از موفقیت SFIV، همگان انتظار گام‌های بسیار بلندی را از سوی سازندگان می‌دیدند، اما عنوان SFV طعم بسیار تلخی را در دهان طرفداران خود باقی گذاشت؛ به گونه‌ای که اگر بگوییم کامیونیتی این سری چند پاره شد و بسیاری به سراغ دیگر رقیب‌های SF یعنی Mortal Kombat و Tekken که در آن زمان با قدرت ظاهر شده بودند رفتند، اغراق نکردیم. حال پس از گذشت 7 سال از سیاه‌ترین دوران سری SF، کپکام بار دیگر به میادین بازگشته است تا هویت و جایگاه از دست رفته‌ی خود را باز یابد و به همگان ثابت کند که هنوز دود از کنده بلند می‌شود!

در ادامه با گیمین‌گرویتی همراه باشید.

عنوان Street Fighter 6 به معنای واقعی کلمه حاصل درس گرفتن از شکست‌های عنوان پیشین خود است. جایی که سازندگان مواردی که درخور و شایسته این سری و همچنین عواملی که با استقبال بازیکنان روبرو بودند را حفظ کرده و ارتقاء داده‌اند و بدون تعارف، عوامل ضعیف و مواردی که بازخورد خوبی نداشته و حتی باعث شکست شده بودند را به زباله‌دان فرستاده‌اند. SF6 حاصل اشتیاق و عطش سازندگان برای ساخت ادامه‌ای در خور سری SF است و این اشتیاق را می‌توانید از همان ثانیه‌های ابتدایی بازی و حتی در منوها نیز به خوبی مشاهده کنید. با دانستن این موضوع، سازندگان مکانیزم اصلی بازی را که Drive System نام دارد، طراحی و اجرا کرده‌اند.

با اینکه هر شماره از سری SF مکانیزم کاملا منحصر به فردی و متفاوتی نسبت به دیگر شماره‌ها دارد، اما در عنوان SF6، مکانیزم DS عمدتاً مکانیزم جدیدی نیست. در واقع ترکیب هوشمندانه‌ای از مکانیزم‌های عناوین قبلی است و از این رو، موارد آشنای بی‌شماری در بازی وجود دارد. به عبارتی دیگر، سازندگان نگاهی به بهترین موارد موجود در مکانیزم‌های SFهای قبلی داشته و سیستم DS را با بهبودهای بهتری اجرا کرده‌اند. مکانیزم DS شامل 5 زیرشاخه می‌شود:

Drive Impact، که ضربات حریف را جذب ولی در عین حال ضربه خود را وارد کرده و حریف برای ادامه حملات کاملا آسیب پذیر خواهد بود.
Drive Rush، که ضربات خود را کنسل کرده و به سمت جلو یورش می‌برید.

Drive Parry، که ضربات حریف را به با نوعی دفاع خاص که آسیبی به خط سلامتی شما نمی‌زند، دفاع خواهید کرد.

Drive Reversal، که در صورتی که حریف شما را آماج حمله‌های خود قرار داده است و مجبور به دفاع هستید، او را از خود دور خواهید کرد.
Overdrive، که نام جدید Ex Moveهای همیشگی هست و نسخه‌ی پر قدرت‌تر ضربات اصلی خود را وارد خواهید کرد.

