تخیل درون‌مایه و شیره‌ی اصلی بازی دانجنز اند دراگونز است. اما خیلی از طرفداران این بازیِ قلم‌ و کاغذی آرزوی آن دارند که تصورات هیجان انگیز، در تخیلشان را به شکل تصویر و به قولی واقعی‌تر ببینند. حتی گوش سپردن صرف به یک جلسه‌ی پر‌هیجان دانجنز اند دراگونز، بسیار لذت‌بخش است چرا که در دی-اند-دی مرزی وجود ندارد و گستره‌ی تخیل شماست که حکم مرز‌بندی‌ها را دارد. اکثر طرفداران دی-اند-دی آشنایی با گروه Critical Roll  دارند و در فضای مجازی، جلسات بازی‌هایشان را دنبال می‌کنند. اما این بار این فرصت به کمک کمپانی آمازون مهیا شد تا تخیل بازیکنان گروه Critical Roll  به تصویر درآید. Legend Of Vox Machina روایت تصویری جلسات دانجنز اند دراگونزی است که توسط این گروه بازی شده. اما این بار نه صرفاً با قلم و کاغذ بلکه با انیمیشن. با من به عنوان دانجن مستر و گیمین‌گرویتی همراه باشید تا با هم بررسی کنیم، این انیمیشن تا چه حد، حس و حال جلسات حضوری دی-اند-دی را تداعی می‌کند و کجا‌ها از مسیر کلاسیک بازی دور می‌شود.

قبل از شروع مطلب لازم می‌دانم چند نکته‌ درباره‌ی بازی قلم و کاغذی دانجنز اند دراگونز و همچنین گروه Critical Roll، به طور مختصر ذکر کنم. اول از همه دی-اند-دی بازی‌ای است که صرفاً از تخیل شما استفاده می‌کند. یک نفر راوی وجود دارد که به دانجن مستر معروف است و چند بازیکن که نقش‌های دلخواه خود را بازی می‌کنند. جلسه‌ای غنی و جذاب است که راوی، روایتی هیجان‌انگیز و جالب مهیا کند و همچنین بازیکن‌ها به خوبی در نقش خود فرو بروند و درست مانند بازیگری که نقشی را می‌گیرد، کاراکتر خود را بازی کنند. از این جهت‌ها Critical Roll هر دو نکته‌ی مثبت ذکر شده را دارد. صدا پیشه و دانجن مستر مطرح و معروف، Matthew Mercer به گونه‌های مختلف با شیوه‌ی بیان جذاب خود، جا پای محکمی در عرصه‌ی راوی‌گری دارد. حال تصور کنید در این انیمیشن سریالی، اعضای فوق‌العاده‌ی Critical Roll در کنار چندین صدا‌پیشه‌ی مطرح در زمینه‌ی انیمه و ویدیو‌گیم، حضور دارند. در کنار Matthew Mercer خانم Laura Bailey و صداپیشه‌ی مورد علاقه‌ی شخص خودم Liam O’Brian و نفرات دیگر در سطح بالای صدا‌پیشگی انیمه و ویدیو‌گیم، هنرنمایی می‌کنند. در حال حاضر در پلتفرم‌هایی مانند یوتیوب و اسپاتیفای، می‌توانید از جلسات بازی این گروه لذت ببرید و در راستای بهتر شدن در این بازی قلم و کاغذی پیشرفت کنید. Legend of Vox Machina  از اولین کمپین‌های این گروه است.

 Vox Machina درست مانند هر گروه دانجنز اند دراگونز، متشکل از آدم‌هایی است که هرچقدر هم دور از ذهن ولی به واسطه‌ی گذشته‌ی مشترکشان با هم همراه و درست مانند هر جلسه‌ی ابتدایی بازی به دنبال خوش‌گذرانی در روایتِ راوی هستند. این گروه متشکل از خواهر و برادری Half-Elf، یک رنجر و دیگری روگ، یک نیمه غولِ بَربَر، دو Gnome یکی بارد و دیگری پیریست یا Cleric، یک انسان تفنگدار و نهایتاً یک نیمه الفِ دروید (Druid). لازم به ذکر است که مخاطب اصلی انیمیشن، طرفداران دانجنز اند دراگونز در نظر گرفته شده و اگر اطلاعاتی که از شخصیت‌ها بیان کردم برای شما گنگ بود، نگران نباشید چرا که بدون آگاهی به این مسائل نیز همچنان انیمیشن برای مخاطب معمولی محتوا دارد._ برای آشنایی با بازی دانجنز اند دراگونز، کلیک کنید. _ سعی بر آن دارم تا جدا از اطلاعاتی که مخصوص دوست‌داران دی-اند-دی در اختیار قرار می‌دهم، در بخش مسائل داستانی روایت را برای اکثریت نیز بگویم.

