مجموعه بازی‌های Samurai Shodown (به اختصار SS) را می‌توان پایه‌گذار مبارزات با سلاح سرد دانست که عرضه‌ی اولین نسخه‌ی آن در سال 1993 توانست به سرعت طرفدارانی برای خود دست و پا کند و سری Soul Calibur نیز با الهام گیری از آن ساخته شد. اگر چه این سری به دلیل طراحی خاص خود در زمره‌ی محبوب‌ترین‌ها قرار نمی‌گیرد و از این حین تا حدودی گمنام است، اما ساخت نسخه‌ی جدید آن پس از یک دوره غیب طولانی، یقینا خبر خوبی برای طرفداران بود. کمپانی SNK که تاریخچه‌ای پر و فراز و نشیبی در طول 3 دهه اخیر داشته است حال با عرضه‌ی جدید‌ترین نسخه در این مجموعه به میادین بازگشته است اما آیا همه آن‌چه که برای تداوم در این عرضه نیاز است را تدارک دیده‌اند؟ در ادامه با گیمین گرویتی همراه باشید.

اگر با این مجموعه آشنایی ندارید، باید گفت که در سری SS بازیکن در نقش جنگجویان ژاپنی همچون سامورایی‌ها، نینجاها، جادوگران و از این قبیل قرار گرفته و هر کدام با سلاح سرد ویژه‌ی خود به مبارزه با یکدیگر می‌پردازند. همین ابتدا باید گفت که سری SS با این‌که یک عنوان مبارزه‌ای است، اما از استاندارد‌های این سبک تبعیت نمی‌کند. منظور از این حرف آن است که در این‌جا خبری از کمبوهای پیچیده و طولانی نیست. سرعت و داشتن استراتژی‌های مختلف جای خود را به تمرکز و بهره جستن از اشتباهات حریف داده است که این خود به خوبی با فلسفه‌ی بازی هم‌خوانی دارد؛ چرا که در مبارزات سامورایی‌ها تنها یک ضربه برای نابودی حریف کافیست و این موضوع در رأس طراحی بازی قرار می‌گیرد.

29 شخصیت تا کنون عرضه شده (شخصیت آخر در زمان نگارش این بررسی همچنان عرضه نشده است) که برخی از آن‌ها شخصیت‌های مهمان از عناوین دیگر هستند. شخصیت‌های متفاوت، متنوع و هر کدام جذابیت‌های مخصوص به خود را دارند.

سیستم گیم‌پلی بازی بسیار ساده است. ضربات به 3 ضربه‌ی سبک، متوسط و سنگین و لگد تقسیم شده و هر شخصیت چند ضربه‌ی مخصوص دارد. جاخالی دادن از ضربات حریف، خلع سلاح کردن آن‌ها و وارد کردن بیشترین آسیب ممکن به حریف نیز جزء مواردی است که در بین شخصیت‌ها یکسان بوده و همگی قادر به استفاده از آن‌ها خواهند بود. در واقع چیز خاصی برای یادگیری این ضربات وجود ندارد و سرعت می‌توانید آن‌ها را فرا بگیرید. اما برای مبارزه کردن، باید مهارت خود را در خواندن ذهن حریف و عکس العمل به موقع، ارتقا دهید. باید توجه داشت که هر ضربه‌ای که وارد یا دریافت می‌کنید، بسیار مهلک بوده و بعضاَ تنها با 3 ضربه‌ی سنگین، مبارزات پایان می‌یابد.