سیستم DS حقیقتا سیستم خلاقانه‌ و منحصر به فردی است؛ چرا که دست بازیکنان را به طور کامل برای پیش بردن مبارزات باز گذاشته و هیچ محدودیتی قائل نمی‌شود. برای استفاده از موارد ذکر شده، نوار مخصوصی تدارک دیده شده است اما نکته‌ی قابل توجه اینجاست که بر خلاف همیشه و بر خلاف استاندارد رایج موجود در سبک مبارزه‌ای، این نوار از ابتدای هر راند به طور کامل پر و در اختیار شما قرار می‌گیرد. بدین معنا که دیگر خبری از ضربه خوردن و ضربه وارد کردن برای پر شدن نوارهای مربوطه برای اجرای حرکات خاص نیست. همه چیز از ابتدایدر اختیار شما قرار گرفته و این بار مدیریت منابع مهم‌ترین رکن موجود در مبارزات است. چنان‌چه نوار DS به طور کامل خالی شود، وارد حالت Burnout خواهید شد. حالت Burnout که همان‌طور از نام آن نیز پیداست، شما را در حالت نامساعد و نابرابری قرار می‌دهد که هم توانایی‌های دفاعی و هم قدرت حمله‌ی شما را به شدت کاهش می‌دهد. در این حالت به معنای واقعی کلمه آسیب‌پذیر خواهید بود و در صورتی که نوار خود را مدیریت نکنید، به راحت‌ترین حالت ممکن شکست می‌خورید. سازندگان برای این حالت انیمیشن‌های خاصی برای شخصیت‌ها تدارک دیده‌اند تا طرفین راحت‌تر از وضعیت Burnout اطلاع پیدا کنند. در واقع حالت شخصیت‌ها به حالت خسته‌تر و تکیده‌تری تغییر پیدا کرده و رنگ لباس‌ها و پوست آن‌ها به خاکستری تغییر پیدا می‌کند. در عین حال صدای برخورد ضربات نیز تغییر می‌کند تا کمک بیشتری به درک موقعیت به طرفین کند. نوار Super نیز بار دیگر حضور دارد و هر بار که پر می‌‎شود، قادر به وارد کردن آسیب زیادی به حریف خواهید بود. این نوار که تا 3 بار پر می‌شود، نوعی مکانیزم بازگشت بوده که فرصت آخری را برای بازیکنی که در حال شکست است، محیا می‌کند اما در عین حال به صورت یک شمشیر دو لبه نیز عمل می‌کند که ممکن است به ضرر شما باشد تا به نفعتان.

اما این پایان ماجرا نیست. سازندگان نیم‌نگاهی به طرفداران تازه وارد و افرادی که کمابیش در اجرای کامبوها دچار مشکل بوده‌اند داشته و 3 نوع کنترل متفاوت را طراحی کرده‌اند. کنترل Classic که برای طرفداران قدیمی و افرادی که با سبک مبارزه‌ای آشنایی کامل دارند بوده و برای اجرای حرکات همانند گذشته باید Input خاصی را وارد کرد. کنترل Modern که برای افراد تازه وارد، گزینه‌ی فوق‌العاده‌ای به حساب می‌آید و به نوعی Inputها را ساده‌ترکرده و اجرای حرکات به سهولت بیشتری انجام می‌گیرد. به عنوان مثال برای اجرای حرکت Shoruyken دیگر نیازی به Input همیشگی نیست و تنها با فشردن همزمان یکی از جهات و یکی از ضربات، این حرکت انجام می‌شود. اگرچه کنترل Modern در سطوح بالا ممکن است محدودیت‌هایی را به وجود آورد، ولی برای افرادی که تازه به این سبک وارد شده‌اند نقطه شروع بسیار خوبی خواهد بود تا با استفاده از آن و آشنا شدن به کلیات بازی، در نهایت به کنترل Classic تغییر حالت دهند. در نهایت کنترل Dynamic را داریم که برای بازیکنانی است که عادت به دکمه کوبیدن دارند. در واقع در این نوع کنترل، شما تنها 3 دکمه را کنترل خواهید کرد و بسته به جایگیری شما در هنگام مبارزه، فشردن هر دکمه سبب شده که هوش مصنوعی حرکت خاصی انجام دهد. به عنوان مثال اگر از حریف خود دور باشید، شخصیت شما یک Fireball می‌زند و اگه نزدیک باشید، Throw می‌کند. این کنترل بیشتر جنبه فان داشته و مطمئنا در سطوح بالاتر دردی را دوا نمی‌کند.

ویژگی تازه‌ای که در عنوان SF6 اضافه شده است، گزارشگری مبارزات است. احتمالا تا کنون برخی از مسابقات معروف سبک مبارزه‌ای چون EVO یا Combo Breaker را دیده‌اید و گزارشگری برخی را شنیده‌اید. کپکام پا را فراتر گذاشته و برخی از گزارشگرهای معروف این سبک را به بازی آورده است که با روشن کردن قابلیت گزارشگری، این افراد بسته به موقعیت و فنونی که اجرا می‌کنید، گزارش می‌کنند که این موضوع می‌تواند جالب توجه باشد.

