سالهای نخستی که بازیهای ویدیویی پا به جهان گذاشتند، خبری از نسخهی دیجیتالی نبود. همه به شکل فیزیکی توسعه مییافتند و برای خرید، مجبور بودید که به فروشگاه مدنظر مراجعه کرده و اقدام به تهیهی محصول کنید. هر چه زمان میگذشت سخت افزارها نیز پیشرفتهتر شدند، و در امتداد این پیشرفت، مردم نیز به تنبلی و تحرک کمتر میل پیدا کردند.
در سال ۱۹۶۲ بود که دانشجویی مشتاق، بازی Spacewar را به شکل دیجیتالی تولید کرد و کلیشهی فیزیکی بودن محصولات را شکست. پس از آن نیز سازندگان بیشتری به سمت دیجیتالی کردن محصولات خود رفتند. کم کم اینترنت نیز شیوع گستردهای یافت و تقریبا تمام جهان را تحت پوشش خود قرار داد. از آن زمان، بازار بازیهای دیجیتالی نیز به شدت رونق یافت و خیل عظیمی از مردم ترجیح میدادند که از خانهی خود، در حالی که روی مبل لم دادهاند و چیپس و پفک نوش جان میکنند، بازی محبوبشان را خریده و دانلود کنند.
اما هنوز هم بودند و هستند افرادی که نسخهی فیزیکی را ترجیح میدهند. به دست گرفتنِ بازی، لمس آن و در کل داشتن دیسک، چیزی است که بسیاری را مجذوب خود ساخته و هنوز هم که هنوز است به تهیهی فیزیکی بازیها مجاب میشوند.
حال سوال ما این است: با توجه به شرایط پیش آمده، و حتی بدون درنظر گرفتن آن، شما کدام یک را ترجیح میدهید؟ بازی فیزیکی یا دیجیتالی؟ دلیل شما برای انتخاب خود چیست؟ آیا تهیهی بازی فیزیکی با شرایط اقتصادی کنونی عاقلانه است؟ و آیا تمام مردم به خرید بازیهای دیجیتالی دسترسی دارند؟ نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.