گروه پروتاگونیست داستان به جز Pike، که فردی با خداست، ابتدای ماجرا تعلق به ایده‌ای خاص ندارند. و تا به اینجا صرفاً با درآمد مزدوری روزگار گذرانده‌اند. در سکانس‌های ابتدایی قسمت اول انیمیشن، این امر به خوبی به نمایش گذاشته می‌شود و جدا از اکشن جذاب، شوخی و رفتار‌هایی مشاهده می‌کنیم که برای مخاطب دی-اند-دی ، جذاب‌تر نیز است. چرا که احساس همزاد‌پنداری با این قبیل از رفتار‌ها اجتناب ناپذیر است. خوش‌گذرانی‌ها، با خبری از طرف پادشاهی تمام می‌شود. درخواست کمک از طرف پادشاه مبنی بر کشتن اژدها، توجه Vox Machina را که تا به اینجا صرفاً دنبال جایزه و شهرت بوده‌اند، به خود جلب می‌کند. اولین تقابل مبارزه‌ی داستان، روایتی کلاسیک از یک جلسه‌ی بازی دانجنز اند دراگونز است که به نظر شخص من، با توجه به آینده‌ی داستان، بهره‌مندی از این کلیشه هدفمند بوده و سازنده برای تاکید بر انتقال حال و هوای دی- اند-دی گونه‌ی انیمیشن، مبارزه با یک اژدها در غاری را شروع داستان قرار داده، چرا که ترجمه‌ی دانجنز اند دراگونز همان «اژدها‌ها و غار‌ها» است.

نقش‌آفرینی هر کاراکتر در صحنه‌ی مبارزه با اژدها از عمیق بودن پیشینه‌ی هر نفر خبر می‌دهد. در نظر داشته باشید، یکی از لازمه‌های هر جلسه‌ی خوب دی-اند-دی همین موضوع است. اما نکته‌ی خاصی که در این راستا در انیمیشن می‌خواهم به آن اشاره کنم، کمی و کاستی‌های شخصیتیِ هر کدام از اعضای Vox Machina  است. نکته‌ی آموزنده‌ی دی-اند-دی نیز همین موضوع است. اکثر بازیکنان تازه‌وارد در ذهنشان ایده‌آلی متصور می‌شوند که حتی در منطق دنیای فانتزی جایگاهی ندارد. به عنوان یک دانجن مستر با سابقه، باید متذکر شوم که دی-اند-دی بر خلاف باور عامه، کاملاً انسانی است و درست مانند دنیای واقعی در دنیای فانتزی نیز هیچ شخصی کامل نیست. در انیمیشن این امر به خوبی یادآوری می‌شود. به عنوان مثال Keyleth که درویدی تازه وارد است و از عدم اعتماد به نفس رنج می‌برد و خودش را لایق آینده‌ای که خوانواده‌اش برایش متصور شده‌اند، نمی‌داند. در زمینه‌ی نقش‌آفرینی انیمیشن، هر کاراکتر، به عنوان هر کلاسی که بازی می‌کند، تقریباً بدون نقص نیست. به طور خاص می‌شود به Grog اشاره کرد که در نقش یک بَربَر بازی می‌کند. با وجود بربر بودن و کمی هوش و ذکاوت، کاراکتر Grog همچنان شخصیتی دوست داشتنی، با اهمیت و موثر برای گروه‌ است. در طول فصل اول انیمیشن تمرکز بر مخاطب دی-اند-دی کاملاً مشهود است که هم به عنوان نکته‌ی مثبت و همچنین، منفی از آن یاد می‌کنم.

نکته‌ی دیگری که در طول تماشای The Legend of Vox Machina نظرم را جلب کرد، خشونت زیاد صحنه‌ها و همچنین شوخی‌های برای مخاطب بالغ بود. درباره‌ی خشونت باید بگویم این موضوع در انتقال احساس لحظه‌های تقابل، درخور یک جلسه‌ی بازی است. شما زمانی که به عنوان یک کاراکتر در دی-اند-دی نقش‌آفرینی می‌کنید، به واقع برای بقا می‌جنگید و حساسیت لحظه‌ها بالا است. خیلی از کسانی که تجربه‌ی دی-اند-دی را داشته‌اند می‌دانند که دوستی‌ها، حتی در دنیای واقعی بر سر یک تاس خراب می‌شود و البته برعکس، رفاقت‌های ماندگار نیز ایجاد می‌شود. شایع است که دانجن مستر‌ها برای احساساتی کردن بازیکنانشان از المان خشونت بهره می‌برند، که در انیمیشن هم همین عملکرد وجود دارد. دیدن کودکی که جلوی شما تبدیل به کیسه‌ای خون می‌شود، شاید برای خیلی‌ها آشنا باشد.