همچون نسخه‌های قبل، نوار Rage نیز بازگشته است و نقش به سزایی در هر مبارزه ایفا می‌کند. این نوار تنها در صورت آسیب دیدن پر شده و پس از فعال کردن آن، بازیکن وارد حالت Rage Mode شده و چندین گزینه‌ی مختلف پیش روی او قرار می‌گیرد. با فعال بودن این حالت، هر ضربه آسیب بیشتری به حریف وارد می‌کند و در عین حال بازیکنان این قابلیت را دارند تا با ضربه‌ی به خصوصی، ضمن وارد کردن یک آسیب شدید، حریف را خلع سلاح کنند. در صورتی که حریف خلع سلاح شود، باید با دست خالی به ادامه‌ی مبارزه بپردازد مگر آن‌که سریعا خود را به سلاح خود رسانده و آن را از زمین بردارد. ضربات موسوم به Finisherها نیز بازگشته‌اند و در صورت استفاده، شدیدترین آسیب ممکن را به حریف وارد می‌کنند که بعضا می‌تواند تا سقف 80% از خط سلامتی حریف را کم کند! نوار Rage زمانی که فعال باشد، شرع به آرامی شروع به خالی شدن می‌کند. در صورتی که از فینیشرها استفاده کنید، این نوار به یکباره خالی می‌شود. تنها یک بار در طول مبارزه می‌توانید از این نوار استفاده کنید لذا مدیریت و زمان استفاده از آن از اهمیت به سزایی برخوردار است. چنان‌چه خلع سلاح شوید، تنها یک بار و در صورت پیش‌بینی حرکت حریف، می‌توانید از حرکت به خصوصی برای گرفتن سلاح حریف و خلع سلاح متقابل استفاده کنید.

Special Moveها یا همان ضربات مخصوص نیز وجود دارند و می‌توانید از آن‌ها برای آسیب بیشتر به حریف و کمبو زدن استفاده کنید. البته همان‌طور که پیش‌تر نیز ذکر شد، کمبو زدن به معنای سنتی خود در این عنوان وجود ندارد و عدد شمار ضربات کمبو تنها به دلیل ضربات چندگانه‌ی ضربات مخصوص وجود دارد نه به خاطر ضربات معمولی.

ضربات دیگری تحت عنوان Super Special Move نیز در بازی وجود دارند که استفاده از آن‌ها به نوار Rage محدود نیست ولی همانند دیگر قابلیت‌ها، تنها یک بار می‌توانید از آن‌ها برای وارد کردن آسیب زیاد به حریف استفاده کنید و چه در وارد کردن ضربه خود موفق باشید و چه نباشید، تا پایان مبارزه دیگر نمی‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.

از آن‌جا که مبارزات با سلاح‌های سرد انجام می‌شوند، پس داشتن قابلیت Parry کردن دور از ذهن نیست. این قابلیت نیز با دفاع کردن به موقع درست در لحظه‌ی برخورد ضربه‌ی حریف به شما انجام می‌شود و برای لحظه‌ای پس از آن، به حریف برتری دارید. دفاع کردن در SS همانند دیگر عناوین مبارزه‌ای نیست که بتوانید چندین ضربه‌‌ی مختلف را حتی زمانی که حریف در حالت دفاع کردن است، وارد کنید. در عوض اگر ضربه‌ای را دفاع کنید، هر دو بازیکن تا حدودی از هم فاصله می‌گیرند و قادر نخواهند بود به ضربات خود ادامه دهند. این موضوع به خوبی حس شمشیرزنی و برخورد تیغه‌های شمشیر را به مخاطب القا می‌کند.

کمپانی SNK هموارد به داشتن طراحی‌های دو بعدی بی‌نظیر در عناوین خود معروف بوده است و این رویه در اکثریت عناوین آن‌ها کاملا مشهود است. اما در سال‌های اخیر این کمپانی نیز همچون دیگر سازندگان عناوین مبارزه‌ای به سمت استایل سه بعدی کوچ کرده و از این رو، جدیدترین نسخه‌ی سری SS از گرافیک سه بعدی بهره‌مند شده است. اگرچه این کمپانی در این زمینه کاملا تازه کار است، اما به وضوح می‌توان ارتقاء سبک سه بعدی آن‌ها را از عنوان King of Fighters XIV بهSS  دید. شخصیت‌ها به زیبایی هر چه تمام‌تر از حالت دو بعدی به سه بعدی ارتقاء پیدا کرده‌اند و جزئیات فوق‌العاده‌ای در هر کدام مشهود است. انیمیشن‌ها به شدت نرم و روان و زیبا هستند و سنگینی حرکات هر شخصیت به خوبی قابل رویت است. نشستن، راه رفتن، ضربه زدن و حرکات پس از آن‌ها به گونه‌ای اجرا شده‌اند که حس کار را دو چندان می‌کنند. پس زمینه‌ها نیز به همین نسبت زیبا بوده و استیج‌های مختلف به زیبایی هر چه تمام‌تر به تصویر کشیده شده‌اند.