مطمئنا بر همگان پوشیده نیست که عناوین سری SF و طور کلی ساخته‌های دست کپکام همیشه از طراحی‌های فوق‌العاده‌ای بهره‌مند بوده‌اند و SF6 نیز از این قاعده مستثنا نیست. SF6 بازی بسیار زیبایی است. دیگر خبری از موتور گرافیکی UE4 نیست. به لطف موتور قدرتمند کپکام یعنی RE Engine که این روزها در تمامی عناوین این کمپانی یکه تازی می‌کند، طراحی‌ها در بهترین حالت خود هستند. 18 شخصیت که برخی از آن‌ها شخصیت‌های کلاسیک و بقیه شخصیت‌های کاملا جدیدی هستند، شالوده‌ی اصلی بازی را تشکیل می‌دهند. این بار با طراحی‌های واقعی‌تری از شخصیت‌ها روبرو هستیم که هر کدام در عین حال استایل منحصر به فرد سری SF را حفظ کرده‌اند. جزئیات بصری در شخصیت‌ها تا کوچکترین موارد رعایت شده است؛ خطوط چهره، عضلات، پوست و مو و لباس‌ها در بهترین حالت خود قرار دارند. شخصیت‌ها در طول مبارزه آسیب دیده و گرد و خاک مبارزه بر چهره و لباس آن‌ها می‌نشیند. انیمیشن‌ها نیز تابع موارد ذکر شده بوده و جزئیات بی‌نظیری پیاده سازی شده است. شخصیت‌ها در طول مبارزه نفس می‌کشند، اخم می‌کنند، عصبانی می‌شوند و حتی ترس در چهره‌ی آن‌ها هویدا می‌شود. توجه به جزئیات حتی در کوچکترین موارد یعنی حرکت انگشتان دست و پا هم رعایت شده است و حتی دیدن شخصیت‌ها در حالتی که هیچ حرکتی ندارند نیز لذت بخش است. حتی انقباض و انبساط عضلات نیز در هر حرکت به خوبی قابل مشاهده است  که تاثیر به سزایی در ضربات وارد شده گذاشته است. استیج‌ها نیز طراحی بسیار زیبایی داشته و رنگ‌بندی و جزئیات موجود در پس زمینه به هر چه بهتر شدن جنبه‌ی بصری بازی کمک شایانی کرده است. شخصیت‌های موجود در پس زمینه و حتی اشیاء بسیار جزئی که بر روی زمین ریخته شده‌اند نیز همگی تحت تاثیر حرکات بازیکنان بوده و بر اساس حملات آن‌ها تکان می‌خورند.

حال که صحبت در مورد مکانیزم‌ها و جلوه‌های بصری باری را به اتمام رسانده‌ایم، بهتر است به سراغ محتوای ارائه شده برویم.

عنوان SF6 شامل 3 بخش مجزا بوده که هر کدام ضمن ارائه‌ی تجربه‌ی متفاوتی چه در زمینه‌ی محتوای تک نفره و چه در زمینه‌ی محتوای آنلاین و چند نفره، سلایق مختلفی را برای بازیکنان متفاوت پوشش می‌دهد که در ادامه، به هر کدام از این بخش‌ها به طور جداگانه می‌پردازیم.

