تبریک میگویم! شما به عنوان دانجن مستر ما انتخاب شدهاید و وظیفه دارید با استخدام هیولاها و قرار دادن موانع، از دخمههای پر گنج مشتریهایمان محافظت کنید. حقوق و مزایا؟ اندکی سکه و لذت سلاخی کردن انسانها! در ادامه با گیمنگرویتی همراه باشید.
Legend of Keepers: Career of a Dungeon Manager (که احتمالا با dragon Quest Heroes: The World Tree’s Woe and the Blight Below برای کسب طولانیترین نام بازی، در رقابت است!) اثری است Rouge-Lite که بازیکن در آن وظیفه دارد با استفاده از هیولاها و موانع مختلف، جلوی غارت قهرمانها را در آن بگیرد. تازهترین اثر Goblinz Studio بازی قابل توجهی است که در عین جذابیت، شامل مشکلات متعددی نیز میشود.
بازی از همان ابتدا با عوض کردن جای قهرمان و ضدقهرمان شروع به درخشیدن میکند. شما در نقش هیولاهایی هستید که از دانجنها محافظت میکنند و دشمنتان قهرمانها هستند! جهان بازی متشکل از یک شرکت است که وظیفهی آن محافظت از گنجینههای هیولاهاست و حال بازیکن، به استخدام این شرکت در میآید و باید سعی کند با نشان دادن تواناییهایش، خود را اثبات کند. بازی داستان خاصی ندارد اما با دیالوگها و Eventهایی جذاب، جهان خویش را برایتان ترسیم کرده و باعث میشود در نقش خود فرو بروید. دیالوگهای به شدت بامزه و جزئیات ظریفی که در توضیح وقایع و اتفاقات مختلف بازی نوشته شده است، شما را در دنیای خویش غرق میکند. این جهان سازی به حدی خوب و مناسب است که نمیتوان به بازی بابت نبود یک داستان منسجم(به معنای کلاسیک آن) خرده گرفت.
بازی شامل تعدادی دانجن مستر مختلف است که هرکدام مراحل مخصوص خود را دارند و هرکدام از مرحلهها شامل ۵ Act میشود. همچنین پس از پایان یافتن این ۵ Act یک حالت بینهایت در کنار یک حالت که به مرور سختتر میشود در دسترس قرار میگیرند. این دانجن مسترها از آمار خویش گرفته (مانند دمیج، میزان سلامتی، سرعت و …) تا مهارتها و ضربات مبارزه با هم تفاوت دارند.
اما بهتر است قبل از عمیق شدن در مبارزات و جزئیات گیمپلی، چند نکتهای در رابطه با طراحی مراحل آن طرح کنیم. بازی به پیروی از آثار مرسوم Rouge-like و خاصه Slay the spire به شما امکان انتخاب بین چند گزینه را برای مرحله بعدی میدهد. یعنی در هر مقطع بازیکن امکان انتخاب بین ۱ تا ۳ رویداد مختلف (که نقش همان اتاقها را بازی میکنند) را دارد. این رویدادها که هر کدام در منطق بازی ۱ هفته محسوب میشوند را به طور کل، میشود تقسیم به ۲ بخش کرد، مبارزات و یا آمادهسازی. آمادهسازی بخشی است که بازیکن میتواند در آن هیولاهای جدید استخدام کند، هیولاهای خویش را تمرین دهد، برخی از آنها را به کلاسهای خصوصی و برخی دیگر را به سفرهای کاری بفرستد! و خب از آنجا که کشته شدن توسط انسانها افسرده کننده است، میتوان هیولاها را به نزد روانشناس فرستاد! این انتخابها در کنار Eventهایی متعدد و غافلگیرکننده که به طرز هوشمندانهای بامزه و جذاب طراحی و نوشته شدهاند باعث شدهاند پیشروی در داستان و زنجیر کردن این پاره نوشتهها به یکدیگر و تبدیل کردنشان به یک داستان خودساخته، حداقل برای ساعات ابتدایی به شدت جذاب باشد. بر خلاف مبارزات!