از مهم‌ترین بخش‌های هر عنوان مبارزه‌ای در این دوره، داشتن محتوای کافی برای عرضه است. اگر به دنبال عنوانی هستید که برای مدت‌های مدیدی وقت خود را در آن سپری کنید، متاسفانه عنوان SS شما را کاملا ناامید خواهد کرد. محتوای بخش تک نفره یا آفلاین را به بخش‌های Story, Arcade, Gauntlet, Survival و Time Trial که حقیقتا به اندازه‌ کافی شما را درگیر خود نمی‌کنند. داستان بازی نیز جذاب و درگیر کننده نیست و طراحی باس آخر آن نیز به شدت آزاردهنده است.

در بخش آنلاین، قسمت Dojo ارائه شده است که در واقع بازی شما را آنالیز کرده و یک Ghost را از اطلاعات به دست آمده به وجود آورده و در سرور قرار می‌دهد تا حتی در زمانی که در بازی نیستید، به مبارزه با بقیه‌ی بازیکنان در سرتاسر جهان بپردازد. در عین حال بازیکن می‌تواند Ghostهای بازیکنان دیگر را به مبارزه طلبیده و خود را ارتقاء دهند. این قابلیت که پیش‌تر نظیر آن را در Shadow Mode عنوان Killer Instinct دیده بودیم، می‌تواند تا حدودی سرگرم کننده باشد.

مطمئنا برای شما تا بدین لحظه سوال بوده است که چرا عنوان این بررسی این‌چنین انتخاب شده است چرا که با توجه به موارد که تا کنون ذکر شد، حداقل نمی‌توان لقب ناامید کننده را به این عنوان اختصاص داد. اما باید گفت که کمپانی SNK در زمینه پشتیبانی از عناوین خود و ارتباط با بازیکنان، به معنای واقعی کلمه افتضاح عمل کرده است و این موضوع در نحوه‌ی عرضه‌ی این عنوان چه در پلتفرم‌های انتخابی و چه در وضعیت بخش آنلاین به خوبی مشهود است. در دوره‌ای که شاهد ارتقاء کیفیت بخش آنلاین عناوین مبارزه‌ای و استفاده از نت‌کد Rollback هستیم، کمپانی SNK از نت‌کد Delay Based استفاده کرده است تا بدترین تجربه‌ی آنلاین را برای شما رقم بزنند. لگ و تاخیر در تمامی مبارزات آنلاین مشهود است و به زحمت می‌توانید مبارزه‌ی خوبی داشته باشید. همه‌ی این موارد منوط به این است که اصلا بتوانید مبارزه‌ای در بخش آنلاین پیدا کنید چرا که به جز نفر خاص، بخش آنلاین بازی از خشک‌ترین بیابان‌های دنیا هم خشک‌تر است.

عناوین مبارزه‌ای در دسته‌ی عناوین به خصوص قرار می‌گیرند که بر خلاف دیگر سبک‌ها، طرفدار زیادی ندارند و این موضوع مسئله‌ی در دسترس بودن آن‌ها برای بیشترین افراد ممکن را بیش از پیش مطرح می‌سازد. جدا از نسخه‌های کنسولی، عرضه‌ی بازی بر روی پلتفرم‌های Stadia و سپس Epic Game Store به جای پلتفرم Steam که بیشترین سهم کاربران را برای دیده شدن این عنوان داشت، جزء بدترین تصمیم‌های ممکن بوده است و با اعتراض جامعه‌ی عناوین مبارزه‌ای همراه بود. در نهایت نداشتن قابلیت Cross Play بین تمامی این پلتفرم‌ها تیر خلاصی بر پیکر بی‌جان این عنوان بوده است. شاید بتوان گفت که کمپانی SNK از پیش از سرنوشت تاریکی که برای ساخته‌ی خود به وجود آورده است، اطلاع داشت و پلتفرم‌های انتخابی را تنها برای جبران خسارات برگزیده است.