Fighting Ground

در بخش FG، در واقع با حالت کلاسیک عناوین سبک مبارزه‌ای روبرو هستیم. حالت مبارزه تک به تک، بخش Arcade Mode، بخش آموزشی، Combo Trial و Extreme Battle همگی در این قسمت واقع شده‌اند و حکم نوعی پشت صحنه و مقدمات را برای رویارویی‌های آفلاین و آنلاین شما دارند. فارغ از اینکه شما بازیکن با تجربه‌ای باشید یا برای اولین بار به سراغ بازی‌های مبارزه‌ای می‌آیید، در بخش آموزشی از ابتدای کار مقدمات را فرا خواهید گرفت. بخش آموزشی که خود از سطوح مقدماتی تا پیشرفته را در بر می‌گیرد، زیر و بم مبارزات و مکانیزم‌های موجود از راه رفتن عادی گرفته تا اجرای کمبوهای پیچیده را به شما آموزش داده و با کلیات بازی آشنا می‌کند. پس از آن در بخش Character Guides، می‌توانید از صفر تا صد شخصیت مورد علاقه‌ی خود را یاد بگیرید. این بخش با ارائه‌ی توضیحات کامل پیرامون نقاط قوت و ضعف کرکترها، تمامی حرکات آن‌ها را نیز به طور مفصل توضیح داده و در عین حال نکات هوشمندانه‌ای را برای استفاده از این حرکات به شما گوشزد می‌کند. به عنوان مثال چنانچه حرکتی پس از اجرا به حرکات حریف ارجحیت داشته باشد را توضیح می‌دهد و در عین حال موقعیت‌های گوناگون را نیز برای استفاده‌ی حداکثری بیان می‌کند. یا به شما توضیح می‌دهد که چنان‌چه حرکت X را در فاصله‌ی مشخص شده انجام دهید، حریف شما قادر به دفاع و ضد حمله نخواهد بود. این بخش بسیار جالب توجه و کارآمد بوده و بازیکنان هوشمندتر با اندکی دقت می‌توانند شروع قدرتمندتری در ابتدای کار داشته باشند.

هر زمان که نیاز به ارتقاء مهارت‌های خود در امر اجرای کامبوها داشته باشید، بخش قدیمی و یاور همیشگی بازی‌های مبارزه‌ای یعنی Combo Trials، آن‌جا خواهد بود. در این قسمت می‌توانید کامبوهای مشخص شده‌ای که سازندگان تدارک دیده‌اند را انجام داده و با پیچ و خم شخصیت مورد نظر خود آشنا شوید. این کامبوها از سطوح ابتدایی تا پیشرفته بوده و هر کدام روش‌ها و حالات مختلفی را برای بازیکنان ارائه می‌دهند که می‌توان با طرز کار حرکات به خوبی آشنا شد.

در بخش Training، با کامل‌ترین بخش تمرینی تمامی عناوین سبک مبارزه‌ای روبرو هستیم. گزینه‌های بی‌شماری برای تنظیم کردن حالات حریف تمرینی وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توانید شرایط خاص را شبیه سازی کرده و نحوه برخورد با این شرایط را مطالعه کنید و به دنبال راهی برای مقابله با آن‌ها بگردید.

در قسمت دیگری از بخش FG، حالت Arcade Mode حضور دارد که تجربه‌ی کلاسیک عناوین مبارزه‌ای از زمان پیدایش این سبک تا کنون را به ارمغان می‌آورد. در این قسمت با دیگر شخصیت‌های بازی که توسط هوش مصنوعی هدایت می‌شوند، به مبارزه خواهید پرداخت. هوش مصنوعی موجود در این قسمت بسته به انتخاب بازیکن، متفاوت عمل کرده و در بالاترین درجه ممکن، چالشی بسیار سخت و طاقت فرسا را به وجود خواهد آورد؛ چرا که این هوش مصنوعی به نوعی تدارک دیده شده است که انگار با فردی واقعی در حال انجام مبارزه هستید. در بین این مبارزات، Mini Gameهای همیشگی مثل نابود کردن یک کامیون برای کسب بالاترین امتیاز یا دفاع کردن توپ‌های پرت شده به سمت شما نیز حضور دارند تا از یکنواخت شدن مبارزات پی در پی جلوگیری به عمل آورند.

حالت دیگر، Extreme Battle است که تجربه‌ی کاملا جدیدی را ارائه می‌دهد. در این حالت قوانین خاصی برای هر مبارزه از سوی بازیکنان انتخاب می‌شود و عامل یا عواملی در حین مبارزه، سعی در اخلال آن خواهند داشت. به عنوان مثال هر لحظه در حین مبارزه ممکن است اجسامی از بالا به سمت دو بازیکن پرت شوند یا توسط موارد دیگری آسیب ببینند. این حالت در نوع خود جذابیت خاصی داشته و برای مواقعی که از مبارزات جدی خسته شده‌اید، بهانه‌‌ی خوبی برای فارغ شدن از آن و داشتن لحظاتی توأم با خنده خواهید داشت.