درباره‌ی شوخی‌های به اصطلاح مثبت۱۸ هم صرفاً بگویم که مرز سیال و گسترده‌ی دی-اند-دی دریچه‌ی تخیل بازیکنان را باز می‌کند و اخلاقیات اولین موضوعی‌است که از آن می‌گذرند که امرِ اجتناب ناپذیر هر جلسه‌ی بازی با هر گروهی‌ است. این موضوع هم عنصری است که انیمیشن به خوبی در انتقال احساس مدنظرش از آن بهره می‌گیرد.

وجود صحنه‌هایی مانند لحظه‌ای که Vax سعی می‌کند قفل دری را باز کند و به طرز مفتضحانه‌ای شکست می‌خورد، برای مخاطبی که  آشنایی با دانجنز اند دراگونز داشته باشد، تداعی کننده‌ی تاس صفر در بازی است. این قبیل صحنه‌ها حس خوبی به این دست از مخاطبین می‌دهد.

همچنان که تا اینجا درباره‌ی المان‌هایی که در نزدیکی هویت انیمیشن با عناصر دانجنز اند دراگونز استفاده شده، نوشتم. لازم می‌دانم از نقاطی که انیمیشن از دی-اند-دی فاصله می‌گیرد و به هالیوود نزدیک می‌شود نیز بگویم. لازم به ذکر است که دی-اند-دی مرز ندارد اما منطق دارد.

Pike در انیمیشن، نقش یک راهبه یا Cleric را بازی می‌کند و طی اتفاقی، ارتباط‌ با خدایش قطع می‌شود. او در وهله‌ی اول خودش را مقصر می‌داند، چرا که بیش از حد با گروه‌اش به عیاشی پرداخته و این امر را به دور از دستور الهه‌ی خودش می‌داند. پس به صومعه‌ی EverLight می‌رود تا کفاره بدهد، شاید که بخشیده شود. از نظر دانجن مستری که به سبک و سیاق کلاسیک دی-اند-دی کشش دارد، باید بگویم که حق با Pike است و باید که طلب آمرزش و بخشش کند و در عیاشی حد و مرز، به عنوان یک Cleric برای خودش تعیین کند. هر چه نباشد راهبه است و نه یک دزد بی دغدغه. اما مسیری که انیمیشن در این مورد پیش می‌گیرد، کاملاً برعکس است و برای Pike  میانبری یا بهتر بگویم کلاه شرعی از طرف خود الهه (EverLight) در نظر می‌گیرد. این امر را آگاهانه و با هدف فرهنگ سازی جدیدی در دی-اند-دی انجام می‌دهد. احساسم این است که این امر از قرن بیست و یکمی بودن انیمیشن نشات می‌گیرد. اما مطمئن باشید هر دانجن مستر لایق دیگری نیز، هم‌عقیده با من نظر خواهد داشت.

لازم به ذکر است کمپین اصلی Legend of Vox Machina تا الان حدود ۱۰۰ قسمت  به شکل کلاسیک بازی شده ولی انیمیشن اقتباس شده، به شکلی هنرمندانه برهه‌ای از داستان را انتخاب کرده که برای هر دو نوع مخاطب جذاب باشد. آرک داستانی ابتدایی با کشتن اژدها پایان می‌یابد و آرک دوم روایت در اصل حول یکی از شخصیت‌های معروف گروه، یعنی Percy است که در کلاس تفنگ‌دار، که ساخته‌ی خود Matthew mercer است، نقش‌آفرینی می‌کند. آنتیگونیست‌های بخش دوم و اصلی انیمیشن خانواده‌ی BriarWood هستند، که در کل کمپین Legend of Vox Machina از شخصیت‌های اصلی و موثر بر دنیای بازی بوده‌اند. لذت تجربه‌ی انیمیشن را از شما با بازگو کردن داستان نمی‌گیرم اما نکته‌ای که ذکر می‌کنم به طرز فوق‌العاده‌ای سیر تبدیل شدن از یک گروه خودخواه و صرفاً معروف به قهرمانانی واقعی و انقلابی به خوبی به کمک صداپیشه‌گی‌های بی‌نقص، انیمیشن زیبا و همچنین موسیقی جذاب، روایت می‌شود. و از قضا به نظر شخص من نیز، کلیت دی-اند-دی فرصتی است برای قهرمان بودن.

پسر آقای Gary Gygax، خالق بازیِ قلم و کاغذی دانجنز اند دراگونز، در مصاحبه‌ای در پاسخ به اینکه چرا دی-اند-دی به شهرتی که الان دارد دست پیدا کرده‌است، گفت: « در برهه‌ای دی-اند-دی به وجود آمد که پس از پایان جنگ ویتنام فضای قالب ناامیدی و افسردگی بود. و چه راهی بهتر از پناه بردن به تخیل برای ارضای نیاز به قهرمان بودن.» 

قبل از اینکه به جمع بندی مطالب برسم، لازم به ذکر است که کمپانی آمازون به کمک گروه Critical Roll، ساخت انیمیشن را به عهده داشته‌ است. و از حالا فصل دوم Legend of Vox Machina نیز تایید شده.