مبارزات بازی شامل چیدن و قرار دادن هیولاها و تلهها به گونهای است که بتوان بیشترین ارزش را از آنها بهدست آورد. برای این امر، بازی قهرمانهایی که قصد حمله به دانجن را دارند نشانتان میدهد و اجازه میدهد نقاط ضعف و قوت، نقطهای که به آن حمله میکنند و نوع ضرباتشان را ببینید. حال با توجه به این نکات باید هیولاهای خویش را به ترتیب بچینید تا کمترین آسیب را ببینند و بیشترین آسیب را بزنند. پس یعنی مبارزات اثر بیش از آنکه اکشن باشد، تاکتیکال به حساب میآید. یعنی بازی باید به گونهای باشد که امکان استراتژی چیدن را به بازیکن بدهد و خب، Legend Of Keepers درست در همینجاست که بزرگترین نقطه ضعف خویش را رو میکند. بازی بر خلاف هدفی که دارد و چیزی که وعده میدهد، بسیار عمق پایینی از این حیث دارد! بازی به دلیل محدودیتهایی که تعریف کرده است امکان نقشه چیدن و تصمیمگیریهای سخت را برای بازیکن فراهم نمیآورد. به عنوان مثال هر دانجن شامل دو اتاق مبارزه است (دیگر اتاقها برای اسپلها و یا تلهها است) و بازیکن باید هیولاهایی که میخواهد در هر اتاق از آنها استفاده کند را قبل از شروع دانجن مشخص کند. حال از آنجا که قبل از شروع دانجن، نقاط ضعف و یا قوت قهرمانها مشخص نیست، بازیکن ممکن است با ترکیب بدی به مبارزه برود. و Rouge-Lite بودن بازی نیز مزید بر علت میشود و مبارزات به جای آنکه تبدیل به یک تصمیمگیری با ارزش شود، تبدیل به یک قمار فرسایشی میشود.(سیستم Rouge-lite اینگونه است که اگر قهرمانها تمام هیولاها را شکست دهند و از تلهها گذر کنند، به دانجن مستر میرسند و اگر او را هم شکست دهند بازیکن میبازد) از دیگر مشکلات اینچنینی میتوان به این نکته اشاره کرد که تلهها میتوانند در همپوشانی با هیولاها قرار بگیرند. یعنی مثلا میتوانند تاثیر منفی روی یکی از آمارهای قهرمانها بگذارند و این باعث شود هیولاها راحتتر آنها را شکست دهند. ولی خب از آنجا که ترتیب دانجن مشخص نیست و احتمال دارد که اتاق تله بعد از اتاق مبارزه باشد، عملا برنامههای بازیکن خراب میشوند.
بازی همچنین یک سیستم Morale دارد. بازیکن میتواند با ترساندن قهرمانها آنها را از میدان مبارزه فرار دهد. سازندگان سعی داشتند با چنین سیستمی، عمق مبارزات را افزایش دهند و کاری کنند در برابر قهرمانهای مختلف نسبت به کشتن یا فراری دادنشان موضع متفاوت بگیرید. اما به دلیل بالانس بد، عموما ارزش ندارد تا برای ترساندن قهرمانها تلاش کنید و کشتنشان به مراتب راحتتر است.
پیشتر به دانجن مسترها اشاره کردیم، حال که داریم در رابطه با مبارزات صحبت میکنیم، خوب است چند خطی را هم به این نکته اختصاص بدهیم. دانجن مسترها و Campaign هرکدام تجربهی خاص و نسبتا متفاوتی را برایتان رقم میزنند. به چند دلیل که مهمترین آن تفاوت ابیلیتیها و آمار خود دانجن مستر است. دانجن مسترها با توجه به اینکه وزن مناسبی در مبارزات دارند تفاوت خویش را به خوبی در دانجنها بروز میدهند. از دیگر تفاوتهای این مراحل، هیولاهای متفاوتی است که هر دانجن مستر به استخدام خود در میآورد. این هیولاها علاوه بر تفاوتهای بصری از حیث الگوی مبارزات و ویژگیها نیز تفاوتهای قابل توجهی با هم دارند.. همچنین تلهها تعداد محدودی دارند و همین تعداد محدود کارکرد مشابهی دارند که کمی توی ذوق میزند. تمامی مواردی که در بندهای بالا طرح شد، در کنار هم باعث شدهاند که بازی پس از مدتی نه چندان طولانی تکراری شود.
بازی اما از لحاظ بصری تجربهی بسیار زیبا و خوش رنگ و لعابی است. جزئیات محیط و کاراکترها، در کنار افکتهای انفجار و … همه و همه دست در دست هم یک تجربهی منسجم و چشمنواز را خلق کردهاند. البته محیطها میتوانستند از تنوع بیشتری بهره ببرند. از لحاظ صداگذاری و موسیقی نیز بازی در سطح قابل قبولی قرار دارد و نمیتوان از این بابت به بازی خرده گرفت.
بازی همچنین دارای ثبات فنی خوبی است و در طول تجربهمان از بازی با باگ و مشکل خاصی روبهرو نشدیم.
بازبینی تصویری

از نتایج خوب کار کردن!

میتوان در بازی Artifactهای متنوعی آزاد کرد

درخت مهارتهای دانجن مستر که چندان در بازی پررنگ نیست

هیولاها هم نیاز به استراحت دارند!