و در نهایت در بخش Online که می‌توانید به مبارزه با بقیه‌ی بازیکنان چه در حالت Ranked و چه در حالت Casual بپردازید. همچنین می‌توانید لابی مورد نظر خود را بسازید و بقیه را به لابی دعوت کنید. نکته قابل توجه این است که در لابی‌ها می‌توان به صورت موازی چندین مبارزه در جریان باشد و این مبارزات نه تنها که حالت One on One، که در حالت Extreme Battle هم باشد. همچنین می‌توانید در لابی‌ها به قسمت Online Training هم دسترسی داشته باشید که به صورت آنلاین با دوستان خود تمرین کنید.

World Tour

دومین بخش بازی یعنی WT، بزرگترین و بهترین بخش تک نفره بازی بوده و بیشتر در پاسخ به این انتقاد که عناوین سری SF از نظر محتوای بخش تک نفره ضعیف هستند، ساخته شده است. در ابتدای این بخش باید آواتار مورد نظر خود را آن‌گونه که دوست دارید، بسازید. طیف وسیعی از انتخاب‌ها پیش روی شما است و می‌توانید از زیباترین تا ترسناک‌ترین شخصیت‌های موجود را بسازید. پس از ساخت آواتار مورد نظر خود، به سرعت در بطن بازی قرار می‌گیرید. اگر بخواهیم بخش WT را در سریع‌ترین زمان ممکن به تصویر بکشیم، می‌توانیم بگوییم که شباهت بسیار زیادی به عناوین سری Yakuza دارد. شما قادر خواهید بود در Metro City که کمابیش بزرگ طراحی شده است، آزادانه بچرخید و گوشه و کنار آن را جست و جو کنید. در این حین با شخصیت‌های اصلی روبرو می‌شوید و می‌توانید در سمت شاگرد، سبک‌ها و فنون مخصوص آن‌ها را بیاموزید. هر چه بیشتر با استاد خود اخت شوید، با زوایای پنهان شخصیت آن‌ها آشنا و از سرگذشت و علایق آن‌ها مطلع خواهید شد و هر چه از استایل آن‌ها بیشتر استفاده کنید، به مرور زمان فنون بیشتری را از آن‌ها خواهید آموخت. اینکه آواتار شما استایل مبارزه‌ی کدام استاد را داشته باشد، کاملا به عهده‌ی بازیکن است. در عین حال نکته جالب اینجا است که انتخاب استایل هر استاد به معنی محدود شدن به فنون او نیست. بلکه حتی می‌توانید فنون مورد نظر آواتار خود را از چندین استاد مختلف انتخاب کنید. به عنوان مثال با اینکه بنده استایل مبارزاتی Ryu را انتخاب کرده بودم، اما زرادخانه‌ی حرکات آواتارم ترکیبی از فنون Ryu, Chun Li, Dee Jay و Luke است. تنوع بی‌نظیری از انتخاب‌ها پیش روی شما گسترده شده است که بدین معنا است که در مبارزات، کامبوهای کاملا جدیدی را می‌توانید اجرا کنید که در حالت عادی امکان پذیر نیستند. با پیشرفت در بازی و انجام مبارزات بیشتر، XP دریافت کرده و Level Up می‌شوید. در کنار این قضیه، استایل مبارزه استاد مورد نظر شما نیز ارتقاء پیدا کرده و موارد جدیدی را کشف می‌کنید. با امتیاز‌های دریافت شده می‌توانید Skillهای مختلفی را انتخاب کنید و آواتار خود را در زمینه‌های مختلفی ارتقاء دهید.

در Metro City فعالیت‌های بسیاری در جریان است. بخش داستانی در WT جدا از حالت احمقانه‌ی همیشگی سری SF، بهانه‌ی خوبی را برای گشت و گذار کردن و دیدن چهره‌های آشنای زیادی به شما می‌دهد و در کنار آن، ماموریت‌های فرعی بی‌شماری برای انجام دادن وجود دارد. می‌توانید پولی که از مبارزات به دست می‌آورید را برای خریدن لباس‌هایی جدید برای آواتار خود یا هدیه‌هایی برای اساتید خود خرج کنید. در هر زمان که خواستید، می‌توانید هر شخصی را در خیابان به مبارزه دعوت کنید و در عین حال گروه‌های شرور زیادی به محض دیدن شما، سر به دنبال شما می‌گذارند. مکان‌های آشنای زیادی نیز در گوشه و کنار وجود دارند که اگر با سری SF به خوبی آشنا باشید، مطمئنا پس از دیدن آن‌ها بسیار ذوق زده خواهید شد.

علاوه بر Metro City، یک شهر دیگر نیز برای گشت و گذار و انجام فعالیت‌های مختلف وجود دارد که تنوع مثال زدنی‌ای را رقم می‌زند. مکان‌های مختلفی از سرتاسر جهان نیز وجود دارد ولی تنها به دیدار با برخی از شخصیت‌ها و اساتید خاص محدود می‌شود.

بخش WT محتوای بسیار خوبی را برای افرادی که به دنبال بخش تک نفره هستند ارائه می‌دهد و به جرأت می‌توان گفت به تنهایی یک بازی کامل و با جزئیاتش است؛ به گونه‌ای که می‌توانید به طور کامل بیخیال بخش آنلاین و جنبه‌های رقابتی بازی شوید و تمامی وقت خود را در این بخش صرف کنید.

Battle Hub

سومین بخش بازی یعنی قسمت BH، به عنوان محل اصلی مبارزات آنلاین بوده و برای افرادی است که میخواهند خود و دیگران را به چالش بکشند. در این بخش وارد نوعی Hub شده و می‌توانید با آواتار خود در پیش‌تر ساخته‌ای، پرسه بزنید. دیگر بازیکنان نیز به صورت آنلاین قابل رویت و با آواتارهای خوب سرگرم فعالیت‌های متفاوتی هستند. دستگاه‌های آرکید بی‌شماری در این قسمت تدارک دیده شده‌اند که می‌توانید پشت یکی از آن‌ها نشسته و به انتظار دیگر بازیکنان بنشینید تا به شما ملحق شده و مبارزه را شروع کنند. در این حین برای اینکه در حال انتظار نباشید، می‌توانید به بخش تمرینی رفته و مهارت‌های خود را ارتقاء دهید و هر زمان که فردی به شما ملحق شد، به مبارزه منتقل شوید.

به لطف Rollback Netcode، کیفیت بخش آنلاین در بهترین حالت ممکن است و هیچ‌گاه در این سری تا به این حد راضی کننده نبوده است. مبارزات حتی در پینگ‌های نسبتا بالا هم بدون مشکل هستند و می‌توانید با افراد مختلفی بازی کنید. البته که نباید انتظار داشته باشید که با فردی که در آن سوی دنیا واقع شده است به راحتی بازی کنید اما برای ما که در ایران هستیم، با اروپا و خاورمیانه و بعضا نقاط دورتر، به راحتی قابل بازی است. Rematch کردن نیز به سریع‌ترین شکل ممکن انجام شده و دیگر خبری از انتظارات بیخود و الکی و منتقل شدن به لابی نیست.

و اما بخش BH تنها محدود به مبارزات آنلاین نمی‌شود. هر زمان که خواستید، می‌توانید در Avatar Battle ، آواتار بقیه بازیکنان را به چالش بکشید و آواتار خود را محک بزنید. می‌توانید به دستگاه‌های قدیمی که در گوشه و کنار Hub واقع شده‌اند رفته و عناوین قدیمی کپکام را بازی کنید. همچنین می‌توانید ظاهر خود را در قسمت فروشگاه عوض کنید و آیتم‌های زیادی را به خود بیاویزید. در نمایشگر‌های واقع شده در اطراف Hub نیز اطلاعات زیادی چون افرادی که بیشترین Win Streak را دارند، کلاب‌هایی که بیشترین اعضا را دارند و مواردی در این خصوص را دریافت کنید. می‌توانید با دیگران صحبت کنید، می‌توانید مبارزات بقیه افراد را تماشا کنید و به طور کلی از تعامل با بقیه لذت ببرید.